‘Zodra je structuur hebt in je leven, krijg je in een dag veel gedaan’: Ellen Kegels over jong ondernemen
Ellen Kegels had als studente al de wilde droom om met fair fashion een dorp in Peru aan werk te helpen. Met haar knitwearlabel LN Knits is ze daarin geslaagd. Wij konden de jonge onderneemster enkele vragen voorleggen.
‘Eigenlijk ben ik al op m’n vijftiende met LN Knits begonnen’, grapt Ellen Kegels. ‘Noem het gerust een uit de hand gelopen hobby. Ik ging vaak snowboarden en haakte mijn eigen mutsen, wat toen in de subcultuur van coole boarders gangbaar was. Steeds meer mensen vroegen of ik voor hen een op maat gemaakte muts kon maken. Voor ik het wist, zat ik als student van september tot april mutsen te maken.’
Hoe maakte je dan een beroep van je hobby?
‘De centjes die ik als student verdiende, zette ik opzij om een startkapitaal bij elkaar te rapen voor LN Knits. Op die manier spaarde ik 30.000 euro bijeen. Ik kom uit een familie van ondernemers, maar toch rijmde ‘ik begin een mutsenbedrijf’ tien jaar geleden nog op ‘ik begin een zaak zonder toekomst’. Het starten van een eigen onderneming werd nog niet zo gestimuleerd als nu, dus ben ik eerst gaan werken bij het reclameagentschap TBWA in Brussel en Londen. Ik heb er veel geleerd en legde er de basis voor wat we met LN Knits doen: breiwerk, superfood, kook- en breiboeken, diverse collecties…’
Voor ik het wist, zat ik als student van september tot april mutsen te maken.
Wat lijmt die verschillende activiteiten aan elkaar?
‘Ik wilde een uniek merk opbouwen dat steunde op enkele belangrijke uitgangspunten. Zo vind ik het belangrijk dat we enkel werken met natuurlijke materialen en dat alles wat we doen zowel de mens, de maatschappij en het milieu ten goede komt. Ook personal branding en een focus op jong ondernemerschap zit in de kern van het bedrijf geworteld.’
En die droom van dat dorp in Peru?
‘Die is intussen realiteit. 350 Peruaanse vrouwen haken dag in dag uit onze collectie bijeen, met wol van baby alpaca’s – dat zijn Zuid-Amerikaanse berglama’s. In samenwerking met Solid International, een Vlaamse vzw die in Ayacucho ondernemerschap stimuleert en microkredieten verleent, leasen wij alpaca’s aan de plaatselijke boeren. Elk jaar zorgt een andere familie voor de alpaca’s die wij gekocht hebben. Een deel van de wol verwerken de vrouwen in onze kledingstukken, een deel houden ze om zelf te verkopen.’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Maar je creëert niet alleen je eigen merk, je bent dat merk ook zélf.
‘Ik geloof sterk in personal branding. In het begin was het een bewuste keuze om zelf model te staan voor de creaties. Omdat het gratis en gemakkelijk is, maar ook omdat het wérkt. Als mensen het gevoel hebben dat ze je kennen, ontstaat er een band en vertrouwen. Dat vraagt veel tijd en energie, maar ik sta erop om iedereen een heel persoonlijke service te geven.’
Ik wil niet op mijn 45ste na drie burn-outs wakker worden en vaststellen dat het leven aan mij is voorbijgegaan.
Waar haal je je drive en inspiratie vandaan?
‘Ik ben een echte gevoelsmens. Mijn ontwerpen weerspiegelen ook mijn levensgeschiedenis. Je leest er de reizen in die ik maakte, de kleuren die ik zie, de geuren die me tegemoet waaien. De nieuwe zomercollectie is bijvoorbeeld geïnspireerd door Portugal. Mijn oudste zus woont in Sagres en mijn partner en ik gaan er geregeld surfen. Dat water, die kleuren, die natuur en rust komen terug in mijn ontwerpen.’
Waar vind je de tijd om dat allemaal voor elkaar te krijgen? Je moet wel een kei in timemanagement zijn.
‘Zodra je structuur hebt in je leven, krijg je in een dag heel veel gedaan. Het is ook noodzakelijk. Drie jaar geleden stond ik voor de keuze: stoppen of alles anders aanpakken. Sindsdien zoek ik bewust de stress niet op. Niet dat wij het rustig aan doen, hé, maar wij zijn een familiebedrijf. De druk van externe aandeelhouders kennen we niet. Hier werken alleen maar vrouwen, waaronder mijn zus Anneleen, en we vinden gezinswaarden heel belangrijk. Ik wil niet op mijn 45ste na drie burn-outs wakker worden en vaststellen dat het leven aan mij is voorbijgegaan.’
Tekst: Dirk Remmerie
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier