Mensen zijn dol op trends. Vooral als ze ook nog eens een (melo)dramatisch tintje hebben. Maar moet u er ook geloof aan hechten?
De auteur is hoofddocent aan de Universiteit Gent en partner van de Vlerick Leuven Gent Management School.
Reacties: marc.buelens@trends.be
Als de olieprijs blijft stijgen zoals hij nu aan het stijgen is, dan betalen we over vijftig jaar ons gehele maandloon aan een liter benzine!
In 1850 vond in Londen een bijeenkomst plaats van verkeersdeskundigen. Hun taak bestond erin een langetermijnplan op te stellen voor de verkeersnoden van de stad. Het meest senior lid van de werkgroep schraapte na enkele interventies even de keel en wees op een zorgwekkende trend: ” Gentlemen, indien de trends die we hebben geschetst aan het begin van deze vergadering zich nog zo’n vijftig jaar voortzetten, dan zullen bij het begin van de volgende eeuw onze kleinkinderen zich helemaal niet meer kunnen verplaatsen in Londen. Ze zullen tot aan hun oren in de paardenstront wegzakken.
Als de Dow Jones nog even verder was geklommen zoals hij leuk bezig was tot maart 2001, dan stond hij nu op 50.000.
Toen Elvis Presley in 1977 stierf, waren er 150 Elvis-imitatoren in de Verenigde Staten. Op dit moment zouden er in de Verenigde Staten alleen al 85.000 zijn. Bijna niet te geloven! Zowat één op 3000 Amerikanen, man of vrouw, heeft als hobby of beroep the King nabootsen. Tegen dit tempo is tegen 2025 zowat één op drie bewoners van deze planeet een Elvis-imitator.
Als de files nog wat toenemen, zal de ochtendspits spontaan overgaan in de avondspits. Een werkdag zal dan bestaan uit vier uur file in de ochtend en vier uur file in de vooravond.
Als het aantal scheidingen blijft toenemen, is er over vijftig jaar niemand meer getrouwd. Behalve de homo’s.
Als vliegen aan populariteit blijft winnen, hangen er dagelijks permanent honderdduizend Belgen in de lucht, meer dan het aantal inwoners van de meeste Belgische gemeenten.
Als de belastingdruk in België was blijven stijgen zoals hij gestegen was in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw, dan betaalden we nu gemiddeld 97,5 % belastingen. Sommigen onder ons zouden zelfs 120 % betaald hebben.
Als de Club van Rome gelijk blijft krijgen met zijn voorspellingen van 1972, maar wel met dertig jaar vertraging, dan zijn alle grondstoffen uitgeput tegen 2050.
Als de Nederlanders blijven groeien zoals ze nu al tientallen jaren groeien, dan meet de gemiddelde Nederlandse man weldra 2,50 meter en wordt Nederland in 2025 wereldkampioen basketbal.
Als we met zijn allen nog wat langer studeren en nog vroeger op pensioen gaan, dan zal elke burger zestig jaar níét en twintig jaar wél economisch productief zijn. Daar moet een economie wel aan ten ondergaan.
Melodramatische trends. Mensen zijn dol op dit soort voorspellingen. Met de grootste gretigheid wordt het einde der tijden weer eens voorspeld. We weten uiteraard wel dat die absurde extrapolaties geen steek houden.
Trends stoppen. (Even uw aandacht: hier staat niet: Trends stopt! Dit gerucht kan ik meteen de kop indrukken.) Om de eenvoudige reden dat elke trend zijn tegenhanger oproept. Uiteraard worden we met zijn allen steeds dikker en dikker. Maar op een bepaald moment starten de campagnes tegen overgewicht. Geen snoep meer op school. Geen reclame meer voor vettigheid. Geen hospitalisatieverzekeringen meer voor dikkerds. Twee zetels te betalen in een vliegtuig. We zijn blijkbaar vooral dol op het (melo)dramatische van al die trends. Een wereld waar de mensen acht uur per dag naar tv kijken! Een nieuwe ijstijd! Alle gletsjers gesmolten! Een stad volledig bedekt met paardenkeutels!
In werkelijkheid zijn de meeste trends sluipend en is de situatie niet melodramatisch, maar gewoonweg saai. Iedereen lijkt zich aan te passen aan een situatie die net wat slechter of beter is dan gisteren. Sommige doelgroepen kijken wel degelijk bijna acht uur tv per dag. De dag dat het verkeer volledig stilstaat, is echt niet zover af meer. Maar we zijn gewend geraakt aan een half uur, één uur, twee uur file. Waar ligt de grens?
Ook in het goede geraken we gewoon aan de sluipende trends. Sterven door hart- en bloedvatenziekte: elke dag wordt je kans wat kleiner en worden de behandelingen effectiever. Elke week wordt de kwaliteit van de digitale camera’s weer een stukje beter. En de levensverwachting van allen onder ons (zelfs misschien voor de rokers) neemt elke dag weer een beetje toe. Sterven op je 65ste. Hoe dramatisch jong. Maar Bismarck had de pensioenleeftijd net op 65 gezet omdat bijna geen enkele man die haalde.
En vele trends zijn minder spectaculair, maar sociologisch uiterst belangrijk. De buurtwinkel is grotendeels verdwenen. Ontbijt in familiekring deemstert weg. Kerken stromen leeg. De kleine boekhandel verkoopt geen romans meer.
Het einde der tijden. Ik denk dat ik een trend gevonden heb: als al die sociologische trends blijven doorlopen, dan valt onze gehele maatschappij onherroepelijk als los zand uit elkaar. Het einde der tijden is dus echt nabij. Niets kan dan nog helpen. Laten we dan maar eindeloos feesten. Maar oei, het aantal cafés daalt week na week. Weldra sluit het laatste café zijn deuren. Laten we ons dus maar haasten met dat doomsday-feest.
Marc Buelens
Trends stoppen. (Even uw aandacht: hier staat niet: Trends stopt! Dit gerucht kan ik meteen de kop indrukken.)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier