WERKLOZENSTAD?

Vilvoorde onthult één jaar na de sluiting van de Renault-fabrieken een monument: een gebalde vuist die de strijd voor de arbeid symboliseert. En die moet uitschreeuwen dat de Renault-affaire de industriële ontwikkeling van Vilvoorde niet heeft afgeremd.

Op 27 februari 1997 viel het doek over de Renault-productie in Vilvoorde. Na de sluitingen uit het verleden – Chamebel in Machelen en VTR en Delacre in Vilvoorde – een nieuwe opdoffer voor de industriële activiteit in de regio. “Maar geen doodsteek,” gelooft burgemeester Willy Cortois (VLD) van Vilvoorde. “De sluiting van Renault heeft Vilvoorde 10 miljoen frank gekost aan bedrijfstaksen, maar ze maakte geen stad van werklozen. Amper 145 Vilvoordenaars werkten bij Renault, de meeste arbeiders werden met bussen uit de Kempen en het Hageland aangevoerd. Bovendien moeten we nog elke dag 4500 arbeidskrachten importeren. Van de 35.000 Vilvoordenaars behoren er maar 14.500 tot de werkende bevolking, terwijl we hier 19.000 arbeidsplaatsen kunnen aanbieden.”

Vilvoorde veranderde van landbouw- in industriegebied, maar lokt de jongste jaren vooral bedrijven uit de dienstensector. Tegenover VTM en Videohouse bouwde Wilmarc Invest het Business & Media Park uit. Unisource trekt er een kantorencomplex op, andere bedrijven uit de telecom- en informatietechnologiesector zullen volgen. Op de bedrijvenzone Cargovil betrekt C&A gebouwen en vestigt Hessenatie een logistiek departement. In juni van dit jaar neemt het Zweedse schoonmaakbedrijf ISS zijn intrek in een deel van de 14.000 vierkante meter kantoorruimte die projectontwikkelaar Eurinpro van de Groep Verelst heeft opgetrokken. Ingram-Micro en de verzekeringsgroep Naviga-CMB betrekken de andere gebouwen. Ook bouwt Investimmo voor de Campanile-groep een hotel met 85 kamers en trekt het 15.000 vierkante meter kantoorruimte op. En als de plannen doorgaan om een evenementenhal op Vilvoords grondgebied te bouwen, komen er 1500 nieuwe arbeidsplaatsen bij. Vilvoorde werkt met projectontwikkelaars, “omdat die de opportuniteiten kennen. Wij kunnen ons moeilijker in de internationale besluitvorming binnen de bedrijven wringen.”

De stad mikt voornamelijk op media- en informaticabedrijven. Cortois: “Dat zijn de sectoren van de toekomst. Industriële bedrijven hebben te veel oppervlakte nodig om rendement te halen.” Een goede ligging, makkelijke toegang tot lucht-, water- en spoorwegen en een beter fiscaal klimaat dan in Brussel horen bij de voordelen van Vilvoorde. Cortois voert een charmeoffensief. Binnenkort komen er 2 hectaren industriegrond vrij na afbraak van de Bloemmolens Drie Fonteinen en ook de Renault-site ligt nog open. Een deeltje van de site wordt gereserveerd voor 400 Renault-arbeiders die een speciale Mégane-reeks afwerken. Renovil, dat de terreinen beheert en bedrijven zoekt, heeft het Vilvoordse stadsbestuur niet als partner gekozen. Cortois: “Met onze knowhow inzake stedenbouw waren we zeker nuttig geweest.”