De vakbonden hebben de aankondiging door staalreus
ArcelorMittal over de sluiting van de Luikse warme lijn op woede
onthaald. Door de sluiting verliezen 300 werknemers hun baan. Indirect zouden nog eens meer dan 700 jobs verloren gaan.
Leugenaars en hypocrieten, zo luiden de verwijten aan het adres van de directie. De aankondiging sloeg bij de bonden in als een bom. “Hypocriet. De directie weet al lang dat de installaties veroordeeld zijn, en heeft ons voorgelogen. Schandalig”, aldus Francis Gomez, aan het hoofd van de Luikse metallo’s.
‘Voor de gek gehouden’
Jordan Atanasov van de christelijke vakbond wijst op de flexibiliteit, de transfers en de bevriezing van de lonen die de werknemers hebben geslikt. Het personeel is voor de gek gehouden,concludeert de CSC-er.
De bonden voelen zich in het bijzonder bedot omdat dinsdag, na een week staking in Luik, de directie tijdelijke werknemers weer in dienst heeft genomen. “De directie nam dinsdag 21 tijdelijken weer in dienst, die nu opnieuw worden ontslagen”, aldus Gomez.
‘Meer dan 1.000 mensen op straat’
De sluiting van de installaties slaat op 350 directe werknemers, en 250 werknemers die in onderaanneming werken. “Worden daar de indirecte banen bijgerekend, gaat het om meer dan duizend mensen”, zegt Gomez.
In totaal werken 3.000 mensen in de Luikse vestigingen van ArcelorMittal. De ‘koude lijn’ is niet betrokken bij de aankondiging van woensdag, maar de bonden vrezen het ergste. “We vrezen uiteraard dat de sluiting groter wordt dan vandaag aangekondigd en dat de komende maanden nog meer volgt”, aldus Atanasov.
De toekomst van de koude lijn in Luik is door de directie van ArcelorMittal niet ter sprake gebracht, zeggen de bonden. De twee hoogovens van Seraing en Ougrée, de fabriek waar de ertsen worden voorbereid en de continu gieterij van Chertal zijn wel betrokken bij de aangekondigde sluiting.
De directie verwijst voor de sluiting van de warme lijn naar uitsluitend economische redenen en een optimalisatie van de productie, aldus Francis Gomez van de socialistische vakbond. De staking van de voorbije dagen zou geen invloed hebben gehad op de beslissing. (Belga/EE)
Staal in Luik: bewogen geschiedenis, ouder dan België
De aankondiging van de ArcelorMittal directie dat de ‘warme lijn’ in Luik, die de hoogovens in Ougrée en Seraing en de continu gieterij in Chertal omvat, definitief gesloten wordt, betekent het eindpunt van een geschiedenis die al even bewogen is als die van de hele staalindustrie. Een geschiedenis die haar aanvang neemt nog voor het ontstaan van België.
In 1817 richt de Engelsman John Cockerill in Seraing zijn eerste staalfabriek op, om het staal voor zijn weefgetouwen te produceren. In de daaropvolgende decennia ontwikkelt de staalindustrie zich tot haar hoogtepunt, tot ze begin de jaren ’80 de eerste klappen krijgt. Het merendeel van de staalactiviteit in Luik en Charleroi wordt dan samengebracht in Cockerill Sambre.
In 1998 staat het Waalse Gewest, tot dan hoofdaandeelhouder van Cockerill Sambre, het bedrijf af aan de Franse groep Usinor en in 2002 fuseert Usinor met Arbed en Aceralia tot Arcelor. Een jaar later beslist Arcelor de noodzakelijke investeringen in de ‘warme lijn’-productie voor te behouden aan zijn meest performante sites. Dat leidt tot de sluiting van de hoogoven van Seraing en die van Ougrée, midden 2005.
Het Indische Mittal Steel neemt in 2006 Arcelor over, waardoor de groep ArcelorMittal wordt. Twee jaar later wordt de hoogoven van Seraing weer opgestart om in november al weer dicht te gaan. In 2009 sluit dan ook de gieterij. ArcelorMittal wil zo “zijn Europese productie aanpassen aan de lage vraag.”
Nauwelijks enkele maanden later, in november 2009, gaat de staalwalserij van Chertal echter weer open en in april 2010 is het de beurt aan de hoogoven van Ougrée. Eén en ander levert werk voor 600 arbeiders maar terugkerende sociale conflicten zorgen er voor dat de geïrriteerde directie in maart 2011 beslist de investeringen in de Luikse ‘warme lijn’ te bevriezen.
In de zomer van 2011 komt die, zoals voorzien, stil te liggen en in augustus kondigt de directie dat de productie ook in het vierde trimester niet zal hernemen. Het is het voorspel van de definitieve sluiting die op 12 oktober aan de vakbonden wordt meegedeeld.
