Leg de lat hoger voor de banken

De G20 komt dit weekend bijeen in het Australische Brisbane. De regeringsleiders van de rijkste twintig landen buigen zich daar onder meer over een voorstel van de Financial Stability Board (FSB), een club van centrale bankiers en toezichthouders, om de kapitaalregels voor de grootste banken vanaf 2019 voort te verstrengen.

De FSB pakte begin deze week uit met een verregaand voorstel. Hij wil dat de grootste dertig banken van de wereld hun ‘verliesabsorberende capaciteit’ vergroten tot 16 à 20 procent van de risicogewogen activa die ze op hun balans aanhouden, en dat de niet-risicogewogen leverage ratio (de verhouding eigen vermogen/balanstotaal) opgetrokken wordt tot 6 procent. Dat is bijna een verdubbeling in vergelijking met de kapitaalbuffers die de banken op dit moment moeten aanhouden.

Met zijn voorstel wil de FSB vooral het fenomeen aanpakken van banken die too big to fail zijn. Dergelijke banken moesten in het verleden door de belastingbetaler gered worden en een herhaling daarvan willen de toezichthouders vermijden. Daarom moeten de heel grote financiële instellingen, waaronder BNP Paribas, Deutsche Bank en ING, een voldoende groot stootkussen aanleggen om eventuele verliezen zelf op te vangen. Die banken blijken ook na de financiële crisis risicogedrag op de markten niet te schuwen, terwijl hun kapitaalbuffers te klein zijn om eventuele calamiteiten te absorberen.

Het valt te hopen dat de wereldleiders het voorstel van de FSB niet naar de prullenmand verwijzen. Iedereen in de wereld is gebaat bij een grote financiële stabiliteit. Het recente verleden heeft ons geleerd dat grootbanken van de ene dag op de andere kunnen veranderen in kerncentrales die dreigen te ontploffen. Als een bank omvalt, kan dat een enorme impact hebben op de maatschappij. Daarom is het cruciaal dat de financiële stootkussens van de banken groot genoeg zijn.

Het zou een goede zaak zijn dat de grootbanken weten dat de huidige Bazel III-kapitaaleisen geen eindpunt zijn en dat de lat in de toekomst voor hen nog hoger gelegd wordt. Terzelfdertijd moeten ze tijd krijgen om aan de nieuwe vereisten te voldoen. Als de regelgeving te snel wordt ingevoerd, dreigt dat de kredietverstrekking opnieuw af te remmen. Als we willen dat de Europese economie uit het dal kruipt, moet er een goed evenwicht zijn tussen de verstrenging van de regels en de timing daarvan.