CEO Carsten Spohr: de gevechtspiloot van Lufthansa

Brussels Airlines mag een bank vooruit in Lufthansa Groep en komt wellicht terecht bij de netwerkmaatschappijen, naast Lufthansa en Swiss. Maar waakzaamheid blijft geboden. Want voor CEO Carsten Spohr is verbeteren en veranderen een proces dat nooit ophoudt.

Carsten Spohr wou altijd al vooraan in de cockpit zitten. Daar is hij ook in geslaagd. De CEO van Lufthansa Groep werkt al een kwarteeuw bij de grootste luchtvaartgroep van Europa. Hij begon er als stagiair, toen hij nog studeerde voor handelsingenieur aan de universiteit van Karlsruhe.

Als jongetje wou Carsten Spohr piloot worden. Dat is hij nog steeds, al vloog hij de voorbije jaren niet meer. Hij heeft een vlieglicentie voor een Airbus A320 en houdt zijn vaardigheden op peil via de opleidingen en testen in de vliegsimulators.

Spohr wordt ook omschreven als een bijzonder ambitieus man. Al als stagiair droomde hij ervan ooit bij Lufthansa aan de top te staan. Voor de man die opgroeide in de buurt van Bochum in het Ruhrgebied, kwam die droom uit in mei 2014. Voor hij CEO van de groep werd, moest hij wel eerst alle waters doorzwemmen bij de luchtvaartmaatschappij. Hij begon in 1994 als de persoonlijke raadsman van de toenmalige CEO, Jürgen Weber. Daarna volgden operationele en strategische functies, zoals hoofd van de alliantievorming met andere carriers, CEO van Lufthansa Cargo (vanaf 2007) en CEO van de belangrijkste afdeling, het passagiersverkeer (vanaf 2011).

In die kwarteeuw ontwikkelde Carsten Spohr een opmerkelijke beroepsmisvorming. Hij begint zijn zinnen vaak met: “Ik vertolk de mening van iedereen bij Lufthansa, wanneer ik zeg…”. Dat was in het begin nochtans wel anders. In zijn eerste jaar als CEO van de groep waren er twaalf stakingen in Duitsland. Spohr had ruzie met zowat alle geledingen. Ook in de raad van bestuur rommelde het. Het tij keerde na crash een met een toestel van Germanwings had in maart 2015. Een suïcidale piloot nam daarbij 150 passagiers mee in de dood. Spohr vertolkte toen heel sereen de gevoelens van alle getroffenen. De CEO had intern altijd uitgeblonken met zijn uitstekende communicatie en toonde die gave nu ook aan de buitenwereld. “Dit is de zwartste dag in onze geschiedenis. Maar ik vertrouw onze piloten. Ze zijn de beste van de wereld”, sprak hij. Het leverde hem de sympathie van 5400 Lufthansa-piloten op. Al zou het niet lang duur vooraleer zij weer zouden staken.

Duitse Manager van het Jaar

Als manager is Spohr keihard. Bij Brussels Airlines leerden ze hem ten volle kennen in 2018. Nadat Lufthansa in december 2017 voor 100 procent eigenaar van de luchtvaartmaatschappij was geworden, stuurde hij het Belgische topmanagement de laan uit. In juni voegde hij eraan toe: “De werknemers van Brussels Airlines moeten geen geschenken verwachten, zolang hun prestaties in Lufthansa Groep ondermaats blijven.”

Carsten Spohr had het personeel in Duitsland, na een twee jaar durende strijd, midden 2017 zijn hervormingsplan kunnen laten slikken. “Iedereen wil altijd veranderen. Behalve als het zelf moet”, schamperde hij in die jaren. Het Duitse financieel-economische blad Manager Magazine kroonde Spohr tot Manager van het Jaar 2017. Met dank aan zijn onverzoenlijke hervormingsijver. De titel van het portret: De gevechtspiloot.

Lufthansa zat in die jaren gekneld tussen het geweld van de Europese lagekostenmaatschappijen, zoals Ryanair, en de zwaar gesubsidieerde luxecarriers uit het Midden-Oosten. Emirates en Turkish Airlines snoepten via een agressief bestemmingen- en prijzenbeleid duur betalende zakenreizigers af. Spohr vond Lufthansa te log, te zelfgenoegzaam, ingeslapen en arrogant. Volgens de werknemers kon het bedrijf niets gebeuren, omdat het stond voor hoge kwaliteit en dienstverlening.

Een zware besparingskuur volgde. Via de agressieve groei van de eigen goedkope dochter Eurowings wou Spohr in Europa het gevecht aangaan met de prijsbrekers. Ook Brussels Airlines werd bij Eurowings gedropt. Die strategie is op haar limieten gebotst. Eurowings zal wellicht pas vanaf 2022 winst maken. En Brussels Airlines, met zijn ervaring in Afrika en Zaventem als knooppuntluchthaven, blijft meer dan een lagekostenmaatschappij.