Groep Huyzentruyt: ‘Thomas kan bij wijze van spreken mijn zoon zijn’

Nadat vier generaties van de families er decennialang het mooie weer hadden gemaakt, kreeg Groep Huyzentruyt begin dit jaar voor het eerst een niet-familiale CEO en een externe raad van bestuur. “Bereid je als familiebedrijf voor wanneer het nog helemaal niet moet”, zegt een tevreden Philippe Huyzentruyt.

“Als CEO ben ik dertig jaar geleefd geweest. Toen ik het met een van mijn zonen over mijn opvolging had, adviseerde ik dat hij wellicht beter voor een zitje in de raad van bestuur zou kiezen. Niet het minst omdat zijn passie meer bij sport en economie ligt.”

Philippe Huyzentruyt (57) zegt het wat monkelend, maar de boodschap is duidelijk: als je niet echt gepassioneerd bent door een bedrijf, is topman worden geen goed idee.

En dus gaf Philippe Huyzentruyt begin dit jaar de fakkel door aan Thomas Vanpoucke. Daarmee kwam er na vier generaties voor het eerst een niet-familiale CEO aan het roer bij het bouw- en vastgoedbedrijf. Al wil Philippe Huyzentruyt dat wat nuanceren. “De eerste twee generaties waren vooral actief in het vlas. Daarnaast knutselden ze hier en daar wat bij in de bouwsector. Mijn vader stortte zich voluit op de woning- en appartementsbouw. 35 jaar geleden ben ik in het bedrijf gestapt. Mijn vader heeft nog enkele jaren samen met mij meegedraaid, maar kwam al snel tot de conclusie dat er maar één haan op het erf kan zijn. Ik heb nog een zus, maar heeft nooit een rol willen spelen in het bedrijf.”

Thomas Vanpoucke mag met zijn 32 lentes dan wel een piepjonge CEO zijn, ook hij is gepokt en gemazeld in het bedrijf. Zijn vader draait al enkele decennia mee bij Huyzentruyt. Thomas ging er in 2011, na studies economie, aan de slag als bouwadviseur. “De voorbije jaren timmerde ik stelselmatig aan een zeer goede relatie met Philippe. Ik kon onder zijn vleugels doorgroeien en opklimmen. Ik voelde heel veel vertrouwen. Het belang van vertrouwen bij zo’n machtsoverdracht kun je niet overschatten.”

Dezelfde waarden

Begin 2018 volgde dan het voorstel om Philippe op te volgen. “Ik wist toen al welk vlees ik met Thomas in de kuip had”, blikt Philippe terug. “Ik had lang genoeg met hem samengewerkt. Ook hij koestert heel veel waarden die het bedrijf en ik willen uitdragen. Op heel veel vlakken kan hij bij wijze van spreken mijn zoon zijn. Ik was voldoende overtuigd van zijn kwaliteiten. In de keuze voor Thomas speelden nog twee andere factoren. In de eerste plaats zijn leeftijd. Niet dat ik stokoud ben of passé, maar wat zou de meerwaarde zijn als ik een even oude CEO had binnengehaald? We hebben met de groep een nieuwe, ambitieuze strategie uitgestippeld voor de volgende vijf tot tien jaar. Het leek me dan ook niet onlogisch dat je die in handen legt van iemand die een stuk jonger is. Bovendien heeft die veel meer affiniteit met onze doelgroep en met de nieuwe generatie medewerkers die we aan boord halen.”

Maar ook Thomas Vanpoucke werd eerst onderworpen aan een selectieprocedure door een extern bureau. “Ik wilde mijn eigen inschatting ook bevestigd zien”, motiveert Philippe Huyzentruyt. “Thomas drong daar overigens ook op aan.”

‘Thomas is gewoon beter’

Philippe heeft twee zonen, maar zij kwamen nooit echt in beeld voor de opvolging. “Ik voerde met hen bijzonder diepgaande gesprekken. De oudste (25) is helemaal niet geïnteresseerd en heeft er ook niet de juiste opleiding voor. Mijn jongste zoon is pas 22 en kan misschien ooit wel in het bedrijf belanden, maar hij heeft me duidelijk gemaakt dat hij de rol van CEO niet ambieert. Heel wat mensen hebben me al de vraag gesteld of ik dat niet lastig vond. Ik begrijp die vraag niet zo goed. Ik ben heel rationeel en lig er absoluut niet wakker van dat mijn zonen geen belangstelling tonen voor die functie. In mijn ogen moet je altijd uitgaan van het belang van het bedrijf. En ik ben er rotsvast van overtuigd dat Thomas beter geschikt is als CEO dan mijn kinderen.”

“We hebben twee jaar gepraat over mijn toekomst in het bedrijf. Ik heb Philippe meteen heel open verteld dat ik echt wel wou ondernemen,” zegt Thomas. “Maar het voorstel als CEO kwam van Philippe. We hebben daar open over gepraat. Daar zijn duidelijke afspraken uit voortgevloeid, in samenspraak met de hr-afdeling. Eerst en vooral over de procedure die ik zou moeten volgen, en over de exacte verantwoordelijkheden. Wat zou mijn takenpakket worden? Waarmee zou Philippe zich nog bezighouden als lid van de raad van bestuur?”

‘Geen schoonmoeder’

Want samen met de managementverandering, werd ook het bestuursmodel grondig herbekeken. De nieuwe raad van bestuur telt vier leden. Philippe Huyzentruyt is heel bewust niet de voorzitter. “Ik speelde al langer met het idee van een goed functionerende raad van bestuur. Ik had daarover al wat gesprekken gevoerd. Na die eerste gesprekken was ik een beetje ontgoocheld, omdat ik er niet van overtuigd was dat die mensen een grote meerwaarde konden betekenen. Maar na de externe selectie van Thomas bleek dat we nood zouden hebben aan een wat meer dwingende raad van bestuur. Die moest ons voldoende prikkelen en uitdagen. Dus ging ik opnieuw op zoek naar geschikte profielen. En die meerwaarde voel je vandaag, ook al is de gloednieuwe raad van bestuur nog maar drie maanden aan de slag.”

“Ik wou geen schoonmoeder worden voor Thomas. Tegelijk wil ik niet volledig uit beeld verdwijnen. In lastige situaties, zoals vandaag met de coronacrisis, sta ik in de ogen van heel wat mensen – intern en extern – nog altijd garant voor de continuïteit van ons bedrijf. Maar voor een goed begrip: ik ben nog zo weinig mogelijk aanwezig in het bedrijf. Vanop de achtergrond steun ik Thomas zoveel mogelijk”.

Betere resultaten, meer loon

In nauwelijks twee jaar onderging Groep Huyzentruyt dus een stevige gedaanteverwisseling. Philippe Huyzentruyt is bijzonder tevreden over de nieuwe structuur. “We zijn drie maanden bezig. Voor mij loopt dit zeer goed. Als ik het zou moeten overdoen, zou ik het op exact dezelfde wijze aanpakken. Er zijn heel duidelijke afspraken gemaakt. Thomas weet dat hij aan mij een heel goed klankbord heeft. Tegelijk gun ik hem de nodige vrijheid en hebben we een aantal gemeenschappelijke belangen. Ook dit is in mijn ogen cruciaal: in samenspraak met externe specialisten hebben we een systeem op papier gezet waarbij Thomas meer zal verdienen als hij betere resultaten boekt. Daar word ook ik als aandeelhouder uiteraard beter van.”

Gratis foto’s, al gestuurd