VIRTUELE UNIVERSITEIT

Nkozi (Uganda).

Op 100 km van de Ugandese hoofdstad Kampala doemt in Nkozi, vlak bij de evenaar, uit de wildernis onverwachts een aaneenschakeling op van frisse gebouwen : de Uganda Martyrs University (UMU), waarvan de Belg Michel Lejeune oprichter, bezieler en rector is. De eerste 64 afgestudeerden ontvingen deze dagen hun diploma, klaargestoomd voor het bedrijfsleven en voor het onderwijs en sociale organisaties in Uganda. “We hebben bewust gekozen voor een campus op het platteland niet in de hoofdstad Kampala en zijn gestart met slechts twee faculteiten ethics en business administration die toegespitst zijn op de twee belangrijkste problemen van Afrika : het ergste is de teloorgang van morele waarden, geplet tussen tradities en moderniteit ; daarnaast is er de behoefte aan management,” zegt rector Michel Lejeune.

Na drie jaar is de reputatie van deze kleine privé-universiteit doorgedrongen tot in Washington : de Wereldbank selecteerde UMU als pilootproject voor de eerste virtual university in Afrika. Via satelliet zullen 110 computers op de campus van Nkozi het de studenten mogelijk maken cursussen te volgen van Amerikaanse professoren in Houston : interactive teaching via Internet. Tegelijk start dit jaar een programma hospitaalmanagement.

De Luikenaar Michel Lejeune spreekt vlekkeloos Nederlands. Hij studeerde burgerlijk recht aan de UCL en theologie in Ottawa. In 1963 werd hij priester gewijd en haalde in Leuven een doctoraat kerkelijk recht. Van 1967 tot 1982, toen hij onder dictator Obote het land werd uitgezet, was Lejeune achtereenvolgens parochiepriester in het Ugandese binnenland, stichter in Kampala van het Grootseminarie en van een Instituut voor Medisch Recht & Ethiek aan de Universiteit van Makerere “daar blijft niets meer van over”. Terug in Europa, doceerde Lejeune drie jaar Engels recht in Schotland. In 1985 werd hij professor kerkelijk recht en ethiek in Louvain-la-Neuve. In 1991 vroeg een Ugandees bisschop hem de UMU op te richten ter nagedachtenis van de eerste christelijke martelaren op het continent (in 1873 vermoord omwille van hun geloof). “Men vroeg zeven faculteiten. Ik stelde als voorwaarde : iets kleinschaligs, toegespitst op de reële behoeften van een ontwikkelingsland,” vertelt Lejeune. “We leiden praktijkgerichte mensen op die zich overal kunnen inschakelen als een soort human resources managers. Ik heb hier in the middle of nowhere een hoogstaand internationaal professorencorps bijeengebracht. In samenwerking met het Afrika-museum van Tervuren probeert onze afdeling African research and documentation center lokale culturen te bewaren, want die dreigen te verdwijnen. Als lid van Transparency International klagen we bij de autoriteiten mogelijke corruptiegevallen in de administratie aan.”

Voor de financiering van zijn universiteit kan Lejeune een beroep doen op gulle schenkers : Nederlandse Stichtingen (o.a. een bekende winkelketen) en de Adenauer Stiftung. De studenten betalen 2000 VS-dollar schoolgeld en logies. De Vlaamse universiteiten ( Vlir) reageerden negatief op een vraag van Lejeune voor een uitwisselingsprogramma met UMU.

MICHEL LEJEUNE (UMU) Iets realistisch opbouwen, dat nuttig is voor het land.