werner krott

Externe ceo van beroep

Werner Krott (55) stapte in 2005 binnen bij de groep Floré als voorzitter van de raad van bestuur. Dat paste in de professionalisering bij de familiale tuinbouwonderneming, die met 450 werknemers een omzet van 89 miljoen euro draait en vestigingen heeft in België, Nederland en Slowakije.

Naast drie familiale vertegenwoordigers werden ook drie externen aangetrokken voor de raad van bestuur. Halverwege 2007 werd Krott aangesteld als gedelegeerd bestuurder. “Ik ben sinds 1998 als externe manager actief, voornamelijk in familiebedrijven”, stelt Krott. “Ik heb daarbij veel ervaring opgedaan die me vandaag goed van pas komt.”

Krott deed zowel internationale ervaring op bij Shell, als bij onder meer Koramic en Vandemoortele. Hij stond mee aan de wieg van het technologiebedrijf Pefa, dat de dotcomcrisis niet overleefde. Krott rolde als het ware vanzelf in zijn rol als externe manager, maar de keuze om bij Floré aan de slag te gaan, nam hij bewust. “Het begrip stakeholdermanagement in familiebedrijven is vrij complex, maar vandaag kan ik het goed omvatten. Beter dan vroeger. Het vergt empathie, diplomatie, consensusbereidheid, onafhankelijkheid en objectiviteit, maar bovenal vertrouwen. Het lijken open deuren, maar ik kan u verzekeren dat dit niet het geval is. In het verleden heb ik van nabij familiale spanningen gezien die leidden tot de opsplitsing van het bedrijf. Of grote ego’s, die enorm veel van de tijd opeisten.

“Elke generatiewissel bij een familiebedrijf is potentieel levensbedreigend, maar kan net zo goed een enorme opportuniteit zijn voor dat bedrijf. Één ding weet ik intussen wel, er zijn geen standaardoplossingen. Emotie is de rode draad, en daar moet je rekening mee houden. Je moet daar voldoende tijd en aandacht aan besteden. Dat betekent veel praten, formeel en informeel.”

Ondanks het feit dat momenteel acht familieleden actief zijn binnen de bedrijfsmuren denkt Krott dat de stap naar een extern management definitief is. “Ik zeg wel eens dat ik hier ben tot aan mijn pensioen. En ook van de familie krijg ik indicaties in die zin, als we bijvoorbeeld voor de lange termijn plannen. Ik had nochtans een regel die bepaalde dat familieleden in operationele functies niet aan mij besteed waren. Maar, ook al is het niet altijd even gemakkelijk, ik ben moeiteloos afgeweken van mijn eigen regel. Wel heb ik van meet af aan duidelijk gesteld dat ik vanaf dag één de CEO was. Dit gezegd zijnde, ik kan me makkelijk wegcijferen. Ik ben heel aanwezig, maar ik geniet net zo goed van het succes van anderen.”

‘Elke generatiewissel bij een familiebedrijf is potentieel levensbedreigend, maar kan net zo goed een enorme opportuniteit zijn’