‘Markt voor online veilen industrieel materiaal is gigantisch’

De ontmanteling van iconen als Sabena en Opel Antwerpen heeft Troostwijk geen windeieren gelegd. De groep is de onbetwiste nummer één voor het online veilen van industrieel materiaal.

De ontmanteling van iconen als Sabena en Opel Antwerpen heeft Troostwijk geen windeieren gelegd. De groep is de onbetwiste nummer één voor het online veilen van industrieel materiaal, dat volgens de topman Paul Weyers nog in de kinderschoenen staat.De markt moet gigantisch zijn”, zegt Paul Weyers, de CEO en aandeelhouder van Troostwijk nv, de Belgische tak van het Nederlandse Troostwijk Veilingen. Zo beseffen bedrijven vaak niet hoeveel geld hun oude machines nog waard zijn, klinkt het. De nu 53-jarige Weyers, al drie decennia actief bij Troostwijk, is de bevoorrechte getuige van de impact van het internet op de veilingbusiness.

“Tot 2005 gebeurde alles met de hamer”, zegt hij. Maar de tijd van de wat schimmige veilingdagen is voorgoed voorbij. “Internet werkt enorm drempelverlagend, voor kopers en verkopers. Vroeger hing er iets duisters en negatiefs rond veilingen.” Door het online veilen wordt een koperspubliek over de hele wereld bereikt, waardoor de verkoopprijzen beter zijn. Ook het aantal veilingen is sterk gestegen, van ongeveer 50 per jaar in 2005 tot ruim 200 per jaar nu.

De via Troostwijk gerealiseerde veilingomzet in België bedroeg vorig jaar ongeveer 30 miljoen euro. De hele groep, goed voor 16 kantoren in Europa, noteerde over de eerste jaarhelft een omzet van 55 miljoen euro uit 450 veilingen, waarbij 160.000 loten werden verkocht. Daarvoor werden 750.000 biedingen ontvangen van 32.000 unieke kopers.

Hoewel de concurrenten snel het on-linevoorbeeld van Troostwijk hebben gevolgd, domineren Weyers & co de Belgische markt. Hun marktaandeel bedraagt 60 à 70 procent en groeit. “De investeringen zijn veel groter dan vroeger. Toen volstond een pc’tje. Nu moet je informatie opslaan en bufferen. Als ik de servers zie die wij hebben draaien om de hele wereld op te vangen, dat is gigantisch. Toen Het Land van Ooit, een Nederlands kinderthemapark dat in 2007 failliet ging, werd verkocht, hadden we 1,5 miljoen potentiële bieders. Er is niets fout gelopen, maar bij een kleinere speler slaat in zo’n geval alles tilt.”

Een curator weet dat ook. En de relaties met curatoren zijn cruciaal voor de business. “Het gebeurt weleens dat we tegen elkaar worden uitgespeeld, maar minder en minder. Er is op de Belgische markt dan ook heel wat gebeurd. Er zijn er een paar met malafide praktijken uitgewipt. Goederen onder tafel verkopen, dat soort dingen. Eerlijk duurt het langst. Mijn mensen weten dat ik superstreng ben. Ik wil niet dat er ook maar één schroef verdwijnt.”

Maximum 60 procent van het te veilen materiaal komt van faillissementen, naast een flink stuk van internationale bedrijven die genoeg hebben van de Belgische markt, omdat die niet meer rendabel is, of om politieke redenen. “Zo vond ik Opel Antwerpen, wiens inboedel we in mei vorig jaar veilden, meer een politiek iets. Opel was een mooie fabriek met een goed rendement. Andere factoren hebben daar beslist”, zegt Weyers. Hij ziet de veilingbusiness als een goede thermometer voor economische crisissen.

“En ik zie nog heel wat faillissementen komen. Omdat het met de banken nog altijd heel slecht loopt. En meestal wordt toch geïnvesteerd met middelen die de banken ter beschikking stellen.” (Be.L)