2015: Een jaar met twee gezichten

Het einde van het (beurs)jaar komt met rassen schreden dichterbij. Tijd om in de laatste gewone column van het jaar een terugblik te werpen op het aflopende jaar.

Er was aan het begin van het jaar een vrij breed gedragen consensus over twee dingen met betrekking tot de financiële markten. Vooreerst dat aandelen het beter zouden doen dan obligaties. Daarnaast dat men Europese aandelen moest verkiezen boven Amerikaanse.

Ontgoochelende groeilanden

Dat was min of meer dezelfde consensus als voor 2014. Maar deze keer pakte het wel wat beter uit. Al moeten we ook meteen toegeven dat de obligatiemarkten zeker geen crash hebben ondergaan. Andermaal kon de wereldeconomie de belofte van een stevigere groei richting 3 procent niet waarmaken. Door een strenge winter kende de Amerikaanse economie opnieuw een valse start in het eerste trimester en het economische herstel in de eurozone was er in tegenstelling tot vorig jaar wel degelijk, maar brokkelde in de zomer al weer af.

Het jaar eindigde dan ook zoals het begonnen was: met een ingreep van de Europese Centrale Bank (ECB) om het economisch herstel in de eurozone op peil te houden en het risico op deflatie te beperken. Maar de grootste schuldige die de groei van de wereldeconomie voor het vierde jaar op rij stagneerde, waren de opkomende landen in het algemeen en de Chinese economie in het bijzonder. Daar was er sprake van een harde landing. Brazilië en Rusland gaan zelfs door een diepe recessie. Groeilanden waren dat dit jaar zeker niet.

Fed aarzelt lang

Doorheen het jaar bleef de internationale financiële gemeenschap wachten op de historische beslissing van de Amerikaanse centrale bank om voor het eerst sinds 2006 de basisrente te verhogen en een einde te stellen aan het nulrentebeleid. Het bleef wachten tot deze week voor de Federal Reserve de knoop eindelijk doorhakte. Het langer dan verwacht soepel blijven van de monetaire politiek verklaart dat het nog steeds goed vertoeven was op de obligatiemarkten en vooral dat de Amerikaanse lange rente tussen nauwe marges is gebleven. In

Europa zijn we nog dichter bij het nulpunt gekomen dan twaalf maanden geleden. De sterke opmars van de Amerikaanse dollar ten aanzien van de euro werd wel al in het voorjaar een halt toegeroepen.

Saai in de VS

De QE-aankondiging van de ECB in januari bezorgde de Europese aandelenmarkten een fantastisch jaarbegin. Maar de zomer werd erg woelig door de Chinese inzinking en deed alle winst van de tabellen verdwijnen. Maar in oktober was er wel een fraai herstel. Maar van een echte eindejaarsrally is geen sprake. Wall Street kende een heel vlak jaar met uitzondering van de serieuze appelflauwte in augustus en september. De aandelenmarkten werden wel gestimuleerd door de verder opgedreven fusie- en overnameactiviteiten.