Redactie Trends

‘Minister Schauvliege ziet de burger enkel als een last die stokken in de wielen kan steken’

Ingrid Pira (Groen) vindt het onbegrijpelijk dat ‘het binnenkort een pak moeilijker voor burgers wordt om in beroep te gaan tegen bouwprojecten in hun buurt’. ‘Hoewel de Raad van State vernietigend is voor dit voorstel, heeft Joke Schauvliege beslist om toch door te zetten.’ Dinsdag wordt erover gestemd in de commissie Leefmilieu in het Vlaams Parlement.

‘Don’t it always seems to go that you don’t know what you’ve got till it’s gone’, zong Joni Mitchell. Een waarheid als een koe, en eentje waar je liever niet van dichtbij kennis mee maakt. Toch is dat exact wat er zal gebeuren nu Joke Schauvliege ons allemaal een verworven recht wil afnemen.

Minister Schauvliege ziet de burger enkel als een last die stokken in de wielen kan steken.

Als het van onze minister van Omgeving, Landbouw en Natuur afhangt, wordt het binnenkort een pak moeilijker voor burgers om in beroep te gaan tegen bouwprojecten.

Dat recht op inspraak is een recht waar je sowieso als burger liever geen gebruik van maakt. Een beroepsprocedure is allerminst aangenaam, duurt lang en is duur. Niemand begint eraan voor zijn plezier. Maar er zijn wel al heel wat burgers die hebben ondervonden dat het een goede zaak is dat je er kan aan beginnen als het nodig is.

Zonder burgerinitiatieven had Uplace er al gestaan en was er geen debat geweest over Oosterweel. Burgerparticipatie werkt, dat staat vast. Het zou dus niet meer dan logisch zijn indien burgers meer inspraak krijgen, in plaats van minder, want ze zijn specialisten over de plek waar ze wonen.

Maar onze minister zit nooit om een onlogische beslissing verlegen, en dus voert ze een voorstel in waarbij ze het de burger veel moeilijker maakt om in beroep te gaan tegen bouwprojecten.

Even uitleggen, want het voorstel belangt iedereen aan. Iedereen kent die gele plakkaten wel ergens in de buurt die een stedenbouwkundige aanvraag van een projectontwikkelaar aankondigen. Je krijgt dan tijdens het ‘openbaar onderzoek’ dertig dagen de tijd om een bezwaar in te dienen bij je gemeentebestuur. Dat gemeentebestuur kan dan rekening houden met je bezwaar of niet vooraleer de stedenbouwkundige aanvraag ook effectief toe te kennen.

Wat Schauvliege nu voorstelt, is dat als je tijdens die periode geen bezwaar ingediend hebt, je nadien – als de stedenbouwkundige aanvraag omgevormd is tot een stedenbouwkundige vergunning – geen recht meer hebt om in beroep te gaan tegen de uiteindelijke vergunning.

Onze minister vindt dat logisch, ‘je moet maar een bezwaar ingediend hebben als je iets in de pap te brokken wil hebben’. Wij vinden dat niet logisch en de Raad van State ook niet. Want stel dat je het eens bent met een stedenbouwkundige aanvraag en je dus geen bezwaar indient, maar je buren deden dat wel en onder invloed van hun bezwaren worden er zaken veranderd aan die stedenbouwkundige aanvraag waarmee jij het helemaal niet mee eens bent: dan ben je je rechten helemaal kwijt.

Om het helemaal aanschouwelijk te maken een concreet voorbeeld: je bent het eens met een bouwproject in je buurt omdat er een speeltuintje aan gekoppeld is waar de hele buurt van geniet en je dient dus geen bezwaar in tijdens het openbaar onderzoek. Maar je buren dienen wel een bezwaar in omdat ze vinden dat er in plaats van dat speeltuintje parkeerplaatsen moeten komen en de uiteindelijke vergunning is er een mét parkeerplaatsen en zonder speeltuintje. Dan heb jij – die geen bezwaarschrift indiende – geen kansen meer om in beroep te gaan tegen dat bouwproject zonder speeltuintje. Da’s toch helemaal niet logisch?

Nochtans legt de minister het doorwrocht advies van de Raad van State koudweg naast zich neer. Het is een schending van internationale verdragen en Europese rechtsregels, maar dat deert onze regering en parlementsleden van N-VA, CD&V en Open VLD schijnbaar niet.

Onze regering is in deze trouwens weinig consequent. Ben Weyts is apetrots op het compromis dat hij afsloot met de burgerbewegingen rond Oosterweel. Hij liet zelfs optekenen dat het conflictmodel moet plaatsmaken voor een samenwerkingsmodel, een model van meer burgerparticipatie.

Onze minister zit nooit om een onlogische beslissing verlegen, en dus voert ze een voorstel in waarbij ze het de burger veel moeilijker maakt om in beroep te gaan tegen bouwprojecten.

Minister Schauvliege gaat daar nu regelrecht tegenin. In de hoop dat bouw- en milieuprojecten zo weinig mogelijk gehinderd worden door burgers en burgerinitiatieven wil ze de beroepsmogelijkheden van burgers beperken. De burger verschijnt hier enkel als lastige horzel die alleen maar stokken in de wielen kan steken. Terwijl net het zo vroeg mogelijk betrekken van burgers bij bouw- en millieuprojecten, het creëren van vertrouwen tussen overheid, burgers en projectontwikkelaars de kans op langlopende gerechtelijke procedures vermindert. Begrijpe wie begrijpen kan. Nu dinsdag 14 november volgt de stemming over dit voorstel in de commissie Leefmilieu in het Vlaams Parlement.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content