Het project dat de mismatch tussen jongeren en werkgevers wil aanpakken: ‘Ik hoop dat we snel niet meer nodig zijn’

Jongeren willen werken, bedrijven zijn massaal op zoek naar jongeren. Toch vinden de twee elkaar niet altijd. Het nieuwe project van Sihame El Kaouakibi, de vrouw achter onder andere Let’s Go Urban, moet daar verandering in brengen. ‘Goede resultaten leveren en af en toe je eigen ding doen, kan absoluut samengaan.’

‘We’re all in this together, wetewel.’

Ik spreek Sihame El Kaouakibi in Antwerpen en dat hoor je. Ze heeft een wilde bos krullen en naar wat we vermoeden een eindeloze to-dolijst. Ze heeft ook aan kantoorkat (‘dat boost de moraal’), al is dat niet zo belangrijk in dit verhaal.

Misschien kent u de social entrepreneur van eerdere projecten zoals Let’s Go Urban, waarmee ze kinderen en jongeren een naschoolse plek geeft om zich te ontplooien, ongeacht hun interesses of afkomst. Passioneel ondernemen lijkt de rode draad doorheen haar leven, en daar is haar nieuwe project WannaWork geen uitzondering op.

De opzet van het nieuwe online platform is eenvoudig: jongeren zoeken naar werk en bedrijven zoeken naar jongeren, maar vinden elkaar op de arbeidsmarkt niet altijd terug. Sihame wil met WannaWork, dat maandag officieel lanceerde, een brug tussen beide slaan.

Dat er een mismatch bestaat tussen jong talent en werkgevers, vindt Sihame niet zo vreemd. ‘Jongeren zijn vandaag diverser dan ooit. Ze hebben een mening die ze niet zomaar willen verstoppen, ze komen in alle kleuren en vinden het belangrijk dat werk en privé in balans zijn. Dat zijn niet de traditionele waarden waarnaar werkgevers op zoek zijn.’

Dat wil niet zeggen dat jongeren vandaag minder ijverig zijn dan vroeger, ze verwachten gewoon dat werken op een andere manier gebeurt. ‘Jongeren willen deel uitmaken van een groter geheel. Ze willen weten waarvoor ze werken. Uiteraard willen ze er keihard voor gaan, maar dan willen ze ook wat meer autonomie. Goede resultaten leveren en af en toe je eigen ding kunnen doen, kan absoluut samengaan.’

Maar ook voor Sihame zal het met WannaWork zoeken worden naar wat de oplossing voor dat prangende probleem dan wel mag wezen. ‘We weten alleen dat er een mismatch is. Ik heb het dan niet over bedrijven als Google. Zij geven hun werknemers nu al twintig procent van de tijd de ruimte om aan eigen projecten te werken. Zo ontstaan er heel wat spin-offs.’

Weinig diversiteit in bedrijven

Het probleem begint volgens Sihame al bij het feit dat de jongeren van vandaag er gewoonweg anders uitzien. ‘En toch zie je die diversiteit nog niet terugkomen in bedrijven. Recruiters vragen zich dan af hoe dat komt. Wel, deels omdat er nog altijd op dezelfde manier gerekruteerd wordt, omdat ze nog steeds op dezelfde campussen mensen sprokkelen en dezelfde studentenverenigingen aanspreken.’

Om dat probleem aan te pakken, oppert Sihame dat we verder moeten gaan dan het juiste profiel aan de geschikte vacature verbinden. We moeten dieper graven. Dat is ook economisch gezien een verstandige zet. ‘Het samenbrengen van verschillende visies werkt verrijkend. Je voelt de maatschappij en je klanten veel beter aan als je team ook de buitenwereld weerspiegelt.’

Maar ook jongeren weten vaak niet hoe ze in contact moeten komen met de juiste werkgevers. ‘Ze hebben vaak een perceptieprobleem van wat er binnen hun mogelijkheden ligt. Ze durven hun droombedrijven niet aanschrijven omdat ze denken dat het te hoog gegrepen is. Ingewikkelde functietitels die het al intimiderend maken om een bedrijf aan te spreken of bedrijven die van jongeren verwachten dat ze al tien jaar ervaring hebben, maken dat niet eenvoudiger.’

Jongeren leggen zich ook gewoon zelf ontzettend veel druk op om het goed te doen. Als je opgroeit in een wereld waarin je succes eenvoudig meetbaar is door het aantal likes of reacties onder een Instagram-post, is het gemakkelijk om ongemeen hard voor jezelf te zijn. Dat ziet Sihame ook regelmatig gebeuren. ‘Op het internet lijkt het alsof iedereen een fantastisch leven leidt, terwijl dat in realiteit lang niet altijd zo is. Het maakt jongeren onnodig zelfbewust.’ Met WannaWork wil Sihame de voorzet geven die jongeren soms nodig hebben om die akelige stap naar het eerste contact met potentiële werkgevers toch te zetten.

Geen eenvoudig verhaal

Het verhaal dat Sihame met WannaWork wil vertellen, maakte het niet eenvoudig om geld in te zamelen voor het project. Het koppelen van de juiste persoon aan de juiste job zoals ze het bij WannaWork zien, vergt immers veel meer onderzoek. Ze wil bewust trager werken.

‘We willen eerst een gemeenschap opbouwen, zodat we onze mensen écht leren kennen. We organiseren evenementen, zitten in chatsessies met jongeren, screenen sociale media en gaan met elkaar in gesprek.’ Dat wil ze allemaal doen om jongeren zo goed mogelijk te leren kennen, om hen pas dan aan een job te koppelen waar zowel zij als de werkgever verzekerd zijn van een goede match. ‘Je eerste werkervaring is sowieso veelbepalend. We willen zorgen dat die goed zit.’

Voor de lancering van het project verzamelde Sihame 100 millennials die met het project van start zullen gaan, maar op termijn wil de onderneemster top of mind zijn bij alle jongeren die aan hun carrière beginnen. De eerste honderd jongeren doopte ze – logischerwijs – The First 100. Daartegenover zette ze zes indrukwekkende bedrijven, waaronder Coca-Cola, Brussels Airport en Telenet. Het zijn stuk voor stuk bedrijven die hebben aangegeven dat ze de zaken in de toekomst anders willen aanpakken en in jongeren willen investeren.

Als je Sihame hoort spreken, zou je ervan uitgaan dat ze gefrustreerd is met hoe het rekruteringsproces er vandaag aan toegaat, al is ze dat naar eigen zeggen niet. Sterker: ‘Ik begrijp het. Bedrijven meten succes nog vaak aan de hand van winstmarges. Ze hebben aandeelhouders die ze tevreden moeten houden en die elk jaar betere cijfers verwachten.’

‘Als ik al een frustratie heb, is het dat het 2017 is en dat er nog steeds niets gebeurd is om diverse en getalenteerde jongeren in contact te brengen met werkgevers. Maar ik zie vooral potentieel. Ik hoop dat de kinderen die binnen tien jaar jongvolwassenen zullen zijn, zich tegen dan weerspiegeld zien in bedrijven: CEO’s, raden van bestuur, ondernemers, advocaten, dokters, loodgieters, whatever. Het moet gewoon gezond zijn. Als dat gebeurt, zal WannaWork ook niet meer nodig zijn. Ik hoop echt dat het snel zover is.’