De nieuwe wetgeving die de terugbetaling van maagoperaties regelt, zet kwaad bloed bij obesitaspatiënten. Sinds deze maand betaalt de ziekteverzekering het plaatsen van een maagring terug als de patiënten een Body Mass Index ( nvdr – BMI, of het gewicht in kg gedeeld door het kwadraat van de lengte in meter) van ruim 40 hebben (voor diabetici ligt de grens op 35), tussen 18 en 60 jaar oud zijn en minstens een jaar zonder succes een dieet hebben gevolgd. Die laatste twee voorwaarden zijn nieuw en maken dat een fors kleiner aantal extreem zwaarlijvigen in aanmerking komt voor terugbetaling van hun ingreep. Daarom reageren die, samen met hun chirurgen, misnoegd. Vorige week heette het al dat bijna één maagoperatie op de twee wordt uitgesteld omdat patiënten het gevraagde bedrag niet kunnen betalen. Dat heel wat chirurgen het liever anders zien, is niet verwonderlijk. Daar moet niet flauw over worden gedaan. Minder ingrepen betekent minder inkomsten.
De betrokken partijen stellen dat zo’n operatie zichzelf terugverdient omdat patiënten minder medicatie moeten nemen, minder vaak afwezig zijn op het werk en minder vaak naar de dokter trekken. Ja, maar terzelfder tijd wordt zo’n dure en ingrijpende operatie als die voor een maagring steeds meer gebagatelliseerd en voorgesteld als een routineklus. Zo is vorig jaar het aantal operaties gestegen met niet minder dan 60 %, wat aangeeft dat andere opties steeds minder worden overwogen.
Terwijl voor vrijwel alle andere ziekten preventie hoog in het vaandel wordt gevoerd, ontstaat de indruk dat dit voor obesitas een stuk minder het geval is. Want een leek weet dat een dieet alleen nooit volstaat om de BMI van zwaar obese mensen drastisch te verlagen. Er moet ook nadruk gelegd worden op BSI: beweging, sport en inspanning. Vooral omdat het Riziv niet als een gulle weldoener extra geld kan vrijmaken voor ingrepen die misschien te vermijden zijn. Levensnoodzakelijke kankerbehandelingen verdienen een hogere prioriteit.
De algemene raad van het Riziv heeft intussen het voorstel van de aftredende regering Verhofstadt over de Rizivbegroting van volgend jaar goedgekeurd. Daarbij werd rekening gehouden met een groeinorm van 4,5 %, terwijl de sociale partners vorige week nog aanstuurden op 2,8 %. Maar schijn bedriegt. De sociale partners hebben geen water bij de wijn gedaan. Ruim de helft van het budget, of 380 miljoen euro, werd in wachtreserve geplaatst, wat betekent dat de sociale partners het met de volgende regering zullen uitvechten over hoe – en of – die 380 miljoen wordt opgesoupeerd. Concreet betekent dit dat het budget voorlopig met zowat 2,2 % stijgt, dus nóg minder dan de eerder gevraagde 2,8 %. Dat obesitaspatiënten en chirurgen zich dáár maar eens dik over maken.
Vooral met het oog op de onverbiddelijke vergrijzing, moet meer aandacht gaan naar het opstellen van een onwrikbare prioriteitenlijst voor de gezondheidszorg Daarbij mogen maagringoperaties in heel wat gevallen – we maken graag uitzondering voor obesitas veroorzaakt door stofwisselingsziekten – gerust een trapje lager op de rangschikking staan.
Bert Lauwers
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier