Instagram-influencer Jessie Inchauspé stelt theorie voor in haar boek ‘The Glucose Revolution’
Last van vermoeidheid, huidproblemen of een drang om te snacken? Volgens de Franse biochemicus Jessie Inchauspé zijn glucosepieken de oorzaak. Ze schreef er de internationale bestseller The Glucose Revolution over, met eenvoudige hacks om je bloedsuikerspiegel stabiel te houden.
Na een zwaar ongeval als tiener voelde de Franse Jessie Inchauspé zich vervreemd van haar eigen lichaam. Om het beter te leren begrijpen, ging ze biochemie studeren, om later bij een bedrijf in de gezondheidstechnologie te werken. Daar werd op dat moment een bloedglucosemeter voor diabetici ontwikkeld. Inchauspé gaf zich op als vrijwilliger en noteerde alles wat ze deed, at en hoe ze zich voelde. Het viel haar op dat dezelfde voedingsmiddelen soms wél een grote suikerpiek veroorzaakten en op andere momenten niet. Nog een vaststelling: ze voelde zich moe na hoge glucosepieken, en energiek, helder en goed in haar vel wanneer haar bloedsuikerspiegel stabiel bleef. Ze toetste haar persoonlijke ervaringen af aan gepubliceerd onderzoek en vertaalde dat in concrete richtlijnen. Die deelde ze op haar Instagram-account Glucose Goddess en bundelde ze in haar boek De Glucose Revolutie. Daarin legt ze eenvoudig uit hoe glucose je lichaam van energie voorziet. Voedingsmiddelen met koolhydraten worden in de maag en de darmen omgezet tot glucose. Via ons bloed levert het onze cellen de nodige energie om te functioneren. Maar wanneer er meer glucose is dan nodig, zet dat verschillende processen in gang: oxidatieve stress (een teveel aan vrije radicalen), glycatie (versuikering) en insulineaanmaak. De combinatie van oxidatieve stress en glycatie leidt tot ontstekingsreacties in het lichaam, meent ze, die geleidelijk aan de weefsels en organen beschadigen. “Bij diabetici kan glycolisering de ogen en de nieren aantasten en hartziekte veroorzaken”, vult professor-dr. Bart Van der Schueren, endocrinoloog en obesitasspecialist aan de KU Leuven aan.
Vermoeidheid, snackdrang, acne? 90 procent zou last hebben van glucosepieken, zonder het te weten
Gelukkig heeft het lichaam een manier om overtollig glucose zo snel mogelijk uit het bloed te halen, haalt Inchauspé aan: insuline. Dat hormoon zet glucose om in glycoceen, en slaat het op in de lever, de spieren en onze vetreserves. Wanneer de glycogeenreserves afnemen, spreekt het lichaam de vetreserves aan voor energie en vallen we af. Dat gebeurt echter alleen bij lage insulinewaarden. “Vooral koolhydraatrijk voedsel geeft een hogere insulinewaarde na het eten.” stelt professor Van Der Schueren. “Dat leidt op termijn mogelijk tot obesitas en ontsteking, met diabetes, longziekte en leverkwalen. Als je continue hoge insulinespiegels hebt, remt dat de vetverbranding. Wanneer je wilt vermageren, moet je er dus voor zorgen dat je glucosepieken verminderen.”
Het belang van een stabiele bloedsuikerspiegel
Maar je hoeft volgens Inchauspé geen diabetespatiënt te zijn om te veel glucose in je systeem te hebben of extreme pieken te ervaren. Meer dan 90 procent van de mensen zou daar regelmatig last van hebben, zonder het te weten. Wie sterke suikerschommelingen heeft, ervaart mogelijk snackdrang, vermoeidheid, een wazig hoofd, stemmingswisselingen, acné, duizeligheid, slecht slapen, misselijkheid, hartkloppingen, angstklachten enzovoort. Op de lange termijn kunnen ze volgens haar leiden tot chronische aandoeningen als diabetes type 2, artritis, huidaandoeningen, alzheimer, dementie, depressie, darmproblemen, hart- en vaatziekten, non-alcoholische leververvetting enzovoort. Je bloedsuikerspiegel stabiel houden is dus belangrijk voor iedereen, besluit Inchauspé.
