Zicht op het Pajottenland

Succesvolle zakenmensen voelen zich vaak geroepen om in de horeca te investeren. Voorbeelden zijn de Nederlandse siliconenkoning Cornelis den Braven van Kasteel Withof, Jan Callewaert (Option) die de oude kantoren van de Nationale Bank van Leuven tot het hotel TH4TH met het restaurant Tafelrond liet verbouwen, de baas van de bouwfirma Thomas & Piron die investeerde in La Table de Maxime en Les Terrasses de l’Our, en Serge Litvigne die zijn wafelbakkerij verkocht en sindsdien aan de lopende band eethuizen opent (La Villa Lorraine, Villa Emily, Villa in the Sky, Classico La Brasserie en Sea Grill).

Ook Jos Sluys van de investeringsmaatschappij Saffelberg zag heil in de horeca en opende twee jaar geleden tegenover zijn kasteel het restaurant Popelier. Het heeft zijn onderkomen in een in landelijke stijl opgetrokken gebouw en is omgeven door verwarmde terrassen met een tuinpaviljoenen. Vanuit de loungezetels hebt u een wijds zicht op het Pajottenland. Er is een rijpingskast voor het vlees, een glazen wijnkast en, als pronkstuk, een glanzende oude snijmachine.

Voor de keuken werd aanvankelijk Patrick De Gendt aangetrokken, maar die is inmiddels van het toneel verdwenen. Hij werd vervangen door Olivier Frederic. Hij kookt zo veel mogelijk met lokale seizoenproducten. De specialiteit is het op de houtskoolgrill bereide vlees van verschillende rassen. Voor de niet-carnivoren zijn er visgrillades. De hoofdgerechten krijgen verse frieten en verse groenten en kruiden uit de tuin.

De wijnlijst is opgesteld door Yannick Dehandschutter, de Sommelier van het Jaar 2015. Wij dronken een Barbera d’Alba, D. Pelassa, San Pancrazio 2015, correct maar zonder veel diepgang (42 euro). Wij kozen het driegangenmenu (30 euro) en werden getrakteerd op hapjes zonder fantasie (tartaar van zalm en ham met pesto). Een snel in elkaar geflanste melanzane alla parmigiana van aubergine en tomaat was het voorgerecht. Ribeye van goede kwaliteit en royaal formaat volgde en werd opgediend met gebakken uitjes, een slaatje en verzorgde frieten. Als nagerecht was er ananas van de grill met de restsmaak van eerder op de grill gebakken vlees, puntjes meringue en schilfers van cacaobonen. Popelier is een populair restaurant op een bijzondere plek, maar wat wij kregen oversteeg het niveau van een eetcafé nauwelijks.