Wie mag gratis vliegen?

Veelvliegers scheppen graag op over hun aantal gespaarde vliegkilometers. Maar wie is de eigenaar van die helse spaardrift?

Bijna de helft van de zakenreizigers in onze enquête heeft een getrouwheidsprogramma. Tussen de zakenlui van de internationale bedrijven en hun collega’s van de 100 % Belgische bedrijven prijkt wel een kloof van 13 %.

SN Brussels Airlines is de nummer één van de veelvliegers. Driekwart van de reizigers is klant bij de carrier uit Zaventem. Lufthansa volgt op ruime afstand, met een derde van de reizigers. Air France prijkt op de derde plaats, met een kwart van de reizigers.

Getrouwheidspunten blijven dus een geliefkoosd object. Wie genoeg miles verzamelt, kan voor een gratis privévlucht terecht bij de luchtvaartmaatschappij die de punten uitdeelt. In België is het de normaalste zaak van de wereld dat die voordelen toekomen aan de werknemer. Het is een soort compensatie voor medewerkers die om professionele redenen vaak naar het buitenland moeten reizen.

Vraag is hoelang die traditie nog blijft bestaan. In Duitsland barstte alvast een felle discussie los rond de toekenning van de punten. Een rechtbank in Erfurt stelt in een recent vonnis dat de miles eigendom zijn van het bedrijf dat de zakenreizen betaalt. Die uitspraak kwam er na een klacht van een medewerker die voor bijna 10.000 euro aan getrouwheidspunten verzamelde. Hij vond dat die hem toekwamen. De rechtbank was een totaal andere mening toegedaan.

Een vreemde uitspraak volgens experts in arbeidsrecht, want de getrouwheidprogramma’s zijn persoonsgebonden. Ze staan op naam van de individuele medewerker. Het bedrijf kan ze niet zomaar opeisen.

Een Belgische uitspraak in de lijn van de rechtbank van Erfurt zou het systeem van informele voordelen op de helling zetten. Wat met een werknemer die via een tankkaart van het werk meedoet aan een spaaractie, omdat hij een set wijnglazen wil winnen? Specialisten in arbeidsrecht geven toe dat dit voorbeeld weliswaar vergezocht is, maar de achterliggende filosofie blijft dezelfde als bij de discussie over de vliegpunten. In België zal het systeem dus niet zo snel veranderen, omdat het gewoon goed functioneert en er weinig of geen kritiek op komt.

Toch schuilt er een addertje onder het gras. Als de getrouwheidsprogramma’s deel uitmaken van het totale loonpakket, kan er wél een probleem opduiken. In dat geval kunnen enkel werknemers die vaak naar het buitenland reizen een beroep doen op die extraatjes. En dat is discriminerend ten opzichte van werknemers die dat niet kunnen. En aangezien het niet-discriminatiebeginsel de arbeidsverhoudingen de komende jaren grondig dreigt te wijzigen (beloning op basis van anciënniteit wordt bijvoorbeeld steeds moeilijker) zou dit het privégebruik van getrouwheidsprogramma’s kunnen ondermijnen.

Er reizen meer vrouwen dan mannen naar China.

Dubbel zoveel mannen als vrouwen vliegen in business en/of first class.

Is extra beenruimte belangrijk? Ja, zegt 2/3 van de mannen. Nee, zegt 2/3 van de vrouwen

Huilende baby’s in het vliegtuig storen vrouwen meer dan mannen.

Wie maakt nooit een zakenreis? 4% van de mannen. 22% van de vrouwen.

Alain Mouton