“Vlamingen moeten het been stijf houden”

“De Vlamingen moeten het been stijf houden en niet toegeven aan de Waalse en Brusselse chantage. De schrik voor de ‘ongecontroleerde crisis’ mag er niet toe leiden dat de geldkraan wordt opengedraaid en dat daardoor de nodige hervormingen in het Zuiden van het land uitblijven.” Dat schreef hoofdredacteur Guido Muelenaer in de intro van de vorige editie van Trends. De volledige tekst stond ook op onze site en heeft een aantal van onze lezers aan het denken én schrijven gezet.

Een rake analyse, dit is het fameuze plan B, met de B van boedelscheiding. Heel de onderhandeling vertrok vanuit het slechtst mogelijke uitgangspunt. Over BHV diende niet onderhandeld te worden. De Franstaligen speelden het spel meesterlijk door de meest waanzinnige eisen (roof van grondgebied, geld, benoeming bezettingsburgemeester) op tafel te gooien. Waarom gooit Vlaanderen de transfers, niet-gerespecteerde taalwetten, financiering Brussel, faciliteiten, niet op tafel? Iedereen die het wil zien, ziet het: België barst!

Volgens de Raad van State is de situatie BHV juridisch niet in orde. Daar blijkt geen discussie over te bestaan. Waarom wordt dat niet gecorrigeerd door een: ofwel de situatie recht te trekken of twee: door de grondwet aan te passen. Als optie twee niet mogelijk is omdat er geen meerderheid is, moet optie een wel worden uitgevoerd. Conclusie is dat de Belgische staat zijn eigen grondwet niet naleeft.

Indien het land slecht geregeerd wordt op Belgisch niveau, dan zal dat hetzelfde worden op Vlaams niveau. Een ezel die van stal verandert, blijft een ezel. Onze politici zijn van een uiterst laag niveau en lossen zelfs die problemen niet op die ze zelf gemaakt hebben. Dat ze niet in staat waren om met de Franstaligen overeen te komen, wijst erop hoe weinig rijp en doordacht men te werk gegaan is.

Het voorspelbare is dus uitgekomen. Meer dan een jaar verloren, terwijl we steeds maar achteruit boeren. Nieuwe verkiezingen betekenen slechts machtsverschuivingen. Voor wie dan aan de macht komt, is het in de gegeven omstandigheden onbegonnen werk. Hoe spijtig ook, de enige oplossing is een totale splitsing en dan maar kijken wie er het best uitkomt.

De rol van de media in deze onverkwikkelijke zaak is verpletterend. In beide regio’s van het land. Het zijn de media die momenteel voort gaan met het vergiftigen van de geesten van de inwoners die de zaken hebben laten escaleren. Samen met de separatisten van de N-VA en het FDF en dan hier en daar enkele verloren gelopen VU’ers in andere partijen, hebben zij deze situatie laten verrotten, tot op het punt waar we vandaag zijn aanbeland.

Ierland is een goed voorbeeld. Dat land is niet vertraagd door absurde instellingen en communautaire problemen. De arbeidskosten zijn niet verzwaard door verstikkende belastingen veroorzaakt door de vermenigvuldiging van regeringen, kabinetten, administraties en tutti quanti.