WIELAND JANSSENS. KAFKA IN DE BANK

Sinds enkele weken leidt Antwerpenar Wieland Janssens (34 j.) het departement Fusies en Overnames van Salomon Brothers in Londen.

Janssens is een bolleboos. Aan de Ufsia haalde hij vier keer een grootste onderscheiding in de TEW. Aan de Columbia University was hij de jongste student (23 j.) én werd hij de primus van zijn jaar. Wat drijft hem om steeds de beste zijn ? “Faalangst, ” erkent hij. “Ik voel me barslecht als ik de kontrole dreig te verliezen. “

Tot voor kort werkte Wieland Janssens bij Merill Lynch in New York, om twee jaar geleden de overstap naar Londen te wagen. Hij was onder meer advizeur van BAT bij de overname van American Tobacco (waarde : 1 miljard dollar) van American Brands. Ook trad hij op bij de overname van Continental Airlines door een internationale groep, waar onder andere Air Canada toe behoorde.

Zijn filozofie : “Eerlijk zijn. Af en toe merk ik dat een onderneming wordt overgenomen aan een veel te hoge prijs. De advizeur weet dit, maar denkt vooral aan zijn kommissieloon, niet aan de belangen van de aandeelhouders. Op termijn zal zich dat wreken, omdat het bedrijf er slechter van wordt. “

De Vlaamse Salomon-man verwacht dat de trend naar meer fusies en overnames wordt voortgezet. Eén en ander is een gevolg van de kapitaaloverschotten in de Verenigde staten en de globalizering van de ekonomie. “Ondernemingen in àlle sektoren beperken zich tot een niche, snoeien in hun struktuur en gebruiken het geld dat vrijkomt om grotere verbanden te creëren, ” legt hij uit. “Zo kunnen relatief zware administratieve lasten en hoge onderzoek en ontwikkelingskosten worden verminderd. De konsument zal er beter van worden, omdat de prijs van de produkten en diensten daalt. “

Volgens de F&O-specialist zijn de meeste Vlaamse bedrijven (met uitzondering van een witte raaf als Interbrew) te klein als potentiële overnemers. “Vlaamse familiale KMO’s zijn eerder het lijdend voorwerp, dan het onderwerp van een overname, ” zegt hij. “En dit in tegenselling tot de Nederlandse bedrijven, waar de aandeelhouders meestal een lange-termijnvisie hebben. “

Janssens’ vader was een groothandelaar in zuivel, maar ook hij deed zijn bedrijf De Kaaspoort van de hand. “Neen, ” weerlegt Wieland Janssens. “Ik ben voor deze overname niet tussengekomen. “

Janssens, een vrijgezel “Begeerd, maar nooit genoeg, ” beweert hijzelf vindt nog vrije tijd voor het schrijven van non-fiktiewerkjes. Onder het pseudoniem Werner Wieland schreef hij Banana Republic, een satire over een diktator die de ekonomie van zijn republiek deed overschakelen van bananen op bloemkool. En onlangs rolde Het Schaakspel van de persen bij het Antwerpse Berghmans Uitgevers. “Het is een roman over kafkaiaanse toestanden, ” zegt hij. “En daarom uit het leven van een bankier gegrepen. “

WIELAND JANSSENS (SALOMON BROTHERS, LONDEN) Vlaamse KMO’s zijn, bij gebrek aan een lange-termijnvisie, eerder het lijdend voorwerp dan het onderwerp van een overname.