De grootste onafhankelijke, beursgenoteerde rederij van tankers voor ruwe olie ter wereld heeft haar hoofdkwartier in Antwerpen. Euronav staat voor mooie jaren, weet CEO Paddy Rodgers. “Ik ben niet bang voor de toekomst. Er is geen verschrikkelijke crisis op til.”
Veel analisten hadden de rederij tot beursfavoriet voor 2015 gebombardeerd, maar die verwachtingen heeft Euronav nog niet echt kunnen inlossen. Sinds het begin van het jaar is de koers met zowat 14,5 procent gestegen. Dat is fraai, maar toch minder dan de Bel-20-index (+15,74%). Toch meent CEO Patrick ‘Paddy’ Rodgers dat het aandeel de beleggers niet zal ontgoochelen.
De eerste troef om de critici te overtuigen legde Rodgers vorige week donderdag op tafel. De cijfers over het eerste kwartaal waren de beste sinds het derde kwartaal van 2008. De winst (ebitda) steeg met liefst 182 procent tot 131,1 miljoen euro. Ook het tweede kwartaal lijkt uitzonderlijk goed te worden, wat analisten doet hopen op een recordjaar.
In een klap de grootste
Euronav verraste begin vorig jaar vriend en vijand met de aankoop, in twee schijven, van negentien VLCC-tankers van de Deense rederij Maersk. Die Very Large Crude Carriers zijn supertankers met een capaciteit van ongeveer 2 miljoen vaten. Die operatie maakte van Euronav in één klap de grootste onafhankelijke, beursgenoteerde ruweolietankerrederij. De tankers zijn nu drijvende cashkoeien, die 40.000 tot 50.000 dollar winst maken per dag.
“We voelden eind 2013 dat de markt aan het veranderen was”, verklaart Rodgers. “We kregen het gevoel dat de vraag zou aantrekken en dat charteraars geen schepen vonden. Het leek erop dat de tarieven zouden stijgen, en meer dan de markt verwachtte. Bovendien konden we de schepen kopen tegen een historisch lage prijs.”
Toch bleek de timing niet perfect, want ook Rodgers dacht dat 2014 een veel beter jaar zou zijn dan het was. “Het jaar begon goed, maar in de zomer liep het fout. Reders boden onder elkaars prijzen, waardoor die zakten. Een gemiste kans. Nu ben ik vrij positief gestemd. Indien er geen nieuwe prijzenslag komt, dan verwacht ik zelfs een nog sterker jaareinde, en is alles mogelijk voor de komende jaren.”
Euronav heeft 130 personeelsleden aan wal en 2300 op zee. Met zijn 27 VLCC-schepen heeft het als grootste speler amper 4 procent van de wereldvloot in handen. Een verdere consolidatie sluit Rodgers niet uit. “De vraag is of meer schepen hebben toegevoegde waarde oplevert. Als het antwoord ja is, doen we mee. We hebben ongetwijfeld onze koopjes gedaan, maar consolidatie in onze sector is relatief: als iemand een nieuw schip bouwt, daalt je marktaandeel.”
Reële economie-aandeel
Mede op verzoek van de Amerikaanse investeerders die begin 2014 meestapten in de kapitaalverhoging, kwam er ook een dubbele notering. Behalve op de Eerste Markt van Euronext prijkt de ticker EURN sinds januari ook op de beurstabellen van de New York Stock Exchange. “Dat is de juiste plaats voor scheepvaartaandelen: daar zijn de analisten, daar is de marktliquiditeit.” Al geeft Rodgers meteen toe dat Euronav “geen aandeel is om voor tien jaar onder je hoofdkussen te leggen. We zitten in een cyclische business.”
Toch is de consensus bij de analisten dat er nog heel wat opwaarts potentieel is. Voor Euronav zijn twee zaken belangrijk: de vraag naar olie en de omvang van de wereldwijde tankervloot. Anno 2015 staan beide er goed voor. De vraag naar olie neemt toe. En volgens de laatste vooruitzichten blijft de groei van de vloot de komende twee jaar beperkt.
“Als de reders redelijke prijzen blijven vragen, dan kan deze situatie een aantal jaren blijven duren. Het echte herstel moet nog komen, en als het komt, zal het onze inkomsten stuwen. Ik ben niet bang voor de toekomst. Er is geen verschrikkelijke crisis op til. Sommige regio’s die nu financieel oververhit zijn, moeten wellicht naar een nieuw evenwicht zoeken. Maar onderliggend is er veel ruimte voor economische groei. Als die komt, staan wij op de eerste rij. Dan verwacht ik dat we voor een aantal jaren goed zitten.”
Lees het volledige artikel in Trends van deze week.
