Hij heeft een bloedhekel aan het woord decorateur. “Dat geeft algauw een oppervlakkig gevoel van hier en daar wat objecten samen zetten”, aldus Jean-Philippe Demeyer. “Dat doen wij niet. Wij brengen een inrichting authentiek tot leven.” Dat is het minste wat je kan zeggen van zijn eigenzinnige vakantiewoning in Portugal.
“Na de weg door het bos neem je het aarden baantje. Dat blijf je volgen tot aan de elektriciteitspaal. Daar naar rechts en dan links de oprit op.” Dit zijn de instructies die interieurontwerper Jean-Philippe Demeyer me stuurt wanneer ik het adres van hun vakantiewoning vraag want een straatnaam is er niet. Ik rij met de wagen door het glooiende landschap van Alentejo. Huizen zijn nergens meer te bespeuren, de zon brandt en langs weerszijden zie ik eindeloze velden met kurkeiken, olijfbomen en gebleekte grassen die meedeinen met de wind. Het is hier the middle of nowhere. Mijn gps slaat tilt en mijn gsm-bereik valt weg. Wanneer ik na enkele omzwervingen aankom, staat Jean-Philippe me bij de oprit op te wachten.
“Ah, je hebt het gevonden. Welkom!”, begroet hij me. “Wij wilden een ongerepte plek waar we plaats zouden hebben, alleen konden zijn en waar het nog authentiek leven is. Dat hebben we hier gevonden”, lacht hij. “En toch zitten we op slechts een half uurtje rijden van de Atlantische Oceaan. Zalig toch?”
Jean-Philippe Demeyer, Frank Ver Elst en Jean-Paul Dewever zijn al zo’n twintig jaar partners in leven en werk. Daarbij creëren ze authentieke interieurs en tuinen die je telkens meevoeren naar een heel eigen universum vol kleur, durf, stijl en speels escapisme. Jean-Philippe en Frank nemen het creatieve en artistieke luik voor hun rekening. Jean-Paul staat in voor de logistiek en de financiën.
“Wij zijn altijd zeer trouw gebleven aan onze eigenheid en hebben ondertussen klanten die daar volledig open voor staan. Dat is fantastisch”, verklaart Frank Ver Elst wanneer ik plaats neem aan de tafel in hun vakantiewoning. “Onze projecten gaan van residentiële inrichtingen over kantoren tot retail- en hospitality projecten. In Gent is restaurant Gigi van onze hand en op dit moment werken we in Parijs en Lille aan nieuwe zaken. We deden een collaboratie met Flamingo Estate in LA en in Londen zijn we bezig met het interieur voor een conceptstore in South Kensington.”
Fearless Living
“Hier in Portugal kozen we voor een boerderij die we renoveerden tot vakantiewoning. De deur maakten we groter en binnenin sloegen we twee muren uit om een opener gevoel te krijgen. Voor de rest veranderden we niks qua constructie. De muren zijn heel dik. Ze zijn zestig centimeter en gemaakt uit aangestampte aarde en stenen. Een witte doos is niks voor ons. In elk project gaan we voor kleur, gelaagdheid en een speelse twist. Onze interieurs zijn fris, niet te serieus en onverwacht. Alles ontstaat vanuit gevoel. Wij zijn het tegenovergestelde van de cerebrale interieurontwerpers. Er is over alles gevoeld en toch zit er veel structuur en methodiek in. Ik kan soms heel ver in mijn ideeën gaan. Gelukkig is Frank meer down-to earth en heeft hij een zeer goed oog om alle creativiteit realistisch vorm te geven. We vullen elkaar perfect aan”, verklaart Jean-Philippe.
“Het salon was vroeger een stal. De kleurrijke wandtapijten en die op de grond lieten we lokaal weven door iemand in het binnenland die het ambacht nog beheerst. Dat is heel zware wol die de herders uit de regio ‘s avonds dragen. Want hoe warm het overdag is, zo koud kan het hier ‘s nachts zijn. We hebben een soort woestijnklimaat. Het patroon is een streep van deze regio maar we pasten de kleuren aan om eigenheid te creëren.”
Enkele grote poten van turquoise aardewerk doen dienst als salontafels. Kussens met geborduurde ogen uit de JP Demeyer&co collectie zorgen meteen voor een glimlach. Het schilderij is van Kristof Santy, een kunstenaar uit Roeselare die dit hier in de tuin kwam schilderen. Blauw, geel, bordeaux en wit zijn traditionele kleuren, kenmerkend voor Alentejo. In het salon word je er compleet in meegezogen.
“Wij inspireren ons steeds op de lokale cultuur en op wat we zien in de omgeving maar wij kopiëren nooit. Wij vertalen het plaatselijk DNA naar onze eigen smaak. Genius Loci heet dat; in de geest van de plek. Zo zijn de kastdeuren in de slaapkamers regionaal gemaakt. Je hebt in Portugal typische rieten handtassen met daar een kleur doorheen geweven. Wij vonden een dame van in de tachtig die zo’n handtassen met de hand maakt en vroegen haar om in die stijl panelen voor de kastdeuren te weven. Lokale samenwerkingen vinden we fantastisch.”
