Deze twee zussen startten hun eigen kunstlabel op en tekenen designstoelen ‘We zijn laatbloeiers’

Voor Astrid en Daantje van Drie duurde het meer dan veertig jaar voor ze kunst hun carrière durfden noemen. Met hun nieuwe kunstlabel DAS art komt daar verandering in. ‘Het voelt goed om eindelijk onze passie te volgen.’

Jarenlang voelde de twee zussen Astrid en Daantje van Drie zicht te onzeker om datgene te doen wat ze het liefste deden: kunst maken. Meer dan veertig jaar later durft het duo die stap gelukkig wel te zetten. Eind maart startten ze hun eigen kunstlabel DAS art op.

‘Ik heb lang het gevoel gehad dat wat ik maakte niet goed genoeg was’, vertelt Astrid. ‘Ik dacht dat het méér en béter moest zijn. Bovendien hadden mijn zus en ik het heel druk met onze carrière en het opbouwen van een gezinsleven. Maar op een bepaald moment moet je beslissen wat je met de rest van je leven gaat aanvangen en het voelde voor ons allebei logisch aan om onze passie te volgen. We zijn laatbloeiers’, grapt Astrid.

Het eerste project dat de twee zussen onder hun nieuw label uitbrengen, is een collectie van prints van designstoelen uit hun jeugd. Naar eigen zeggen zijn het tien tijdloze stoelen die doorheen de jaren mooi zijn gebleven.

‘De Ceska Chair kwamen we vroeger bijvoorbeeld regelmatig tegen omdat onze ouders ook enorm geboeid waren door kunst en design. Aan de prints hebben we ook een eigen draai gegeven, het was een enorm fijn tekenproces.’ De zussen maken hun prints in beperkte oplage. Van zodra een editie uitverkocht is, worden er geen nieuwe afdrukken meer gemaakt.

Samenwerken via FaceTime

De samenwerking tussen de twee zussen was anders allesbehalve eenvoudig. Astrid woont in België terwijl haar zus nog steeds in Nederland verblijft. ‘Grote delen van dit project werkten we af door via FaceTime te communiceren. Soms ging ik naar Nederland of kwam mijn zus naar hier.’

Met hun nieuwe kunstlabel hebben ze het bovendien niet enkel op de Nederlandse en Belgische markt gemunt: ze zien de hele wereld als mogelijk geïnteresseerd in wat ze de komende jaren nog op papier zullen zetten. ‘Onze website en Instagram-pagina is in het Engels omdat we merken dat de reacties die we krijgen niet enkel van een Nederlandstalig publiek komen. Onlangs stuurde iemand uit Oekraïne dat hij geïnteresseerd was in ons werk. Na al die jaren doen zo’n reacties iets met een mens.’