Volume

De huurprijzen voor kantoorvastgoed deden het in 1996 goed. Meer voor meer kwaliteit, dat is de tendens. Het verhuurde volume lag ook hoog.

Het jaar is nog niet helemaal voorbij, maar toch maken de professionelen de balans al op. Wat heeft het jaar 1996 voor de kantoorgebouwen gebracht ? Een zaak is duidelijk : het volume van de “take-up” (de ingebruikname) ligt onder het recordniveau (ongeveer 460.000 m²) van vorig jaar. Toch bleef de activiteit stabiel gedurende het hele jaar, zodat de take-up voor het hele jaar op bijna 400.000 m² moet uitkomen. Met dat niveau komen we in de buurt van 1994, dat algemeen als een uitstekend jaar wordt beschouwd.

Het jaar begon met veel feestgedruis toen de Vlaamse Gemeenschap het Phoenix-project aan de Brusselse Jacqmainlaan (Hendrik Conscience, 42.000 m²) in leasing nam (8500 BEF/m²/jaar). Over het algemeen was 1996 trouwens een goed jaar voor de Noordwijk. Enkele prestigieuze bewoners trokken naar deze wijk. Het vroegere Josi-gebouw, dat na luxueuze renovaties werd herdoopt tot Park Atrium, mag zich ongetwijfeld beroemen op de mooiste kantoren van de hoofdstad. Arthur Andersen en Global vielen voor de charmes van dit gebouw waar de huurprijzen tot 8000 BEF/m²/jaar gaan. Een prijsniveau dat de tendens richting hogere huurprijzen voor kwaliteitsgebouwen bevestigt, terwijl “cadeautjes” zoals een huurvrije periode of een deelname in verbouwingswerken steeds zeldzamer worden.

In de buurt van de Louizalaan viel de activiteit een beetje stil. De Leopoldwijk had te lijden onder de aarzelende houding van de Europese instellingen, die iets kieskeuriger zijn dan vroeger. Maar ze betalen nog steeds even goed en investeerders zijn dan ook bereid met veel geld over de brug te komen wanneer een gebouw, verhuurd aan de Europese Gemeenschap, te koop wordt aangeboden. Zo verkocht de Staat het Van Maerlant 1-gebouw (17.400 m²), verhuurd aan het Europees Parlement, aan de Deense groep Bastionen, en dat voor 1,422 miljard frank.

De randstad trekt nog steeds ondernemingen aan die een betere werkomgeving zoeken. De huurprijzen benaderen er steeds meer de prijzen in het centrum. Waver, Waterloo en de zone rond Zaventem hebben nog steeds veel succes. Het probleem is dat ondernemingen die verhuizen vaak een grote, lege oppervlakte achterlaten. Logisch gevolg : de leegstand stijgt en situeert zich nu rond 8 %.

Tot slot is het interessant om de vastgoedsituatie in onze hoofdstad met die in andere, grote, Europese steden te vergelijken. Brussel staat op de vierde plaats in het lijstje met steden waar men graag zaken doet. Londen voert het klassement aan, voor Parijs en Frankfurt. Volgens de European Cities Monitor in 1996, een studie gepubliceerd door de vastgoedmakelaar Healey & Baker, verstevigt Londen zijn leiderspositie elk jaar weer. Toch stak Brussel Londen voorbij wanneer het gaat om de meertaligheid van de plaatselijke bevolking. Een andere troef van onze hoofdstad is dat men Brussel nu en in de toekomst als de politieke hoofdstad van Europa ziet en blijft zien.

P.T.