“Geïnspireerd op een raam dat we in het dorp zagen, vertaalden we de vormen en kleuren in een stof die we om ons eigen raam drapeerden. Het motief lieten we terugkomen in de beddenbak. De lampen komen uit onze eigen collectie. In het eetgedeelte hangt een hoge houten plank die we in bochten sneden. De bank en het dressoir zijn Portugees maar overtrokken met een van onze eigen stoffen. In de keuken staat een ronde tafel uit de regio waar we gordijntjes aan hingen met een zelf ontworpen patchwork-motief. Voor de badkamertegels zochten we lang in Portugal maar we wilden niet in het cliché van de azulejos vervallen. We zochten iets sportiever en toen kwamen we bij deze uit. We vonden ze net over de grens, in Spanje. In Alentejo hebben ze fantastische grove keramiek, dus al het servies kochten we hier. Het zijn unieke stuks. Er zitten ook enkele creaties van Bela Silva bij. Dat is een kunstenares die afwisselend in Portugal en in België woont. Donkere metalen raamkozijnen hebben ondertussen de plastieken uit de jaren vijftig vervangen en een gietbetonnenvloer vloeit nu tussen de kamers en naar buiten over het aansluitend terras om zo eenheid te creëren.”
Storytellers
“We zien ons zelf als storytellers aan de hand van een interieur. Via kleuren, gelaagdheid en compositie vertellen we een verhaal. Alles oogt speels maar uiteindelijk zit daar wel een structuur in want alles moet kloppen. We hebben dan ook een bloedhekel aan het woord decorateur. Dat geeft algauw een oppervlakkig gevoel van hier en daar wat objecten samen zetten. Dat doen wij niet. Wij werken gelaagd, heel authentiek en scheppen een complete levenssfeer. Wij brengen een inrichting authentiek tot leven. Net zoals een kok die allerlei ingrediënten samenbrengt tot een heerlijke maaltijd kunnen wij een interieur ‘koken’ op onze heel eigen manier. En daar zijn we zeer goed in. We gaan ook nooit zomaar een succes-interieur uit Knokke kopiëren naar een woning in Kaapstad. Dat zou naar ons gevoel niet kloppen. Dan leef je precies in een fake filmscène. Een soort Truman Show-decor waarbij je je afvraagt: is dat nu aan zee, is het in Spanje, in Kapellen, of in New York? Want soms zie je dat hé, overal dezelfde zetel met hetzelfde kussentje, tapijt en boek. Dat is toch jammer. Bij ons is elk project uniek: onze stijl, geconnecteerd met de opdrachtgever én met de omgeving.”
Samenwerken met de natuur
Jean-Philippe neemt me mee naar buiten voor een rondleiding. “Het huis staat nu nog in de grondlaag. Negentig procent zal wit blijven maar het blauw van hier willen we naast een zandkleur ook letterlijk in de verf zetten.” Wat verderop zien we wilde haver. Prachtig hoe die waait in de wind. “We wilden het zwembad in het gras en niet direct verbonden aan het huis want dan krijg je weer zo’n grote betonnen vlakte. Zonde. Je kan beter creatieve ideeën bedenken in samenspraak met de natuur.”
Op de bodem van het zwembad staat een grote tekening van zes klassieke mannelijke figuren die poseren en over de bodem schrijden, geschilderd door kunstenaar Luke Edward Hall. “Toen ik zijn ontwerpen zag, wist ik meteen dat ik met hem wilde werken. Zoiets voel ik gewoon. Dat is totaal niet beredeneerd. Het grote gele beeld is van kunstenaar Renaat Ramon. De zonnebedden komen uit onze eigen collectie. Het houten terras naast het zwembad werd met uitsparingen rond de bomen die er stonden gebouwd. Zoiets oogt origineler en de bomen geven extra verkoeling”, gaat Jean-Philippe verder.
“Het huis zelf is slechts 100m2. We mogen tot 500m2 bouwen dus wellicht zetten we er later nog een hedendaags stuk bij. Dat is handiger wanneer je hier met verschillende mensen gedurende een langere periode wil verblijven. De totale oppervlakte van ons terrein is 18 hectare dus natuur hebben we genoeg. Rondom het huis staan zo’n driehonderd olijfbomen maar naar ons gevoel is dat veel te weinig en dus hebben we het plan om er duizenden bomen bij te zetten. De verwoestijning is hier echt bezig. Bomen die in groep staan beschermen elkaar, dus begonnen we met planten. Als we zeggen dat er nog vijfduizend bij kunnen dan gaan we er niet veraf zitten. Al is het niet evident want de grond is hier zeer droog en hard. Het is precies beton. Je hebt een kraan nodig om te planten. Toch is vergroenen echt onze missie. Cactussen, vet- en woestijnplanten komen rondom het huis. Die doen het goed in dit klimaat.
Ik zou ook graag een heel groot beeld maken van oude ijzeren landbouwtuigen. Die liggen hier soms te verkrotten op het erf van leegstaande boerderijen. Daar zou ik graag een robot mee maken. Met oude ploegen als arm. Een enorm beeld van tien meter hoog in Ferrari rood op een betonnen sokkel. Fantastisch toch? Ik blijf constant ideeën bedenken. Creatief zijn en je dromen achterna gaan, is naar mijn gevoel de beste mindfullness die er bestaat. Zeker op een speelse manier. Het grootste succes in je leven is dat je jezelf kan zijn. Het is de energie die we in al onze projecten belichamen, in stijl én met een knipoog uiteraard.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier