WAT DOEN BELGEN TEGEN KINDERARBEID?

Naar aanleiding van de Olympische Spelen in Athene voert Schone Kleren Campagne actie voor sportkleding die in rechtvaardige arbeidsvoorwaarden wordt geproduceerd. Adidas en Fila staan in de vuurlijn. Frieda De Koninck van Schone Kleren Campagne merkt op dat kinderarbeid (zoals beschreven in het hoofdverhaal) voorkomt in de informele economie en nauwelijks in de formele economie. Wanneer formele bedrijven een deel van hun productie toevertrouwen aan onderaannemers in de zogenaamde cottage industry van familiale bedrijfjes, kan er ook sprake zijn van kinderarbeid.

De Koninck: “Bij grote sportmerken als Adidas, Reebok en Nike, of kledingketens als Hennes & Mauritz en C&A letten we vooral op lage lonen, lange werkuren en het onderdrukken van vrije vakbonden, minder op kinderarbeid. Hier gelden sociale labels en gedragscodes. Als we – uitzonderlijk – toch op kinderarbeid botsen, streven we ernaar dat kinderen vervangen worden door volwassen familieleden. Op dat vlak volgen we het standpunt van de Internationale Arbeidsorganisatie ( IAO).”

Eddy Laurijssen, directeur van de IAO in Brussel: “De verenigingen voor werkende kinderen in Peru doen belangrijk werk, maar het mag niet bij die eerste stap blijven. In India heeft de IAO een programma opgestart om 80.000 kinderen die gevaarlijk werk op straat doen, naar de schoolbanken te loodsen, met medewerking van hun families. De ergste vormen van kinderarbeid moeten wél radicaal bestreden worden.”

Het Belgisch parlement keurde eind 2001 als eerste in Europa de invoering goed van een sociaal label voor producten en diensten op de Belgische markt. Het is tot nu dode letter gebleven voor producten, alleen Ethias en Randstad verwierven een sociaal label voor een deel van hun dienstenaanbod.

Lingeriegroep Van de Velde opteerde eind vorig jaar, samen met 200 andere internationale bedrijven, voor het internationale certificaat SA 8000 van Social Accountability International. Gedelegeerd bestuurder Herman Van de Velde: “Onze westerse maatschappij heeft een kort collectief geheugen: twintig jaar geleden kwamen meisjes vanaf veertien jaar in de fabriek werken. Mijn grootmoeder werkte vanaf haar twaalfde jaar bij de toenmalige lingerieproducent DeWe om nadien haar eigen zaak, Lingerie Van de Velde, op te starten. Niettemin houden wij ons met het SA 8000-label strikt aan de IAO-regels.”

Luc Cortebeeck, voorzitter van de vakbond ACV, zei in Trends van 5 februari: “Op het vlak van kinderarbeid zijn we genuanceerder geworden. Alleen de ergste vormen willen we verbieden.”