Verschillende onderdelen van staalbedrijf ArcelorMittal in Luik staan niet te koop. Daarmee maakt het bedrijf duidelijk aan de Waalse overheid dat een overname niet mogelijk is.
Donderdag kondigde staalbedrijf ArcelorMittal aan 7 van haar 12 koude afwerkingslijnen op te doeken en 1.300 mensen op straat te zetten. De Waalse overheid zag haar heil in een overname en mogelijke tijdelijke nationalisering van het staalbedrijf, maar kreeg een njet van topman Lakshmi Mittal. Dat schrijven de Coreliokranten.
“De bedreigde vestigingen zijn niet te koop”, stelde een woordvoerder van het bedrijf. Dit weekend laaide de discussie over een overname en tijdelijke nationalisering al op. Liberaal vicepremier Didier Reynders bond de kat de bel aan. Hij is voorstander van een overname door het Waals Gewest met eventueel een tweede partner. Nationalisering op lange termijn is volgens Reynders geen goede zaak.
De PS-fractie in de Senaat stelde al voor om grote ondernemingen te verplichten een overnemer te zoeken als de beslissing wordt genomen om de fabriek te sluiten, de zogenoemde ‘procedure Arcelor’.
“We wijzigen ons standpunt niet”Maar ArcelorMittal wil dus niet meegaan in de voorstellen van de Franstalige partijen en stelde dus nog eens duidelijk dat de verkoop van Belgische onderdelen van het bedrijf niet wordt overwogen. “We hebben dit standpunt in oktober 2011 al ingenomen (toen de sluiting van de warme lijnen werd aangekondigd, red.) en sindsdien zijn er geen wijzigingen. We zijn niet van plan om iets te verkopen, ook niet aan de overheid”, klinkt het bij ArcelorMittal.
Of er interesse zou zijn in de Waalse site van de staalgigant is dan ook nog maar de vraag. De vraag naar staalproducten zakte volgens ArcelorMittal zelf met 8 tot 9 procent in Europa.
“Mittal is nog steeds in België aanwezig”
De Waalse viceminister-president André Antoine (cdH) meent dat er zonder de steun van Lakshmi Mittal weinig opties zijn om nog iets uit de brand te slepen rond de sluiting van 7 van de 12 koude lijnen in Luik. “Er moeten onderhandelingen geforceerd worden”, stelde Antoine.
“Zonder Lakshmi Mittal kunnen we in elk geval niets doen. Er zullen dus onderhandelingen moeten zijn. En, of we nu willen of niet, Mittal is nog steeds aanwezig in ons land: nog in Luik, in Gent en in Charleroi”, stelde antoine.
De Waalse regering zoekt intussen verschillende manieren om het op te nemen tegen de staalgigant, met name op vlak van de sociale en ecologische schuld. De kosten van het saneren van de Luikse site zouden oplopen tot 600 à 800 miljoen euro. “En zo moeten we onderhandelingen forceren”, stelt Antoine.
Vanaf woensdag opnieuw aan het werk
De werknemers bij ArcelorMittal beslisten intussen om vanaf woensdag het werk weer op te nemen. De beslissing op de personeelsvergadering -waar het tot een handgemeen kwam- liep niet van een leien dakje. Er was grote verdeeldheid over de werkhervatting. Vooral de vakbonden willen iedereen graag opnieuw aan de slag zien gaan, omdat ArcelorMittal dan verplicht is om lonen uit te betalen.
Intussen zullen nog steeds verschillende acties plaatsvinden. Het personeel stapt naar de zetel van de Waalse regering in Namen om overleg te plegen met de politici. (Belga/De Standaard/EA)
