Wie nog cash wil van Telenet, moet verkopen

Mike Fries, de topman van Liberty Global, laat er geen twijfel over bestaan: voor hem is de opslorping van Telenet een gedane zaak.

“De CEO van Telenet is hier. Elke echt moeilijke vraag verwijs ik door naar hem. Nietwaar, Duco?” Dat zei de baas van het moederbedrijf van Telenet, Mike Fries van Liberty Global, op de Goldman Sachs-conferentie in New York, waar hij vorige week donderdag de gevolgen van de Telenet-overname uitlegde. Waarna Telenet-topman Duco Sickinghe niet meer aan bod kwam.

Het typeert de situatie. Met het bod trappelt hoofdaandeelhouder Liberty over het bestuur van zijn eigen filiaal heen. Telenet had in augustus eigenhandig al een gelijkaardig vrijwillig inkoopbod gelanceerd op een kleiner deel van de aandelen (18,2%). Fries argumenteert dat de prijs van 31,75 euro die Telenet bood, gelijk is aan de 35 euro die Liberty nu biedt, omdat de aandeelhouders die ingingen op het Telenet-bod op 28 augustus nog van een betaling van 3,25 euro belastingvrije kapitaalvermindering genoten.

Geen zin in inkoopbod

Het Telenet-inkoopbod was geen succes. Op 21 september, ruim een maand na de aankondiging, waren nog maar 648.584 Telenet-aandelen onder dat bod ingekocht. Dat is amper twee keer het gemiddelde dagelijkse volume van de beurshandel in Telenet. “De reacties zijn gemengd”, gaf Fries toe in New York. Om dan over te gaan naar de andere reden voor de timing, de vlotheid waarmee Liberty Global tegenwoordig geld kan ophalen. Volgens Fries hebben Liberty en Telenet in de loop van de voorbije maanden samen 1,95 miljard euro geleend op lange termijn, tegen intresten tussen meer dan 5 en een “lage 6 procent” (de maximumrente voor Telenet was 6,75 procent voor 250 miljoen op twaalf jaar). Volgens de Financial Times is het uitgeven van dit soort junk bonds in zeven jaar niet meer zo goedkoop geweest.

Wie vragen stelt over de timing van de overname heeft dus een kort antwoord: omdat het kon. Liberty zat eind juni op 4 miljard dollar liquiditeiten, volgens Fries. Het bod kost ongeveer 1,96 miljard euro. “Omdat we geen eigenaar zijn, zijn dividenden vandaag de enige manier voor ons om cash uit Telenet te krijgen. Dat kan je niet eeuwig blijven doen. Deze transactie geeft ons toegang tot de hele vrije kasstroom. Die stond geconsolideerd wel op onze balans, maar we hadden die niet”, zei Fries.

Ongeveer 26,5 procent van de Telenet-aandelen. meer dan de helft van de verhandelbare aandelen, zit bij grote institutionele beleggers. Zij en anderen werden aangetrokken door de rijke uitkeringen van Telenet, dat sinds zijn beursintroductie tegen 21 euro per aandeel in 2005 voor 17,23 euro netto aan kapitaalverminderingen en dividenden uitbetaalde. Voor hen is het vrijwillige uitkoopbod van Liberty een opgestoken middelvinger. Financieel directeur Renaat Berckmoes zei het al tijdens de audioconferentie over het Telenet-inkoopbod op 13 augustus: “Wie focust op cash, heeft als enige optie een exit uit het aandeel.”

Opkrassen

Nu blijkt dat de investeerders niet gehaast zijn om te vertrekken, maakt Liberty met zijn voorwaardelijk uitkoopbod (het geldt pas als Liberty 95 procent van de uitstaande aandelen verwerft) de boodschap duidelijker: Liberty wil voortaan zelf de meerwaarde van Telenet op zak steken. Indien niet goedschiks, dan kwaadschiks.

Het is uitstappen of meegaan in de filosofie van John Malone, de mediatycoon die onder meer Liberty Global controleert. Geen dividend in cash betalen, is zijn standaardpraktijk. De focus ligt op groei en meerwaarde van het aandeel. Wat wordt verdiend, wordt altijd weer geïnvesteerd of – zoals Liberty Global ook al jaren doet – gebruikt voor het terugkopen van aandelen. De prijs van investeringen en overnames minimaliseert het tweede taboe-item in Malone-country: belastingen (Telenet boekt 52,8% operationele kasstroommarge, maar slechts 1,22% nettowinstmarge). De winst komt enkel boven bij een exit, vrijwel altijd belastingvrij. En niet op voorhand, zoals Telenet deed door te lenen om kapitaalverminderingen en dividenden te kunnen uitkeren.

Nieuwe settopboxen

“Ik was niet verrast. Het zat eraan te komen”, zegt de voormalige rechterhand van Duco Sickinghe, Ronny Verhelst, over het overnamebod van Liberty Global op Telenet. Verhelst is CEO van de grote Duitse kabeldistributeur Tele Columbus, die zelf wordt overgenomen door Kabel Deutschland. Hij verwacht geen vermindering van de investeringen bij Telenet. “De kwaliteit van de infrastructuur is wat Telenet anders maakt.” Besparingen verwacht hij wel, onder meer door standaardisering van de technologie en door goedkoper inkopen van infrastructuur, settopboxen op kop.

Fries noemde in New York de synergie “belangrijk”, zonder er een cijfer op te plakken. De Liberty Global-topman sprak lyrisch over de groeimogelijkheden met Liberty’s nieuwe tv-platform, Horizon, dat draait op een gesofistikeerde settopbox van Samsung. Horizon kan draadloos “drie of vier” tv-schermen tegelijk bedienen vanaf één settopbox, zei Fries. Horizon wordt nu geïntroduceerd in Nederland en nog dit jaar in Zwitserland. In 2013 volgen Duitsland en Ierland. “Hoe meer we Horizon kunnen uitrollen, hoe beter. De Horizon-bundel kost meer dan de vorige bundel, 55 euro in plaats van 49”, zei Fries. “We investeren een beetje in innovatie, het kost ons niets om de snelheid van 50 megabit naar 60 megabit per seconde te verhogen, maar we denken dat het 5 tot 6 euro meer waard is. Mensen zijn bereid meer te betalen als de kwaliteit er is.”

Oog voor lokale verschillen

Waar Mike Fries in New York niet één vraag over kreeg, is de programmatie. Het imperium van John Malone omvat naast Liberty Global een hoop contentbedrijven: Discovery Communications (met Discovery Channel en een rist andere documentaireproducten), Liberty Media (met onder meer de Starz-betaalkanalen), Liberty Interactive (met daarin een reeks shoppingkanalen) en de evenementenorganisator Live Nation.

Ronny Verhelst verwacht geen verdrukking van de lokale content. “Alle markten hebben hun eigen accenten. Zeker voor verkoop, marketing en content zijn de Duitse, Nederlandse of Poolse markten altijd wel verschillend. Daar heeft Liberty oog voor”, zegt Verhelst. “De contentleveranciers van het Malone-imperium staan in concurrentie met elkaar en met andere leveranciers. Er is geen strategie van dwang. Zij hebben geleerd om met lokale behoeften rekening te houden.”

BRUNO LEIJNSE