Won’t you take me to Funkis Town

In Haugesund in Noorwegen fonkelt de functionalistische villa van Haakon Laastad aan de oevers van de Noordzee. Als je door de originele teakhouten deur loopt, waan je je in een oude James Bond-film. Een raam met zicht op de gele Range Rover in de garage maakt het plaatje af.

“Mijn grootmoeder vertelde me dat toen ze het huis net hadden gebouwd, de mensen uit de buurt het soms wat denigrerend een kiosk noemden, een vierkant huisje waar je een ijsje of een krant kunt kopen. Het was duidelijk dat de nieuwe, moderne stijl van de woning iets anders was dan wat er tot dan gebouwd was in Haugesund.” Aan het woord is Haakon Laastad, een telg van de derde generatie in het familiebedrijf Laastad & Co, Volvo-dealers in hart en nieren. Hij is ook de man achter de Laastad Classics, een exclusieve autocollectie van wagens die zorgvuldig worden uitgekozen op basis van hun design en originaliteit. “Mijn grootvader startte de business in 1945. Daarna runde mijn vader de zaak, en sinds 2011 ben ik de manager.” Het verzamelen van oldtimers doet de familie al sinds de prille begindagen. De ‘classics’ – zo vertelt Laastad erover – maken deel uit van het hele plaatje. Het is niet zomaar een hobby.

Oldtimers als ijsbrekers

“Ik herinner het me nog als gisteren: ik op de achterbank van een Volvo Amazon, zo groeide ik op. En de wagen bleef, die ging nooit meer weg. We stelden die classics tentoon in onze showroom, en dat doen we nog altijd. Het is een soort van nostalgie en onze klanten vinden het fijn. We hoeven geen flauw verkooppraatje af te steken, het gaat niet louter over een product verkopen waarmee je van A naar B rijdt. Het gaat over herinneringen, over emotie. Het breekt het ijs terwijl de klanten een nieuwe auto zoeken. Dan praten we over het verleden en de toekomst.”

Haakon zet zijn classics niet enkel in zijn professionele showroom in de spotlights. Ook in zijn villa krijgen ze bij tijd en wijlen hun uitgelichte plek. Toen hij in 2011 het huis overnam, was er van het oorspronkelijke ontwerp niet veel meer te zien – de talrijke verbouwingen gedurende een halve eeuw wilde Haakon weer opentrekken. Om een flow van grote, open ruimtes te creëren moderniseerde Haakon het huis met respect voor de oorspronkelijke bouwstijl. Veel van de originele details zijn behouden, maar de indeling is op zijn kop gezet en er zijn enkele kleine kamers samengevoegd. Na de renovatie ziet de woning er functioneel en toch origineel uit, waarbij opnieuw die jarenzestigsfeer zindert.

Verbouwen, moderniseren

“Een van de eerste zaken die ik wilde aanpakken was een garage.” De garage werd een verlengstuk van het huis – letterlijk en figuurlijk. “Het moest lijken alsof de villa steeds zo was geweest, inclusief de garage.” Op de plek waar de nieuwe garage werd aangebouwd, was er een klein raam op de tuin dat Haakon liet vergroten om een mooi zicht te krijgen… op de garage, jawel. “Ik wilde een classy garage, clean en proper, zonder rommel.” Hij lacht: “Ik heb geen kinderen dus dat vermindert alvast de stockage van kinderfietsen en trampolines allerhande.”

Een tweede belangrijke plek binnen de verbouwing was de keuken. “Vóór ik naar Haugesund verhuisde, woonde ik in Oslo in een appartement. Een van de beste dingen die ik daar had – naast de bruisende stad – was een topkeuken van de hand van de ontwerper Arne Munch voor het Deense merk uno form.” Om dat keukenpareltje in de funkis villa te integreren liet Haakon de muren tussen de oorspronkelijke keuken, de hal en de wasruimte uitbreken. Voor meer lucht en licht.

