Op 15 mei volgt een academicus Karel Vinck op als voorzitter van het Vlaams Economisch Verbond (VEV), de Vlaamse werkgeversorganisatie. Jef Roos (56) heeft een fraai universitair curriculum: burgerlijk metaalkundig ingenieur (KU Leuven, 1966), een Master of Science en een Ph.D. in Metallurgic Engineering van de Colorado School of Mines. Daarna volgde een academische loopbaan van een kwarteeuw aan de Alma Mater.
Pleegt het VEV nu stijlbreuk? Niet echt. Als hoofd van de afdeling Chemische Metaalkunde en voorzitter van het departement Metaalkunde en Toegepaste Materiaalkunde kwam Jef Roos veelvuldig in contact met het bedrijfsleven. Roos komt trouwens ook uit een ondernemersfamilie. Nu is hij gedelegeerd bestuurder van de Genkse staalproducent ALZ, een Sidmar-filiaal, en directeur-generaal bij de Sidmar-groep. Daarmee heeft deze metallurgist de deur van de universitaire wereld niet achter zich dichtgetrokken. Hij is nog steeds gasthoogleraar aan de KU Leuven. Net als zijn voorgangers Karel Vinck ( Union Minière) en Johan De Muynck (onder meer Franki) is Roos (via Arbed) in niet-uitgesproken Vlaamse bedrijven actief. Ook hier wordt de lijn dus blijkbaar doorgetrokken.
Jan Van Doren van het VEV is blij dat er een academicus aan het hoofd komt van de Vlaamse werkgeversorganisatie. “Jef Roos verpersoonlijkt de steeds nauwere band tussen de academische wereld en het bedrijfsleven.” Roos heeft een handje van intellectuele kruisbestuiving. Als researcher was hij voorzitter van de VRWB (Vlaamse Raad voor Wetenschapsbeleid) van 1990 tot 1994 en van de Vito (Vlaamse Instelling voor Technologisch Onderzoek) van 1992 tot 1997. In die laatste instelling was hij nauw betrokken bij verschillende bedrijfsprojecten. Ook bij het VEV is Roos al jarenlang vriend aan huis. Hij is ondervoorzitter en leidt de stuurgroep Onderwijs en Onderneming van de werkgeversorganisatie.
Jef Roos beklemtoont dat hij zich een entrepreneur in hart en nieren voelt: “Vraag het aan mijn medewerkers: ik heb vlug ingezien hoe het bedrijfsleven in elkaar zit.” Door zijn academische achtergrond lag een carrière in de staal- en metaalverwerkende nijverheid voor de hand. Binnen de Arbed-groep vervult hij bijna twintig bestuursmandaten, maar het besturen van ALZ (sinds 1997) slorpt de meeste tijd op.
ALZ (omzet 1998: 27,6 miljard frank, 1456 werknemers) produceert roestvrij staal. Oorspronkelijk was ALZ een joint venture van Allegheny-Ludlum en Espérance-Longdoz. Nu is het volledig eigendom van Sidmar-Arbed. De sector van roestvrij staal blaakt van gezondheid; het woord reddingsplan kent men niet. Het verbruik van roestvrij staal stijgt zelfs tweemaal sneller dan de gemiddelde groei van het bruto binnenlands product (BBP). Inox is modern, mooi, duurzaam en zeer goed recycleerbaar.
Roos is ondertussen een Aalstenaar in Limburg. Ooit stond hij echter voor de verscheurende keuze tussen een loopbaan in de Verenigde Staten of een in België. “Toen ik in Amerika studeerde, lag de research op het terrein van informatica en technologie daar jaren voor op Europa. Ik heb toen met de gedachte rondgelopen om in de States te blijven – van heimwee had ik toch geen last. Uiteindelijk koos ik voor een economische loopbaan in België en ik beklaag het me niet. Sinds de jaren tachtig is de kloof op het vlak van hightech trouwens aanzienlijk kleiner geworden.”
Maar waakzaamheid blijft geboden. Roos vindt technisch en informaticaonderwijs op elk niveau en voor elke leeftijd noodzakelijk. Vorming is voor hem altijd een stokpaardje geweest. Hij voert onafgebroken strijd om technische scholen, industriële hogescholen en universiteiten de nodige middelen te geven om met de nieuwste methoden en technieken te kunnen werken. Scholieren moeten bijvoorbeeld leren omgaan met computers. Jef Roos: “Werken met een pc wordt een basisvaardigheid voor elke werknemer. De overheid moet een kader creëren waarin jongeren op de informatiemaatschappij kunnen worden voorbereid. Het bedrijfsleven kan vrijwillig een bijdrage leveren door gebruikte pc’s aan scholen te verkopen.” Dit is duidelijk een van de klemtonen die de nieuwe VEV-voorzitter na 15 mei wil leggen.
Hoewel Jef Roos een drukbezet man is, houdt hij tijd voor zijn gezin vrij, ook na zijn aanstelling. Hij selecteert streng in de avonden of weekends die hij aan zijn werk opoffert. In zijn vrije uren gaat hij liefst fietsen of lezen. Liggen er dan geen boeken over management op zijn nachtkastje? “Samenvattingen zijn meestal voldoende,” zegt Roos. Alleen van de boeken van psychoanalyticus-econoom-managementgoeroe Manfred Kets de Vries wil hij geen letter missen.
alain mouton
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier