‘Arbeid is duur in België, maar daar hebben onze medewerkers niet voor gekozen’

Zonder medewerkers hadden onze bedrijven wellicht geen bestaansreden. Apprecieer hen en wees ook empathisch. Dat zegt Daniëlle Vanwesenbeeck, general manager van Mastermail en Vlaams Parlementslid voor Open Vld.

Onlangs woonde ik in Leuven een seminar over werkgeluk bij. Het werd georganiseerd door Isabelle Hoebrechts van 361 °, een bedrijf dat organisaties begeleidt in welzijn op het werk. Verscheidene sprekers gaven hun visie op werkgeluk. Grotendeels paste ik veel zaken al toe.

Het is mijn overtuiging dat werknemers de cement zijn van het huis dat een bedrijf is. Een bedrijf staat of valt met een goed team. In tijden dat organisaties sneller, dynamischer en flexibeler worden, is het cruciaal dat je je medewerkers een positief gevoel op hun werkplek geeft.

Werkgeluk creëren

Werkgeluk creëren is meer dan het klassieke schouderklopje geven: autonomie, persoonlijke groei en zingeving dragen daar ook toe bij. Net zoals inleving. In mijn bedrijf streef ik ernaar dat mensen zo veel mogelijk zelfstandig kunnen werken. Dat ze hun werk voor een groot deel zelf kunnen invullen, al moet dat uiteraard gebeuren binnen een bepaald kader en met de bedoeling een correct resultaat te behalen. Hoe ze dat moeten doen? Dat staat niet tot in de laatste details beschreven. Laat dat aan de mensen zelf over.

Regelmatig krijg ik van een nieuwe medewerker de vraag: “Mag ik daar echt zelf over nadenken?” Dat zijn mensen die niet uit de juiste bedrijfscultuur komen. Ze zijn gekortwiekt, ze hebben nooit kunnen aantonen wat ze in hun mars hadden. Dat is jammer. Het doet me plezier hen te zien stralen en te merken dat ze nog een tandje zullen bijsteken. Medewerkers moeten zich kunnen ontwikkelen.

Wie autonoom beslissingen mag nemen en daar een beter resultaat uit haalt, draagt ook bij tot zijn persoonlijke groei. Dat brengt trots en werkgeluk. Ook zingeving is belangrijk. Wie in een bedrijf weet dat hij een belangrijke schakel is in een groter geheel, vindt zijn werk zinvol, waardoor hij opnieuw meer betrokken is.

Autonomie, persoonlijke groei en zingeving, dat zijn basisvoorwaarden. Daarbovenop komt mijn persoonlijke aanpak: inleving en appreciatie. Ik geloof niet in bedrijfsleiders die vinden dat hun mensen hun werk enkel en alleen maar goed moeten doen omdat ze ervoor betaald worden. Medewerkers zijn geen citroenen die je uitperst. Medewerkers zijn ruwe diamanten, die talenten hebben die je moet doen schitteren. Ik doe dat door hen enerzijds vrijheid te geven, maar anderzijds ook door te geven.

Ik hoor weleens op de netwerkvloeren van Voka en Unizo dat ‘dat werkvolk ons veel te veel kost’. Dat is zo. Arbeid is duur in België, maar daar hebben onze medewerkers niet voor gekozen. Zonder hen hadden onze bedrijven wellicht geen bestaansreden. Apprecieer hen en wees ook empathisch.

Geven, om veel terug te krijgen

Laatst kreeg ik van onze mensen de vraag of ze voor de eerste match van de Rode Duivels op de Wereldbeker vroeger naar huis mochten. Een halfuurtje, dan was iedereen op tijd thuis om naar de match te kijken. Ik koppelde er een voorwaarde aan: al wie vroeger naar huis wilde, moest verkleed als supporter komen.

De sfeer die dat heeft teweeggebracht in het bedrijf, was onbeschrijfelijk. Ik heb niet berekend hoeveel me dat heeft gekost. Het is wel mijn overtuiging dat ik er veel voor terugkrijg. Betrokkenheid en inzet, omdat ze een baan hebben in een bedrijf dat begrijpt wat voor hen belangrijk is.

Werkgeluk is dus een kwestie van een kader scheppen waarin autonomie, persoonlijke groei en zingeving mogelijk is, en waarbij ook inleving belangrijk is. Dat kan de klassieke teambuilding zijn, een voetbalmatch of een ijsje als het warm is. Geven, om veel terug te krijgen. Daar draait het om. Ook bij werkgeluk.