Jessie Inchauspé, Glucose Revolutie, Fontaine uitgevers, 23,99 euro. www.glucosegoddess.co
Eenvoudige hacks
Eet in de juiste volgorde
Wanneer we voedsel in de juiste volgorde eten, vertragen we volgens Jessie Inchauspé niet alleen de snelheid waarmee glucose in ons bloed komt, maar ook de hoeveelheid. Daardoor blijft de bloedsuikerspiegel beter in evenwicht en maakt de alvleesklier minder insuline aan. Ze raadt aan elke maaltijd te beginnen met vezels (bij voorkeur groenten), dan eiwitten en vetten en ten slotte zetmeel en suikers. Vezels, eiwitten (vlees, eieren, zuivel, noten, bonen, peulvruchten) en goede vetten (boter, gezonde oliën, avocado’s) vertragen de vertering. Het zetmeel en de suikers die we erna eten, hebben zo minder impact, meent de auteur.
Voeg een groen voorgerecht toe
Een maaltijd beginnen met groente is belangrijk, meent Inchauspé, want vezels voeden de goede bacteriën in de darmen, verlagen het cholesterolgehalte en zorgen voor een soepele stoelgang. Vezels zijn om verschillende redenen ook goed voor de bloedsuikerspiegel. Ze verminderen de werking van het enzym dat zetmeel afbreekt tot glucosemoleculen (alfa-amylase). Daarnaast leggen ze een film op je darmen, zodat glucose trager in het bloed komt en minder goed wordt opgenomen. Ze vertragen dus de opnamesnelheid in het bloed, alsook de vertering.
Ontbijt hartig in plaats van zoet
De ochtend is het slechtste moment om alleen suiker en zetmeel te eten, meent Inchauspé. Het ontregelt de bloedsuikerspiegel voor de rest van de dag, waardoor ook de lunch en het avondeten grote pieken zullen veroorzaken. Dat geeft de hele dag door een kettingreactie van energiegebrek, snackdrang en het maakt ook sneller weer hongerig. Onderzoek aan Cornell University toonde aan dat wanneer we eerst zetmeel en suikers eten, het hongerhormoon ghreline al na twee uur opnieuw op het niveau van voor de maaltijd is.
Het ideale ontbijt bestaat volgens haar uit flink wat eiwitten (volle yoghurt, tofu, vlees, vleeswaren, vis, (room)kaas, proteïnepoeder, noten(pasta), zaden, eieren), vezels (champignons, spinazie, tomaten, courgetten, linzen, sla) en vetten. Voeg eventueel nog zetmeel (haver, volkorenboord) of een heel stuk fruit toe. Skip fruitsap of een smoothie, want die bevatten nauwelijks nog vezels. Verkies rood fruit, citrusvruchten of een zure appel boven tropisch fruit als mango of ananas, die minder vezels en meer suiker bevatten.
Beweeg na het eten
Eten geeft altijd een glucosepiek. Maar die wordt kleiner wanneer we onze spieren gebruiken, omdat die de overtollige glucose uit je bloed halen. Zo verklein je de kans op gewichtstoename en op een futloos gevoel. Tien minuten gaan wandelen zou al een effect hebben, maar nog beter is een bezoek aan de sportschool, tipt ze. Trainen met een volle maag is misschien niet zo aangenaam, maar je hebt tot 70 minuten na de maaltijd de tijd; dan is de piek op zijn hoogst.
Drink voor elke maaltijd een groot glas water met een eetlepel azijn
Azijn beperkt een glucosepiek door de afgifte van glucose te vertragen, stelt Inchauspé in haar boek. Ze haalt een wetenschappelijk onderzoek aan dat aantoonde dat azijnzuur de alfa-amylase, het enzym dat zetmeel afbreekt in kleinere moleculen, tijdelijk inactief maakt. Daardoor worden suiker en zetmeel langzamer in glucose omgezet.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier