Zinloze overheidsinvestering in afvalverbranding

De nieuwe wervelbedoven van Sleco in Beveren dreigt een financieel fiasco te worden. “Weggegooid overheidsgeld,” oordeelt een Vlaamse afvalspecialist.

Vlaanderen produceert jaarlijks 3,2 miljoen ton huisvuil. Ongeveer 70 % wordt selectief ingezameld voor hergebruik, compostering of recyclage. De thermische verwerking (verbranding waarbij energie vrijkomt) neemt een kwart voor haar rekening. De rest (5 %) verdwijnt op een stortplaats. De overheid wil verbranden en storten tot een minimum beperken. Daarom vinden we in het Afvalstoffenplan 2003-2007 de bouw van mechanisch-biologische voorbehandelingsinstallaties om zoveel mogelijk uit de restfractie te recupereren als alternatieve brandstof voor energieopwekking. Op het initiatief van de intercommunales IOK en Ivarem in Geel na, staat er evenwel nog altijd geen concreet project op stapel.

De plannen om op de Hooge Maey in Antwerpen een geïntegreerd afvalverwerkingscentrum uit de grond te stampen, zijn definitief opgeborgen om de Isvag-oven in Wilrijk uit de kosten te halen. In Limburg botsten de plannen van de milieugroep Machiels op een njet van de overheid. En begin 2004 begroef het provinciebestuur van Vlaams-Brabant de revolutionaire stoomtechniek van Biffa.

Nochtans rekent Sleco – een joint venture tussen Indaver en Sita – op de voorbehandelingsinstallaties om over een voldoende aanbod van hoogcalorisch afval te beschikken voor zijn wervelbedoven in Beveren. “Maar de gemeenten zullen dat afval niet leveren” zegt Christof Delatter, afvalspecialist van de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten ( VVSG). “Zij hebben al een oplossing voor de verwerking van hun huisvuil met energierecuperatie.” Ook de aanvoer van bedrijfsafval zal beperkt blijven, want die stroom vindt zijn weg naar goedkope stortplaatsen in het buitenland.

Ondertussen bouwen het semi-overheidsbedrijf Indaver (voor 15 % in handen van Suez-dochter Electrabel) en Sita (dochter van Suez) in Beveren een moderne installatie voor de verwerking van 466.000 ton hoogcalorisch afval. De installatie – een investering van 180 miljoen euro – moet halfweg 2006 operationeel zijn. Delatter noemt het weggegooid overheidsgeld. Indaver heeft immers een goedkoop contract afgesloten met zijn halfzus Aquafin – ook een dochter van de Vlaamse Milieuholding ( VMH) – om jaarlijks 233.000 ton slib uit de afvalwaterzuiveringstations te verwerken.

Aquafin heeft al vier slibdrogers. Samen met de installaties van Envisan en Shanks heeft Vlaanderen een totale verwerkingscapaciteit van 62.500 ton. “Wegens de verwachte verwerkingsprijzen van Sleco zal er niet voldoende slib voorradig zijn om de wervelbedoven rendabel op te starten,” zegt een anonieme tegenstander van de Indaver-hegemonie. Met andere woorden: Vlaanderen investeert in onnodige verbranding in plaats van resoluut voor hergebruik te kiezen.

E.P.