Is het een SUV? Is het een sportwagen? Is het een GT? Het is de Maserati Levante!

Maserati was in de topklasse een van de eerste constructeurs die een SUV bouwde. Maar je kan de Levante evenzeer een reiswagen noemen. Of een GT. Kortom, deze Italiaan laat zich met niet in een hokje parkeren.

Tekst Jo Bossuyt

Wat is dat voor een beestenboel! Het paard van Ferrari. De stier van Lamborghini. De slang van Alfa Romeo, ook die. Een beetje autoliefhebber associeert de logo’s meteen met het juiste Italiaanse huis. Het zijn logo’s met telkens weer een eigen verhaal. Idem dito voor Maserati. Geen dier, deze keer. Maar een drietand. Dé drietand. Staat voor moed, voor niet versagen.

Mario Maserati ontwierp het logo. Het was van moeten. Van de drie Maserati-broers was hij de enige die niet geobsedeerd was door wielen en motoren. Hij had een meer artistieke aard. Dus – “Maak jij maar dat logo, je kan dat goed,” zo moet het ongeveer geklonken hebben in 1920. Waarop Mario naar de Piazza Maggiore wandelde, nog altijd een must voor wie Bologna bezoekt. Hij zag er het standbeeld van Neptunus, zijn drietand in de hand. Niet eens zoveel later zat er een drietand in het radiatorrooster van iedere nieuwe Maserati. Tot op vandaag.

Limousines in het land van sportwagens

Er is meer dan de drietand. Maserati was ook op andere terreinen anders dan de andere Italianen. Terwijl de concurrentie noest sportwagens bouwde, creëerde Maserati grote limousines als de Quattroporte. Telkens weer doordrenkt van dat Italiaanse raffinement, die trans-Alpijnse liefde voor mechaniek en – niet het minst – de scherpe prestaties. Om sportief te rijden met het hele gezin aan boord. Grote, exclusieve limousines maken in het land van de exclusieve sportwagen, dat was gedurfd, maar lef zit nu eenmaal in het DNA van Maserati.

In 2013 recidiveerde Maserati voor de zoveelste keer. Met de Ghibli, vandaag de vierdeurse berline in het gamma. En Maserati besliste zelfs om ook een diesel in het vooronder van die Ghibli aan te bieden. Nooit gezien in Italië. Maar wel een schot in de roos. De derde generatie van de Ghibli opende het gamma van Maserati naar een veel groter publiek, en dat zonder de waarden van het huis te verloochenen. Bovendien was de Ghibli goedkoper dan wat het collectieve geheugen van Maserati gewend was. Uiteraard schoten de verkoopcijfers de hoogte in. Want de Italiaanse constructeur kon nu ook vissen in die grote vijver van klanten die al jaren verknocht waren aan premiummerken als Audi, BMW of Mercedes en Land Rover. Vooral in ons land vonden deze mensen plots de weg naar de concessie van Maserati. Groeide Maserati op dat moment wereldwijd exponentieel, in België was sprake van een ware explosie.

Deze suv is een sportwagen

De truc met de Ghibli stelde niets voor in vergelijking met wat Maserati in 2011 van onder het doek haalde op het Autosalon van Frankfurt, de hoogmis van de autowereld. Zowaar een SUV. Een Sports Utility Vehicle. Een hoge auto. De Levante. Hoewel, SUV? Ga driekwart links of rechts van de Levante staan, kijk naar zijn lijn die doorloopt in die perfect gekozen proporties, en je ziet geen hoge auto maar een sportwagen. Dus als je het ons vraagt, dan is de Levante eigenlijk geen SUV. Dat gevoel krijg je ook op geen enkel moment als je achter het stuur zit. Jazeker, de hogere zithouding zorgt voor een andere uitkijk op het verkeer, zoals in iedere hogere auto. Maar in zijn rijgedrag laat de Levante nooit vermoeden dat hij een auto met hoogbouw is. Dat zit zo. SUV’s staan op hogere poten dan andere koetswerktypes. Daardoor ligt het zwaartepunt in de auto hoger. En dat heeft dan weer tot gevolg dat SUV’s in enthousiast bochtenwerk de neiging hebben ietwat door te wiegen. Almaar meer naarmate je gespierder met het gaspedaal omspringt. Weinig SUV’s kunnen deze wetten van de fysica omzeilen, maar de Levante brengt het voor mekaar. In bochten krijg je nooit het gevoel dat je van een SUV verwacht. Wel heb je op ieder moment de indruk dat je door het landschap schuift in een rasechte gran turismo. Een GT. Een auto waarin het comfortabel én sportief reizen is, luxueus ook. Eigenlijk kan je de Levante beschouwen als een breakversie van de Ghibli. Uiteraard niet qua uitzicht, wel qua rijgedrag. Met een even geslaagde combinatie van strakheid en comfort.

