Zachte opleving

OOSTENDE. In de Koningin der Badsteden herneemt de activiteit. Na een echt somber 2009 halen de professionals weer opgelucht adem. Komt het binnenkort tot prijsstijgingen?

In haar mooie, ruime kantoor in het agentschap Lecomte heeft Véronique Misseghers uitzicht op de lenterimpelingen van de Noordzee. Ze praat bijna letterlijk over haar baby als ze uitweidt over de twee stijlvilla’s die ze drie jaar geleden aangekocht heeft in een straat die parallel loopt aan de dijk. Omdat het over beschermde gebouwen gaat, heeft de makelaarster zich voor de gelegenheid omgevormd tot projectontwikkelaar. Ze moest immers het skelet en de geest van de twee gebouwen bewaren bij de inrichting van zeven luxeappartementen die verkocht worden tegen 335.000 (voor 95 vierkante meter) tot 550.000 euro (145 vierkante meter). “Afbreken en weer opbouwen, dat kan iedereen. Maar een gebouw uit de tijd van Leopold II renoveren, dat is een project voor gepassioneerde lui. De mensen aarzelen overigens niet om de prijs neer te tellen als ze iets unieks op de kop kunnen tikken.” Zoals de zaken er nu voorstaan, werd al één appartement verkocht en werd op twee andere een optie genomen.

Heropleving bezig

Wat Véronique Misseghers doet, vormt een goede illustratie van een trend die zich zowel in Oostende als over heel de kuststrook voordoet. Omdat de vastgoedreserves nu eenmaal niet oneindig zijn, kopen de projectontwikkelaars – die in dit deel van het land talrijk zijn – de huizen massaal op om ze tot appartementsgebouwen om te vormen.

Volgens Bart Van Opstal zou dat een ideaal alternatief zijn voor de hoogbouw. Volgens de voorzitter van de Federatie van het Belgisch Notariaat is de Oostendse markt, die hij als zijn binnenzak kent, er weer bovenop aan het komen. In 2009 is volgens de cijfers van de federale overheidsdienst Economie echter alleen de referentieprijs van de woonhuizen (Q75 op 200.000 euro) stabiel gebleven. De appartementen wisten met een daling van 4 procent tot 225.000 euro de schade te beperken.

Bij het agentschap Dermul, dat ter plekke het actiefst is, krijgen we bevestiging van een hervatting van de activiteit tijdens het eerste deel van het jaar. Maar dat kwam pas echt in de cijfers tot uitdrukking vanaf maart 2010. “Het aantal transacties is tijdens de crisis wel degelijk met 30 procent gedaald, maar nu is het op zijn oorspronkelijke niveau weergekeerd, althans wat ons betreft. De consument wint meer inlichtingen in en doet een inspanning om te vergelijken: de markt is realistischer, volwassener geworden. De klanten luisteren nu ook meer naar ons, terwijl ze tijdens de boom enkel oor hadden naar hun eigen verwachtingen. Voor ons schept dat kansen, want een stad als Oostende moet je leren kennen om ze te kunnen appreciëren”, legt gedelegeerd bestuurder Filip Dermul uit.

De aangekondigde stedenbouwkundige plannen moeten trouwens de makelaars in staat stellen om hun stad met nog meer schwung te verkopen: de dijken worden vernieuwd, de haven uitgebreid, er komt een nieuwe jachthaven, het stationskwartier wordt gerenoveerd, er loopt een project in de gewezen hotelschool, er komt een nieuw Media Center van de groep Sleuyter, enzovoort.

Prijsverschillen

Volgens Filip Dermul draait de toename van de activiteit vooral rond de doorverkoop, een flexibelere markt waarop de eigenaars niet noodzakelijk aan dezelfde druk onderworpen zijn als de vastgoedpromotoren. “De nieuwbouwmarkt blijft wat kwakkelen en er is geen verbetering. Er zit nog veel voorraad in de markt, maar de prijs doen dalen als men er niet goed voorstaat, brengt weinig zoden aan de dijk”, zo gaat Dermul verder. Dat het zo goed gaat met de renovatie van het oude militaire hospitaal mag dan ook enige verwondering wekken. Van het MilHo-project, dat aan de rand van de stad ligt, wordt gezegd dat het precies van zijn ligging aan de rand kan profiteren om een clientèle aan te trekken dat in redelijke afzondering wil genieten van het strand en de zee.

Grote prijsverschillen treffen we uiteraard op elk niveau aan in Oostende. De toestand van de eigendom speelt daarbij meer dan ooit een belangrijke rol: “Voor een appartement met twee slaapkamers op de dijk is 350.000 euro een prijs waar noodgedwongen nog de kosten voor aanzienlijke renovatiewerken bovenop komen. De oude appartementen doen het minder goed, zoveel is zeker. En reken maar op 700.000 euro voor iets waar men onmiddellijk kan intrekken”, meldt Véronique Misseghers.

DOOR GUY VERSTRAETEN