“De keukenideeën van Arne Munch zijn eenvoudig als briljant. Ik heb het altijd fijn gevonden te mogen kijken naar iets wat tijdloos is. Een tijdloos design is een investering en klassiekers raken nooit uit de mode”, zegt Haakon. De handgemaakte keuken in walnoot is ingericht in pure Mad Men-stijl, met een teakhouten kruidenrekje uit de jaren zestig als blikvanger aan de wand. Het kruidenrekje is ontworpen door het Deense Digsmed Design. “Oké, het is niet de goedkoopste keuken, maar ik weet dat ik ze nooit ga veranderen. Dit is de keuken die er zal zijn zolang ik leef. En ze past ook helemaal in sixtieslook die ik het huis wil geven.”

Gevoel voor schoonheid

In het hele huis creëren designklassiekers een exclusief gevoel: stoelen van Arne Jacobsen, de salontafel PK 61Poul Kjærholms, Louis Poulsen: klassiekers in combinatie met voorwerpen die al sinds de tijd van zijn grootouders in huis staan en spullen van rommelmarkten. “Scandinavisch design heeft lijnen en materialen die mij aanspreken. Ik ben helemaal geen diehard minimalistisch type, ik houd van voorwerpen die sfeer en warmte creëren.”

En dan gaat het niet enkel over voorwerpen, ook kunst hangt soms overvloedig en dan weer strak uitgemeten aan de muren. In de eetkamer zien we een olieverfschilderij van de Noorse schilder Erling Hodne uit 1973 – het hangt nog op precies dezelfde plaats als toen Haakon als klein jongetje bij zijn grootouders op bezoek kwam. Vandaag hangt het tussen werken van hedendaagse Noorse kunstenaars. Een pretentieloze combinatie die past bij het palissander dressoir, ontworpen door de Noorse meubelontwerper Fredrik A. Kayser.

“Het gevoel voor schoonheid kreeg ik van mijn grootmoeder, langs mijn moeders kant, vermoed ik. Zij was een huisvrouw, die zich naast het opvoeden van haar vier kinderen ook bezighield met de inrichting van het huis – mijn grootvader was politicus en voor hem was het niet belangrijk hoe het huis eruitzag. Mijn grootmoeder was diep in haar binnenste een kunstenares, maar in die tijd kon ze niet echt haar ding te doen. Vandaag zou ze er meer uit uithalen”, filosofeert Haakon. “Dat gevoel voor kunst en design heb ik van mijn moeder en mijn grootmoeder… en van mijn vrienden.”

“Het is te zeggen: ik heb een heel breed spectrum van vrienden, mensen die in verschillende werelden bezig zijn, mensen die me lieten en laten kennismaken met verschillende soorten muziek, films, met stijl, mode, noem maar op. Zo laat ik me bijvoorbeeld ook inspireren voor de inrichting van mijn huis: in het huis staan meubels die ik specifiek kocht voor dit huis, maar ook stukken die al mijn hele leven met me meegaan. Designklassiekers uit de jaren vijftig en zestig, maar evengoed van vandaag. Het gaat over een gevoel. Het moet samen passen.”

My name is Laastad, Haakon Laastad

We nemen de originele trap uit 1956 naar het privégedeelte van het huis beneden, met slaapkamers en een badkamer. De badkamer is, net als de keuken, ingericht in het originele Classic-design van uno form in walnotenhout en smaragdgroene mozaïektegels die passen bij de iconische poster van Trouville.

In de hal op het gelijkvloers hangen posters van de James Bond-film, No Time to Die. Sinds Roger Moore tijdens het filmfestival van 1985 naar Haugesund kwam en in de Volvo 760 GLE van Laastad reed, is Haakon een fervent James Bond-fan. Een universum en een merk dat Haakon inspireert omdat het een personage, een stijl en een concept is dat al meer dan vijftig jaar overeind is gebleven. “Het is een fantastisch merk, in de zin dat ze zonder probleem de hoofdrolspeler kunnen veranderen, maar het concept blijft altijd hetzelfde: 007 reist rond en red de wereld in mooie pakken, met mooie vrouwen aan zijn arm. Het is de perfecte balans tussen het tijdloze en het esthetische, en het blijft zich tegelijk evolueren en is hypermodern. Hij blijft cool – zowel in een oude als een nieuwe Austin Martin.” Haakon en James, ze zouden goede vrienden kunnen zijn.