Wereldburgers

Patrick Vandenrhijn is de CEO van de Duitse machinebouwer voor de elektronica-industrie bdtronic

Ons bedrijf bdtronic heeft deze maand de grootste order in zijn geschiedenis binnengehaald. Toch ga ik het voor één keer niet over de kracht van de Duitse auto-industrie of de goeddraaiende economie hebben. Nee, ik wil het hebben over ‘de stereotype Duitser’. De aanleiding is een leuke avond in een Beiers Wirtshaus – vergelijkbaar met een brasserie in Vlaanderen – bij mij om de hoek.

De nieuwkomers in Beieren was het gespreksthema. Die ontvangt de stad waar ik woon, Regensburg, de jongste jaren in overvloed. Ik mengde me in het gesprek. “Maar jongens, ik ben zelf ook een buitenlander.” Daarop volgde de grappige opmerking: “Ja, maar gelukkig niet iemand uit Franken.”

Toen ik die mop wilde vertellen aan Vlaamse vrienden, bleek dat zij die niet begrepen. Tegelijk is hun kennis over den Duits rijkelijk gevuld met clichés. Het meest opvallende blijft dat mijn Vlaamse vrienden geen flauw benul hebben van de verschillen in en de grootte van Duitsland.

Er zijn ook veel parallellen met België, zoals de sociaaleconomische geschiedenis. Ook in Duitsland gaapt een noord-zuidkloof. Het noorden herbergt het Ruhrgebied, waar in de naoorlogse jaren de zware industrie heerste. Het zuiden is vooral gekenmerkt door een belangrijk landbouwgebied.

En dan de grootte van het land: van noord naar zuid 860 kilometer, van oost naar west 650 kilometer. Dat betekent ook een gigantisch verschil tussen de verschillende regio’s: cultureel, de taal, het dialect. Daarom krijgen Duitse films soms ondertitels in eigen land. Het noorden is algemeen ook stijver en protestants, het zuiden uitgelatener en katholiek. Vergelijk het gerust met de verschillen tussen België versus Nederland.

En er zijn nog zo veel meer verschillen: culinair en de klederdracht. In Hamburg zal je nauwelijks een ontbijt vinden met Weisswurst, terwijl de inwoners van München dan weer niets moeten hebben van groene kool met rookworst. Duitsers in het noorden hebben een hekel aan de in het zuiden zo typerende Lederhose tijdens feesten. In mijn zuiderse stad, Regensburg, kun je eigenlijk niet op een volksfeest verschijnen in iets anders dan die traditionele klederdracht.

Duitsland is dus een Bondsrepubliek met zestien deelstaten. Beieren alleen al is 70.550 vierkante kilometer groot. Vergelijk dat met de 13.624 vierkante kilometer van Vlaanderen. Maar zelfs op die kleine oppervlakte weet een Limburger niet wat een Oostendenaar bedoelt met ‘een stutje met lik’.

Nu begrijpt u hopelijk beter waarom de opmerking over mijn herkomst zo grappig was. In België zou de vertaling kunnen zijn: “Tja, de Limburger. Maar dat is nog altijd beter dan een…” (vult u zelf maar in).

Nu weet u het dus. Niet alle Duitsers zijn dus hetzelfde. Al lijkt dat wel zo, als al die Duitsers uit heel verschillende regio’s tijdens hun vakantie op Mallorca met witte sokken en sandalen rondlopen.