Het verschil tussen een brits en een waterbed

Dat laatste is een krachttoer. Om een auto sportief rijgedrag mee te geven, moet je hem zo strak mogelijk door de bocht laten gaan. Zodat hij niet gaat wiegen met de heupen. De makkelijkste manier om dat te doen, is de vering harder afstellen. Alleen heeft dat gevolgen voor het comfort van de inzittenden. Hoe strakker die ophanging afgesteld is, hoe beter je de bulten en putten in het wegdek voelt. De afstelling van een ophanging is altijd een zoeken naar een compromis. In een hoge wagen als de Levante is dat compromis nóg moeilijker te vinden omdat je het onderstel door dat hogere zwaartepunt nog strakker moet afstellen dan in een berline of een sportwagen met laag zwaartepunt.

Waarom merk je daar niets van in de Levante? Eén: de Levante komt standaard met luchtvering, een concept dat bij veel andere luxemerken op de optielijst staat. Voor een auto verhoudt luchtvering zich tot een klassieke ophanging zoals een waterbed tot een brits. Bovendien kan de ophanging van de Levante continu de schokdempers aanpassen aan de omstandigheden. Het systeem controleert dan de bewegingen van het koetswerk en de wielen, de instellingen van de schokdempers en de hoogte van de ophanging. Afhankelijk van de gekozen rijmodus wordt de demping dan voor ieder wiel afzonderlijk aangepast. Vergelijk het met een stoel waarvan je iedere poot kunt afstellen: hij staat altijd perfect stabiel.

Als rails door de bocht

Maar er is ook nog twee: de ingenieurs van Maserati kregen het bij de creatie van de Levante voor mekaar om een ideale gewichtsverdeling uit te tekenen. Als je de Levante in de breedte perfect middendoor snijdt en beide stukken op de weegschaal zet, dan zal de naald telkens exact hetzelfde vertellen. Voor het weggedrag van een auto is zoiets belangrijk, en zelfs bepalend. Ga je fors in de bocht met een achterkant die zwaarder is dan de voorkant, dan daag je de auto uit om de achterkant te laten uitschuiven. Omgekeerd, met een zwaardere neus, vertoont de auto de neiging om trager in te sturen, zodat je iets meer dan gebruikelijk met het stuur moet draaien. Geen man overboord, dat zijn issues die met elektronica beperkt en misschien zelfs geneutraliseerd kunnen worden. Maar dankzij de perfecte gewichtsverdeling is dat gepeuter bij de Levante niet nodig. Daardoor blijft de hoge Maserati heel strak op het asfalt liggen, als op rails door de bocht. Zoals je dat verwacht van een GT.

De luchtvering biedt nog andere voordelen. Zo is het mogelijk om te spelen met de afstand tussen onderkant van de auto en het wegdek, de zogenaamde bodemspeling. Wil je het bos in, dan zet je die gewoon een paar centimeter hoger en overwin je iedere rotsblok. Dan transformeert de Levante zichzelf met zijn permanente vierwielaandrijving in een mum tot terreinwagen.

Besluit. De Maserati Levante is het allemaal. SUV voor zijn uitzicht, terreinwagen dankzij zijn capaciteit, en diep in zijn ziel ook een echte GT voor het rijgevoel dat hij bestuurder en inzittenden geeft.

http://www.maserati.com/maserati/be/nlwww.salondreamcars.be/nl