WEST-VLAANDEREN. Brussel is te traag

West-Vlaanderen leeft met verschillende snelheden. Het eldorado in het zuidwesten blijft veruit koploper, maar wordt bedreigd door delokalizatie.

Het fijnbesnaarde imago van de Brugse omgeving past perfekt in het strenge hedendaagse verlanglijstje dat multinationals hanteren bij de inplanting van hun Europese hoofdkantoor. De Gewestelijke Ontwikkelingsmaatschappij voor West-Vlaanderen (GOM) glunderde dan ook toen ze tweeenhalf jaar geleden mee de procedure opstartte om op het gewestplan een plaats vrij te maken voor een royaal groene headquarters zone. Sindsdien is enkel vernomen dat de administratie blijkbaar ontzettend traag maalt. “Ik weet niet meer welke woorden je daaraan nog moet wijden, ” zucht Norbert Vanhove. Wie een overzicht van West-Vlaanderen wenst, moet beslist bij de direkteur-generaal van de GOM in Brugge terecht. Al meer dan 30 jaar vecht de doctor in de ekonomische wetenschappen voor de polder- en kustprovincie.

TRAGISCH TRAAG.

Moegestreden voelt Vanhove zich nog lang niet, maar de kronische Vlaamse traagheid bij het afleveren van vergunningen maakt deze gentleman haast furieus. “Het is na de federalizering alleen maar erger geworden. Dit kost Vlaanderen verschrikkelijk veel jobs. Een frappant voorbeeld vinden we rond Veurne. Die regio ligt ideaal om de impact van de Kanaaltunnel op te vangen. Ze profiteert van de goede Belgische reputatie inzake produktiviteit en stabiliteit. Zulke eigenschappen zorgen ervoor dat sommige ondernemingen de vetpotten van de subsidies die ze elders kunnen krijgen, onaangeroerd laten. Het komt er nu alleen op aan om snel op de vraag in te spelen. Helaas heeft Veurne geen bedrijfsruimte vrij om die stroom op te vangen. “

Zelfs als er ruimte is, blijft de Vlaamse administratie al te vaak vreselijk log. De loodzware procedure moet dringend afgeslankt worden. Merkt Vanhove op : “In Henegouwen en in Noord-Frankrijk heeft een bedrijf alle vergunningen binnen drie maanden op zak. We moeten dus niet staan jammeren dat bedrijven verkassen over de taal- of landsgrens. De belangrijkste oorzaak is niet het geld. Ze zijn het wachten beu. ” Konkludeert Vanhove : “Er wordt steevast geschermd met miljarden. Een goede expansiepolitiek hoeft echter niet veel te kosten. Het is enkel een kwestie van service, goede wil, juiste informatie en snelheid. “

Ondertussen is de Westhoek met een werkloosheidsgraad van 11,1 % in Veurne tot bijna 14,5 % in Oostende zelf erkend als 5B-gebied door de Europese Unie. Voor de periode 1995-’99 komen er dus Europese middelen vrij. Konkreet betekent dit dat de investeringen tot nagenoeg 20 % betoelaagd kunnen worden. (In Henegouwen en Noord-Frankrijk loopt dit op tot 30 à 35 %.) “Vooral de teleurgang van de visserij weegt zwaar door in Oostende, ” weet Vanhove. Hij ijvert nu voor een heroriëntering naar een landbouw-voedings-cluster. “De groenteteelt maakt enorme vooruitgang. Dat merken we in de veiling van Roeselare. Nu komt het erop aan de agro-industrie (met onder meer de belangrijke diepvriesverwerking) uit te breiden naar de Westhoek toe. “

OOSTENDE GERED ?

