Sarens, de wereldwijde Vlaamse speler in zwaar hijsmateriaal, heeft torenhoge ambities. De onderneming wil het wereldwijde nummer één worden, en lonkt binnen enkele jaren naar de beurs. Niet in België. Want het industriële beleid hier is ondermaats.
In een uitvoerig portret belicht Trends deze week Sarens, via een gesprek met vader en zoon Ludo en Wim Sarens.
U wil Sarens uitbouwen tot een ‘absolute wereldspeler’.
Ludo Sarens (voorzitter raad van bestuur): “We zijn al een wereldspeler. Het enige verschil is absoluut.”
Wat betekent dat? Het wereldwijde nummer één?
Wim Sarens (CEO). “Ik denk dat wij het nummer één kunnen worden, ja. Het nummer één staat dan voor dé referentie in de sector.”
U deed in het verleden uw beklag over het feit dat u weinig Belgen vindt die naar het buitenland willen?
Ludo Sarens: “We hebben zeker voldoende Belgische specialisten die tijdelijk naar het buitenland trekken, maar zonder hun familie, zij komen geregeld terug. We hebben wel weinig Belgische expats. Er is een structureel tekort aan ingenieurs in België. Wie vist in de vijver voor ingenieurs met een internationale carrière? DEME, De Nul, Besix en wij ook een beetje. Er is dus een te klein aanbod. Door onze vrij snelle groei de voorbije jaren hadden we bovendien weinig tijd voor de opleiding en de uitsturing van lokale Belgen.”
Wim Sarens: “België heeft geen grote internationale bedrijven met een traditie van expats. Nederland heeft Philips, Shell, in Frankrijk heb je Total, Bouygues, Vinci. Als je in het buitenland expats tegenkomt, zitten er zelden Belgen bij.”
Ludo Sarens: “De kans dat er een Waal tussen zit, is nog kleiner.”
In het verleden was u een duidelijke tegenstander van een beursnotering?
Ludo Sarens: (grinnikt) “De wereld verandert. Zeg nooit nooit.”
Wim Sarens: “Het moet niet noodzakelijk de beurs in Brussel zijn. België maakt nu 10 procent van onze omzet. We merken hoe er steeds meer omzet in Australië en India komt. Misschien trekken we ooit naar die beurzen.”
De directie van de beurs van Brussel zal dat niet graag lezen.
Wim Sarens: “Het is niet uitgesproken dat het Brussel moet zijn of Frankrijk of Duitsland. Het zal op dat moment een afweging zijn van waar je op dat moment het beste een beursgang kunt doen.”
Wat vindt u van het investeringsklimaat in België? Het industriële beleid?
Wim Sarens: “Bestaat dat? Is er überhaupt een industrieel beleid? Wil België in zijn economie nog plaats maken voor industriële bedrijven?”
Ludo Sarens: “Hier is geen enkele consistentie. Men praat, maar men ageert niet.”
U onderschrijft de stellingen van Filip Van Hool over het falende industriebeleid en de hoge loonlasten?
Ludo Sarens: “Dat weet toch iedereen. Tien, vijftien jaar geleden hebben ze om die reden de baggersector uitgevlagd. Nu komt het weer naar boven. En wat zegt de Vlaamse minister-president Kris Peeters? ‘Ja, we gaan er iets aan doen. Maar ik kan er niets aan doen, want het is federale materie’. Onderwerp gesloten. Er gebeurt gewoon niets.”
Wolfgang Riepl
