Dit art-nouveaugebouw in Luik werd omgebouwd tot een hippe coworking space

Neem een herenhuis vlakbij het station van Luik-Guillemins. Voeg er een koppel aan toe dat verliefd is op hun stad en een designer die barst van het talent. Het resultaat is Chez Edmond, een betoverende coworkingruimte die op 28 september werd geopend met gipsyjazz op de achtergrond.

Zelfstandigen die ten prooi vallen aan isolement, ondernemers met enkele lege momenten tussen twee afspraken door, starters op zoek naar een vergaderzaal: ze kunnen allemaal terecht in coworkingruimtes, niet alleen om er te werken, maar ook om er gelijkgestemden te ontmoeten en nieuwe professionele kansen te creëren.

De term coworking werd in 1999 voor het eerst gebruikt door de Amerikaan Bernie de Koven, maar het concept dateert al van veel vroeger. De eerste samenwerkingsverbanden vinden immers hun aanzet in de 15de eeuw, in de ateliers van kunstenaars die samenkomen om ideeën uit te wisselen en hun creativiteit verder te ontwikkelen. In 1995 begint coworking vorm aan te nemen: in Berlijn wordt hackerspace c-base opgericht, een open werkplek waar een groep informatici een onderkomen vindt. En het is in het San Francisco van 2005 dat The Hat Factory, aka de eerste echte coworking space, het levenslicht ziet, als initiatief van Brad Neuberg en Chris Messina, de vader van de hashtag.

Vandaag de dag schieten coworkingruimtes als paddenstoelen uit de grond. Ze nemen ook heel verschillende vormen aan. Het zijn niet zomaar gedeelde werkplekken, maar plaatsen waar geleefd wordt, waar coworkers contact met elkaar zoeken, ervaringen uitwisselen, hun competenties combineren en nieuwe samenwerkingen aanknopen. Isabelle Roselli en Laurent Gerardy wilden, in de stad waar ze geboren en getogen zijn, het nuttige aan het aangename koppelen. Daarom schakelden ze Kevin Bona in, die voor hen een coworkingruimte creëerde met een magisch interieur.

Kevin Bona: Label 5.9

Luik wordt niet voor niets “de Vurige Stede” genoemd, er valt elke dag wel wat te beleven. Al meerdere jaren boomt de stad op het ritme van de opening van onafhankelijke handelszaken, prachtig ingericht en gedecoreerd door Kevin Bona van Label 5.9. Deze binnenhuisarchitect is amper 30 en heeft nu al zijn stempel gedrukt op Brasserie C, een oud klooster dat werd omgetoverd tot trendy brewpub, Ginette l’appartement, een kledingboetiek met Scandinavische accenten, en Madame Boverie, de verfijnde broodjeszaak van het gelijknamige museum voor moderne en hedendaagse kunst.

Na een masteropleiding aan de École Supérieure des Arts Saint-Luc in Luik vliegt Kevin Bona naar New York om zijn opleiding te vervolledigen. Twee jaar lang volgt hij er stages. Wanneer hij weer op Belgische grond belandt, richt hij Label 5.9 op, zodat zijn ervaringen en ideeën concrete vormen kunnen aannemen.

Deze studio neemt heel het creatieve proces op zich, van het concept tot de realisatie van het project, zodat samenhang gegarandeerd is. Een win-winoplossing: de designer kan zich volledig laten gaan en de klant heeft maar één contactpersoon. Kevin Bona en zijn team doen veel meer dan binnenhuisarchitectuur, ze bieden diensten zoals grafisch ontwerp, bedenken meubels op maat en verlenen advies bij ingrijpende operaties. Vertrouwen en communicatie vormen de fundamenten van zijn werk. ‘Samenwerken met Kevin was echt een plezier. We zijn enorm vaak met elkaar in contact geweest, we stuurden elkaar dan foto’s van nieuwe meubels of vintage decoratie. Kevin heeft zoveel talent en straalt tegelijk een ontwapenende eenvoud uit. Het project is amper afgewerkt en ik mis hem al!’, vertrouwt Isabelle Roselli ons toe.

Twee jaar hard labeur

Coworkingruimte Chez Edmond is ondergebracht in een herenhuis en ontleent zijn naam aan de vroegere eigenaar. De zaak werd vorig weekend officieel geopend, na twee jaar hard labeur door Label 5.9 en Atelier d’architecture Be-vanturenhout. ‘De renovatie van het art-nouveaugebouw uit 1913 gebeurde met het comfort van de toekomstige ‘bewoners’ in het achterhoofd,’ gaat Isabelle Roselli verder. Het huis lijkt in niets op de traditionele open spaces. Het telt een twintigtal ruimtes en hoeken, zowel binnen als buiten, die elk een specifieke sfeer belichamen en tot werk of ontspanning uitnodigen.

Zodra je de drempel overstapt, begrijp je waarom het voor het koppel liefde op het eerste gezicht was. De hoge plafonds en het eiken parket geven de toon aan. Op het gelijkvloers bevindt zich de “cafetaria” met de originele tegels, waar zowel de huurders als bezoekers iets kleins kunnen eten. Via de oude houten trap passeer je de schitterende sanitaire ruimtes van de tussenverdieping en beland je op de eerste verdieping, in een gedeelde ruimte met aansluitend terras. Het moderne meubilair en de vondsten van de rommelmarkt, zoals de rieten Cesca-stoelen die comfort en esthetiek verenigen, dialogeren in een perfecte harmonie. Wat groen hier en daar brengt al leven in het interieur. Op de tweede verdieping maak je kennis met de “tisanerie”, een charmant keukentje dat op de overloop werd ondergebracht en aan een inspiratie- of ontspanningsruimte grenst. ‘Elke kamer zal samen met de vraag en de huurders een evolutie doormaken,’ weet Kevin Bona. Het summum bereik je letterlijk en figuurlijk op de “zolder”. De kastanjebruine en taupekleurige zetels gaan hier perfect samen met een grote tafel en minimalistische stoelen. Volledig volgens de laatste werktrends herbergt de bovenste verdieping een informele bar met hoge krukken.

Op de kelderverdieping, waar – helemaal volgens de regels van de kunst – een nieuwe granitovloer werd gelegd, kan je een volledig uitgeruste vergader- of conferentiezaal huren. Op de terugweg naar boven kruisen we de elektricien, die zichtbaar trots en gelukkig is na het gedane werk. Om het bezoek passend af te sluiten, keren we terug naar de cafetaria, waar we op het succes van de nieuwe onderneming klinken. De vorige eigenaar komt erbij staan en bedankt het trio omdat ze de magie en de ziel van het huis uit zijn kindertijd hebben weten te behouden, meer nog, vermenigvuldigd hebben. Isabelle Roselli krijgt het laatste woord: ‘Wij hebben er ons hart in gestoken, het is aan jullie om er je ziel in te leggen.’