Witwasparadijs België wast nog witter

Een nieuw Koninklijk Besluit herziet de meldingsplicht voor fraudedossiers. Raakt de witwascel hierdoor geblokkeerd met nutteloze informatie?

Sinds vorige maand regelt een nieuw Koninklijk Besluit (KB) de melding van witwasdossiers. Professor fiscaliteit Michel Maus (VUB): “België is al een witwasparadijs. Het wordt nog paradijselijker. De Cel voor Financiële Informatieverwerking (CFI), die het witwassen van misdaadgeld bestrijdt, dreigt overspoeld te worden met dossiers.”

Een en ander is het gevolg van een vraag van SP.A-kamerlid Dirk Van der Maelen. Die wilde van ontslagnemend minister van Financiën Didier Reynders (MR) weten hoe groot de ‘ernstige en complexe fiscale fraude’ – noodzakelijk voor een veroordeling volgens de witwaswet van 1993 – moet zijn. Het antwoord is van belang voor banken, advocaten, notarissen, vastgoedmakelaars en iedereen die verplicht wordt naar de CFI te stappen als hij wordt geconfronteerd met een mogelijk witwasdossier.

“Het was een terechte vraag,” zegt Maus. “In België wordt de witwaswet door sommige beroepen te laks toegepast. Vastgoed en diamant zijn bij uitstek witwasproducten. In 2006 deden de vastgoedmakelaars slechts twee en de diamantairs zelfs geen enkele keer melding aan de CFI. Ronduit belachelijk.”

Reynders en ontslagnemend minister van Justitie Laurette Onkelinx (PS) schreven daarom een KB dat een aantal indicaties geeft voor professionals die met witwassen kunnen worden geconfronteerd.

Stijn De Meulenaer, advocaat-vennoot Burssens & Partners Ondernemingsadvocaten: “Het KB gaat te ver. De lijst is lang en te complex. Men verwacht te veel juridische en financiële kennis. Als professionals zeker willen spelen, doen ze best zoveel mogelijk meldingen. Dat is toch niet de bedoeling?” Maus gaat nog een stap verder. “Ik verwacht een vloed van meldingen, en de CFI zal dichtslibben bij gebrek aan een geschikt informaticasysteem. De Nederlandse tegenpool van het CFI krijgt jaarlijks 170.000 meldingen ( nvdr – twaalf keer meer dan bij ons), maar beschikt over hypertechnologie om zware fraude te detecteren. Ofwel houdt men het aantal meldingen beperkt door een betere definitie, ofwel investeert men zwaar in informatica. Anders blijven witwassers de dans ontspringen.”

CFI-voorzitter Jean-Claude Delepière wijst er echter op dat Nederland en België totaal anders te werk gaan bij de detectie van witwassers. In Nederland dragen de melders verplicht massaal informatie aan, terwijl ze in België zelf de eerste selectie maken. “Dit levert veel vroeger en meer kwalitatieve en relevante informatie op,” argumenteert hij.

Hij bestempelt de kwalificatie van België als witwasparadijs als ‘volledig ongegrond’. Daarvoor baseert hij zich op de doorlichting van de internationale controle-instantie Financial Action Task-Force. “Deze evaluatie blijft tot vandaag nog steeds de beste van alle, ooit doorgevoerd,” klinkt het.

H.B.