‘We moeten extreem performant zijn’

Het Oost-Vlaamse DS Textile Platform is geen klassiek textielbedrijf. Het familiebedrijf wil niet vastroesten en zet in op innovatie en wendbaarheid om de handicaps van de Europese markt — hoge energie- en loonkosten en een krimpende markt — te counteren.

Als je de parking van DS Textile Platform op de industriezone Hoogveld in Dendermonde oprijdt, valt het meteen op. De hoofdzetel van het textielbedrijf is omringd door een piekfijn onderhouden groene zone. ‘Onkruid vergaat’, koppen de infoborden in de tuin. “Deze site is opgevat als een buitenshowroom voor de biologisch afbreekbare onkruiddoeken die we hier produceren”, zegt Patrick De Saedeleir (52), gedelegeerd bestuurder van DS Textile Platform. De composteerbare doeken zijn een voorbeeld van hoe het familiebedrijf inzet op productinnovatie en op zoek is naar nieuwe nichemarkten voor zijn vezels, technisch textiel en tapijt.

De roots van het familiebedrijf gaan terug tot in 1898. Damiaan De Saedeleir, de overgrootvader van de huidige aandeelhouders, was een voddenraper die in Lebbeke van deur tot deur oude kledij en oud ijzer ophaalde. De lompenhandel groeide uit tot een industriële tapijtenproducent. “In 1999 nam de vierde generatie het bedrijf over. Met mijn broer Pascal en Kris en Dirk, twee neven, zijn we de klassieke business gaan heroriënteren”, stelt Patrick De Saedeleir.

Investeren in Franse fabriek

“Voort inzetten op klassiek tapijt had geen zin”, weet De Saedeleir. “Ik leg zelf niet veel tapijt meer in huis en ik ben een tapijtenfabrikant, voor de doorsneeconsument is dat zeker zo. Gelukkig hadden we toen al een kleinere activiteit waar we naaldvilttapijten produceren voor beurzen en evenementen. Die niche van het beurstapijt moest onze specialiteit worden.” De nieuwe generatie nam in 2004 de activiteiten van Tarkett Sommer in Baisieux over. De fabriek in Noord-Frankrijk werd herdoopt tot Sommer Needlepunch en is gespecialiseerd in de productie van beurstapijt en kunstgras. De Franse activiteiten van de groep — met zo’n 130 werknemers — worden geleid door Kris De Saedeleir.

De Noord-Franse fabriek draait op volle toeren. Er wordt tapijt geproduceerd voor beurzen en events in heel Europa. De grootste volumes worden uitgerold in beurshallen in Birmingham, Frankfurt, Milaan of Parijs, maar ook voor een NAVO-top of Tomorrowland wordt tapijt geleverd. “Naaldvilt is slijtvast, licht en sterk. Het blijft ook nodig om die gigantische beurshallen met tapijt aan te kleden, alleen al voor de akoestiek, de veiligheid en het comfort van de bezoeker. Ook het visuele speelt een almaar grotere rol. In kleur en vorm gaan we heel ver mee in de wensen van de klant”, zegt Patrick De Saedeleir.

Beurstapijt is de kernactiviteit van de groep. Om die tak voort uit te bouwen, wordt een investeringsprogramma van 8 miljoen euro voor de fabriek in Baisieux voorbereid. Er komen onder meer nieuwe machines om de productiecapaciteit te vergroten en de levertermijnen verder te verkorten.

Duurzaamheid is voor DS Textile Platform een belangrijk thema in deze business. “We bieden onze klanten de mogelijkheid om het beurstapijt na het evenement op te halen en te recycleren”, geeft De Saedeleir mee.

Onkruiddoeken en polyestervezels

In Dendermonde heeft DS Textile Platform nog twee gespecialiseerde fabrieken, samen met de hoofdzetel goed voor een negentigtal banen. DS Technical Nonwoven produceert al twintig jaar technisch textiel voor verschillende toepassingen. De drie productielijnen hebben in totaal een jaarcapaciteit van 40 miljoen vierkante meter technisch textiel. De grootste volumes gaan naar toepassingen in de bouw. Zo worden er structurele viltlagen gebruikt bij de constructie van stuwmeren, voor het versterken van oevers, bermen, in de wegenbouw enzovoort. Het is in die vestiging dat de biologisch afbreekbare onkruiddoeken geproduceerd worden, een innovatie die met steun van het Europese programma Life+ in negentien teststeden wordt gedemonstreerd.

De composteerbare viltdoeken zijn gemaakt van heel fijne biovezels, die worden geproduceerd door het nabijgelegen zusterbedrijf DS Fibres. De vezelproductie, opgericht in 1984, is vandaag de grootste activiteit in Dendermonde. DS Fibres produceert nu vooral polyestervezels voor interieurtoepassingen voor de automobielindustrie.

“90 procent van wat onze extrusieafdeling produceert, gaat naar automotive. We maken de grondstoffen voor allerlei vormdelen voor wagens zoals bodemgroepen, kofferbekleding, hoedenplanken, wielkastenbekleding enzovoort”, legt Patrick De Saedeleir uit. De polystervezels worden geproduceerd op basis van gerecycleerde petflessen, vandaag goed voor 80 procent van de grondstoffen, op termijn is 100 procent het streefdoel. Het bedrijf heeft net een investeringsronde achter de rug van 4 miljoen euro in deze afdeling.

Automobiel is harde business

Bij DS Textile Platform kijken ze met een dubbel gevoel naar de evoluties in de automobielbranche. “Wij leven van de wagens die in Europa gebouwd worden. Jaarlijks worden hier 18 miljoen wagens geproduceerd. Maar hoelang zal dat nog duren? Op termijn kan de Europese productie zakken naar 14 miljoen wagens, want je produceert daar waar de auto’s verkocht worden. Die evoluties houden wij zeer nauwlettend in het oog”, stelt Patrick De Saedeleir.

Anderzijds zit er almaar meer textiel in de nieuwe wagens. “We zaten in 2000 aan 20 kilogram per wagen, tegen 2020 wordt dat 35 kg. Dat is bijna een verdubbeling in twintig jaar. Constructeurs zijn op zoek naar lichtere materialen en textiel speelt daarop in. We zien een shift van decortextiel naar meer technisch textiel in de automotive, dat biedt weer kansen voor ons”, zegt De Saedeleir.

Vandaar dat het familiebedrijf continu investeert in product- en procesinnovatie. “We moeten met nieuwe dingen komen en extreem performant zijn”, weet Patrick De Saedeleir. De automobielindustrie is een heel harde business. “Het gaat om kwaliteit, flexibiliteit en reactiviteit. Klanten willen geen stocks meer en dat speelt in het voordeel van Europese producenten. Klanten snel beleveren is onze troef, maar dat is ook een uitdaging natuurlijk.”

KURT DE CAT, FOTOGRAFIE WIM KEMPENAERS

“Voort inzetten op klassiek tapijt had geen zin”