Vlaamse Jo heet Peter

Een nieuwe fabriek in China en de prijs van Jonge Ondernemer 2007 erbovenop. Meer moet dat niet zijn voor Vyncke Energietechniek. Hoewel.

Indien Steve Stevaert de koning van de oneliners is, dan is Peter Vyncke op zijn minst prins en vermoedelijk eerder keizer. De JCI (Junior Chamber International) koos de 36-jarige West-Vlaming als Vlaamse JO (Jonge Ondernemer) 2007. Een paar weken geleden losten hij en zijn broer Dieter, verantwoordelijke voor aankoop en productie, de laatste overnameschulden af aan hun ouders en zus, vijf jaar nadat de twee broers de leiding in handen namen. Peter informeert en overlegt met Dieter, maar hij is wel degene die beslist over de richting van de onderneming. Vyncke Energietechniek bouwt wereldwijd industriële energiecentrales die de processpecifieke afvalstroom omzetten in energie. De Vynckeniers – zo betitelt de CEO zijn medewerkers – zijn vooral actief in de houtvezelplaatmarkt en voorts in de meubel-, sawmill-, zonnebloem en rijstindustrie. “Onze geschiedenis – kwaliteit sinds 1912 – is daarbij een enorme troef. Zeker als je het hebt over projecten met een technische levensduur van 25 jaar.” Portret van een eigenzinnige zakenman: de derde Jo, gevat in drie citaten.

China

“Iedereen zegt altijd dat we hier klop gaan krijgen van de Chinezen. Ik vind dat niet erg, zolang we zelf die Chinezen zijn.”

Volgende maand, in juni, opent Vyncke officieel een nieuw productieatelier in Suzhou, een grote industriezone aan de oevers van de Yangtzerivier, op zo’n 80 kilometer van Sjanghai. Het is de derde productievestiging, na Harelbeke en het Tsjechische Frydek-Mistek. Vanuit Suzhou zal de Aziatische en Amerikaanse markt worden bevoorraad. Het bedrijf heeft naar eigen zeggen een marktaandeel van 70 % opgebouwd op de Chinese markt. Een Duitse en Amerikaanse concurrent verdelen de rest. “We stellen ons bescheiden op, passen ons aan de omgeving aan. Vandaar het succes.” Vader Dirk Vyncke, nog steeds voorzitter, ontdekte al in 1976 de mogelijkheden van Singapore. Nu is Azië goed voor zowat een derde van de omzet. “Iedereen heeft de mond vol van onze hoge loonkosten. Dat klopt: dit is een competitief nadeel. Maar je kan je daartegen wapenen. Mijn broer is van Tsjechië naar China verhuisd. Door in China te produceren, kunnen we besparen op transportkosten en de klanten in de regio een betere service bieden.”

Vynckeniers

“Ik ben een ongelooflijke softie”

“Voor we dit bedrijf echt zijn beginnen leiden, hebben mijn broer en ik een Swot-analyse laten maken van ons twee. Zaken waar we beiden sterk in zijn, zijn een bedreiging. Beiden zwak wou zeggen dat er een bepaald talent nodig was in het managementteam. Ik ben een man van de zachte waarden, stel me heel kwetsbaar op. Het goed gevoel is voor mij heel belangrijk. Werken doe je 40 uur per week, 30 jaar lang, in de mooiste tijd van je leven: je kan dus maar beter mens zijn en worden binnen je professioneel kader. Een Vynckenier jeunt ( nvdr – amuseert) zich, kan zichzelf zijn, kan klein zijn.

“Ik ben een eeuwige student: niet alleen omdat ik weiger volwassen te worden, maar omdat ik steeds zal blijven vragen hoe en waarom. Ik ben de verhalenverteller die de ploeg Vynckeniers laat dromen van de open zee. Ik laat de mensen misschien onvoldoende uitspreken, maar ik luister toch goed. Ik ben geen ervaren organisatieman, noch een manager stricto sensu. Reorganisatie, afslanken, optimaliseren en dergelijke zijn niet onmiddellijk mijn ding. Een ploeg jonge en oude mensen zo zot krijgen dat je van het ene jaar op het andere met even veel dubbel zoveel kan doen, kan ik wel.”

Zuid-West-Vlaanderen

“Al onze mensen zijn Zuid-West-Vlamingen, ook onze Chinezen, Maleisiërs en Tsjechen.”

“Ik ben de helft van de tijd bezig met mijn mensen. Dat klinkt veel, maar het gebeurt wel redelijk gestructureerd. Ik deel mijn mensen op in drie: de schachten, de motoren en de senioren. De nieuwelingen sturen we naar de Vyncke Academie, waar ze ex cathedra leren wat de beste werkwijze is. De motoren zijn de mensen met 10 tot 15 jaar ervaring: onze verkopers, de projectmanagers, de mensen die al weten wat ze niet weten. De senioren kénnen de stiel. Ik ben tegen pensioen: een enorm verlies aan kennis. Daarom trekken we hen weg uit de vuurlinie en maken we er adviseurs van, Beräter, waardoor hun kennis niet verloren gaat.”

Die cultuur wordt mee in de hand gewerkt door het dienende leiderschap van Peter Vyncke. “Ik ben een TEW’er in een hoogtechnologisch bedrijf, met 140 ingenieurs rond mij. Daarom trek ik graag mensen aan die maximaal anders zijn: twee keer zo slim en drie keer zo hard werkend. Ik kan en doe niets zelf, maar vuur mijn mensen aan. Ik delegeer geen taken, maar verantwoordelijkheden. Dan worden ze allemaal Zuid-West-Vlamingen: harde werkers en plantrekkers. Als we 10 % van ons enthousiasme konden omzetten in efficiëntie, dan zou het bedrijf het nog twee keer beter doen. In 2012, bij onze 100ste verjaardag, wil ik 80 miljoen euro omzet draaien, maar als kleine speler op de wereldmarkt is ons cijfermatig doel bereiken niet de echte uitdaging: waken over de continuïteit, ons harden tegen de magere jaren en zorgen dat mijn mensen zich blijven jeunen, is mijn mentale agenda.”

Luc Huysmans