WELK VOORDEEL HEEFT U, ENERGIEVERBRUIKER ?

Met een kamerbrede glimlach kondigde minister van Begroting Herman Van Rompuy af dat het lopende begrotingstekort voor het afgelopen jaar uitkomt op 313,1 miljard, d.i. 4,4 % van het BBP en daardoor net iets beter dan het Europees gemiddelde.

Triomfantelijke vreugdedansen blijven echter best achterwege : deze begrotingscijfers zijn in essentie te wijten aan een drietal fenomenen : forse belastingverhogingen, gevaarlijke financierigswijzigingen en vooral een karrevracht truuks. Tot die laatste rekenen wij de ongeveer 50 miljard privatizeringsopbrengsten met daarin zelfs 20 miljard voorafname op wat de gedeeltelijke verkoop van Belgacom volgend jaar moet opbrengen. Waarom heeft de regering niet in één keer ook een voorafname op de fiskale ontvangsten van volgend jaar geboekt ? De 3 % van Maastricht lag dan zo voor het grijpen.

Veel truuks situeren zich in de Sociale Zekerheid. We citeren er slechts twee : de extralening van 20 miljard waaraan de pensioenkassen behoefte hadden om aan hun verplichtingen te kunnen blijven voldoen en de ongeveer 15 miljard naar dit jaar doorgeschoven rekeningen uit de gezondheidssektor. Het wegmoffelen van fakturen tot in het nieuwe jaar is een standaardprocedure in de Belgische politiek ook regeringen met de liberalen konden dat niet laten maar het begint nu wel lachwekkende vormen aan te nemen. Een totaal irreëel surplus van 170 miljard in december ’94 zal gevolgd worden door een maandtekort van dezelfde grootte-orde in januari ’95. Nog even en eind januari weten we reeds wat het globale deficit van dat jaar zal zijn.

Wat de financiering van de staatsschuld betreft, profiteerde de regering van de forse daling van de korte-termijnrentevoeten om méér schuld op die korte termijn te gaan financieren. Voor 1994 mag het alzo gerealizeerde voordeel op een 20 miljard geschat worden. Die korte termijn-rentevoeten vertonen echter een grotere volatiliteit en kunnen dus snel een blok aan het been worden. Wat als de Bundesbank morgen vindt dat er enig gevaar voor oververhitting bestaat en de korte rentes optrekt ? Of wat als er weer eens deining rond de frank ontstaat ?

De belastingverhogingen vormen het alfa en het omega van het begrotingswerk van deze regering. De ontvangsten liggen 70 miljard hoger dan vorig jaar, wat betekent dat zij met een kleine 10 procentpunten van het BBP toenamen. Dit is puur korte-termijnopportunisme met desastreuze gevolgen op de lange termijn : hogere belastingdruk, minder ekonomische aktiviteit, minder jobs, meer uitgaven, minder inkomsten. De vicieuze cirkel.

In dit verband willen we de regering trouwens op een fenomeen wijzen dat op zich niets bewijst maar tegelijk toch ook niet zomaar toevallig kan zijn. Op het einde van de jaren tachtig lag de belastingdruk in België aanzienlijk lager dan voorheen en toen groeide ons land als één der snelsten onder de industrielanden. Thans behoren we, ondanks de scherpe terugval van 1993, tot de absolute groeislakken.

JVO