2019 was een erg meevallend beursjaar

‘Tenzij de gesprekken tussen de Verenigde Staten en China over een deal in de handelsoorlog alsnog worden afgebroken, zullen we bij rendementen in de buurt van 20 procent of zelfs wat meer uitkomen.’ Dat zegt Danny Reweghs, directeur strategie Inside Beleggen.

Laten we maar meteen met de deur in huis vallen. Een jaar geleden hadden we niet gedacht dat het beursjaar 2019 zo goed zou zijn. Vorig jaar sloot een dramatische maand december een zwak beursjaar 2018 af. Dat legde een fraaie bodem voor een veel beter 2019. Tenzij de gesprekken tussen de Verenigde Staten en China over een deal in de handelsoorlog alsnog voortijdig en abrupt worden afgebroken, zullen we bij rendementen in de buurt van 20 procent of zelfs wat meer uitkomen. Dat is een mooie compensatie voor de erg negatieve rendementen van het vorig beursjaar. De Bel-20-index verloor toen 18 procent. We blikken terug op de elementen die het beursjaar hoofdzakelijk hebben bepaald.

Vertraagde groei wereldeconomie

Het is een erg goed beursjaar 2019 geworden ondanks het feit dat het R-woord de jongste maanden weer vaak in de pers verscheen. De vrees voor een recessie in 2020 blijft aanwezig in Europa. We kunnen er niet om heen dat de wereldeconomie gevoelig is vertraagd in de loop van het jaar. Nochtans dachten economen vorig jaar dat door de kracht van ‘gesynchroniseerde groei’ – het gezamenlijk groeien van alle belangrijke economische regio’s in een degelijk tempo – 2019 de grootste economische groei van dit decennium zou neerzetten. Maar begin volgend jaar zou weleens kunnen blijken dat 2019 het zwakste groei-jaar zal zijn. De industrie zit al enige tijd in een krimp. Enkel de Amerikaanse economie bleef robuust groeien dankzij een blijvend hoog consumentenvertrouwen dat de dienstensector op dreef hield. Die forse groeivertraging is te wijten aan de handelsoorlog tussen de Verenigde Staten en China die de Amerikaanse president Donald Trump in de loop van 2018 op gang bracht.

Blijvende hoop op deal handelsoorlog

Trump had zijn kiezers protectionisme beloofd om de verloren gegane banen terug te krijgen. En dus legde hij al in 2018 importheffingen op aan de Chinezen. Dat was het begin van een handelsconflict dat escaleerde in een handelsoorlog. De financiële markten schoten in het laatste kwartaal van 2018 in een kramp met paniekverkopen op Wall Street in december vorig jaar tot gevolg. Dan veranderde Trump zijn tactiek van slaan naar zalven. Het uitzicht op een handelsakkoord deed de aandelenmarkten fors herstellen in de eerste vier tot vijf maanden van 2019. Toen in juni een deal te hoog gegrepen bleek, kregen we weer de agressieve president te zien. Hij legde nieuwe heffingen op, waarop we meteen winstnemingen op de beurs zagen. In het najaar kwamen beide partijen tot het besef dat ze er belang bij hebben tot een akkoord te komen, ook al is een eerste deal eerder symbolisch. Het gaf de beurzen wel weer de zuurstof om naar een hoger peil te klimmen.

Reddende centrale bankiers

Wat we dit jaar het meest hebben onderschat, is de prominente plaats die de centrale banken weer innamen. De Federal Reserve maakte net voor Kerstmis vorig jaar een bocht door een pauze aan te kondigen in de geleidelijke renteverhogingen. In de loop van dit jaar ging voorzitter Jerome Powell nog veel verder door drie renteverlagingen door te voeren. Daarbij werd hij zwaar onder druk gezet door de voortdurende tweets van Trump. Ook de Europese Centrale Bank ging overstag. Amper enkele maanden na het stopzetten van de aankopen van obligaties kondigde de ECB aan er weer mee van start te gaan.

Die wijziging van de centrale banken richting een zeer soepel monetair beleid klonk de financiële markten als muziek in de oren. Het is zonder twijfel de belangrijkste verklaring waarom 2019 toch een erg meevallend beursjaar is geworden.