WAT BAYER ANTWERPEN VOOR ZIJN WERKNEMERS BEDONG

“Vandaag moet je blijkbaar de beste van de klas zijn om nog een investering binnen te rijven,” zegt Bruno Verlaeckt, secretaris van de algemene centrale ABVV AntwerpenûWaasland. “Het probleem is niet de globalisering, maar de interne concurrentiestrijd tussen de verschillende vestigingen binnen dezelfde groep. Met een masterplan probeert Bayer Antwerpen nu weer op de rails te raken. De twee nieuwe investeringen moeten dat bewijzen.”

Een goed sociaal klimaat vormt de basis van dit herstel, aldus de socialistische vakbond. Ver- laeckt: “De onderhandelingen vinden plaats aan tafel, niet in de kranten. Wij staan echter bijna machteloos tegenover de beslissingen van buitenlandse directies. Na felle discussies met de top van Bayer sloten de arbeiders in mei 2003 een collectieve arbeidsovereenkomst af, die de lonen tot 31 maart 2005 bevroor. Dankzij de invoering van een brugpensioen op 52-jarige leeftijd en een arbeidsduurvermindering konden wij het aantal afvloeiingen beperken tot 600 eenheden.”

“De herstructurering bij Bayer Antwerpen verliep rimpelloos,” bevestigt Rob Prins, secretaris ACV Energie & Chemie. “Dat is in hoofdzaak te danken aan gedelegeerd bestuurder René De Cleyn, die alles voor zijn personeel doet. Hij heeft er bijvoorbeeld persoonlijk voor gezorgd dat de Duitse hoofdzetel per bruggepensioneerde vanaf 52 jaar niet minder dan 375 euro per maand bovenop de werkloosheidsuitkering betaalt, inclusief het behoud van de hospitalisatieverzekering. Ook gaf hij – totaal onverwacht – na het goedkeuren van het masterplan in juni 2003 aan alle werknemers een premie van 400 euro voor hun constructieve medewerking. En hij schakelde tot ieders tevredenheid over van een vier- op een vijfploegenstelsel. Die arbeidsduurvermindering redde een zeventigtal jobs. Dit bedrijf is trouwens een voorloper wat betreft de invoering van een eenheidsstatuut voor arbeiders en bedienden.”

Maar de limiet van de kostenbeheersing lijkt bereikt. Verlaeckt: “Als Bayer nog verder in de bezetting snoeit, komt de veiligheid in gevaar. Automatisering lost dat probleem niet op. Ook uitbesteding heeft haar beperkingen. Vaste medewerkers gebruiken, is in veel gevallen goedkoper en flexibeler dan het uitbesteden van nog meer opdrachten aan derden. Onderaannemers werken vaak met langetermijnopdrachten.”

Daarom stelt het ABVV de maatschappelijke verantwoordelijkheid van de bedrijven in vraag. Als voorbeeld verwijst Verlaeckt naar de staking bij Degussa vorige maand. “De winst van Degussa steeg vorig jaar van 38 miljoen naar 102 miljoen euro. Toch besloot de directie voor 8,3 miljoen euro te besparen in de dienstenafdelingen. Uiteindelijk leidde dit plan tot het verdwijnen van 92 functies van werknemers. Intussen verhoogt de onderbezetting de risico’s op de werkvloer.”

Deze maand starten de nieuwe CAO-onderhandelingen in de sector. De socialistische vakbond eist een moratorium van twee jaar op de afbouw van de ploegbezetting.