Voor de redding van Oostende liepen al twee belangrijke projekten van stapel. Er wordt 7 miljard gepompt in de modernizering van de verweerde haven. Het aantrekken van short-sea-trafiek is het eerste doel. “Maar verwacht niet dat we daar meteen al de vruchten van plukken, ” nuanceert Vanhove. Daarnaast is er de ambitieuze aanvulling van de luchthaven. Verduidelijkt Vanhove : “We hebben een uitstekend uitgeruste luchthaven. Tot dusver ontbrak het echter aan luchtvaartgebonden aktiviteiten. Daarvoor werd 35 ha grond verworven. De werken voor een taxiweg zijn in uitvoering. De industrieweg zal klaar zijn in mei. We willen er vooral organizaties aantrekken die hun Europees distributiecentrum hier kunnen opzetten. Ik denk onder meer aan bedrijven uit het Verre Oosten. Verder is er bijvoorbeeld ruimte voor luchtkoeriers en onderhoud van vliegtuigen. ” Nu de grote luchthavens verzadigd raken, maakt Vanhoves droom een reële kans. Tot een heuse passagiersluchthaven ziet hij Oostende niet opklimmen. Verwacht hij : “Ongetwijfeld krijgen we meer chartervluchten. Die trend laat zich nu al voelen. Maar tot een mainport zie ik ons nooit komen. Ons doel is hier vooral een goede banenmotor te vinden met de distributie-aktiviteiten. “

Wat verderop ligt wel een haven die grotere wensen mag en steeds meer ook durft koesteren : Zeebrugge. Na de verrassende oproep van de Antwerpse privé-havenbedrijven begin februari om samen een strategische alliantie te sluiten, stijgt het Zeebrugse optimisme. “De voorhaven komt pas binnenkort op kruissnelheid, ” stipt Vanhove aan. “De Flanders Container Terminal gaat nog dit voorjaar open. In het Willingendok komt meer ruimte voor ro-ro-trafiek, niet onbelangrijk voor ons. ” Van een wegzuigeffekt door de Kanaaltunnel is geen sprake. “We hebben altijd gesteld dat de Chunnel geen grote invloed zou hebben op het goederenverkeer, ” vult Vanhove aan. “Zeebrugge is minder op Zuid-Engeland gericht en dat is juist de regio waarop de Chunnel wel impact heeft. “

SANITAIR KORDON.

We zakken af naar het Brugse, waar het er zacht kabbelend aan toegaat. De klappen die enkele metaalmastodonten er in de jaren tachtig kregen, worden nog steeds niet opgevangen door KMO’s. Ondanks de toeristische troeven blijft de werkloosheidsgraad er hoog (11,1 %).

Dat beeld ziet er heel anders uit aan het andere eind van de provincie. Roeselare, Tielt en in iets mindere mate Kortrijk scoren nog altijd de laagste werkloosheidsgraden van het land (van krap 9,5 % in Roeselare tot 10,1 % in Kortrijk). Toch was het geen loos sensatiebericht dat Zuidwest-Vlaanderen erkend wordt als ontwikkelingszone. De Europese Kommissie heeft haar principieel akkoord reeds gegeven. Er komt weliswaar geen Europees geld, maar de Vlaamse regering krijgt wellicht de toelating om expansiesteun tot 20 % te geven. Licht Vanhove toe : “Zo wil men een sanitair kordon aanleggen om de problematische delokalizatie naar Henegouwen de wind uit de zeilen te nemen. De toplokalizaties zoals Kortrijk zullen wellicht buiten deze zone blijven. Het gaat eerder om de echte rand, waar het delokalizatiefenomeen ernstige vormen aanneemt, althans naar Henegouwen en slechts in zeer geringe mate naar Frankrijk. ” Hier sluit Vanhove de cirkel : “Mochten de stedebouwkundige en exploitatievergunningen bij ons ook binnen de drie maanden afgeleverd worden en mocht er voldoende grond beschikbaar zijn, zouden we vele bedrijven ook zonder dat geld kunnen bij ons houden. “

LUC DE DECKER

NORBERT VANHOVE (GOM) “Traagheid met vergunningen kost ontzettend veel jobs. “