VEV wil debat over gezondheidszorg

De ziekteverzekering moet Vlaamser worden en meer volgens de economische groeilogica. Dat schrijft het VEV in een recente nota.

Net als het Verbond van Belgische Ondernemingen ( VBO) noemt het Vlaams Economisch Verbond ( VEV) gezondheidszorg dé prioriteit voor de volgende regering. Dat benadrukt de werkgeversorganisatie met een heuse nota, die deze week aan de pers werd voorgesteld. Met zijn nota wil het VEV een aantal ideeën aanleveren die het debat kunnen voeden. Het is de eerste keer dat het VEV een uitgebreide visie uitwerkte op de gezondheidszorg. “We zullen keuzes moeten maken,” zegt Sonja Teughels, adviseur van de VEV-studiedienst en auteur van de nota.

TRENDS. Waarom is het debat nu zo nodig?

SONJA TEUGHELS (VEV). “De publieke middelen die beschikbaar zijn om de toenemende behoeften – zoals de vergrijzing en het toenemende welvaartspeil – op te vangen, zijn nu eenmaal beperkt. Bovendien is de kostprijs voor nieuwe technologische behandelingsmethodes hoog. Tussen 1990 en 2002 stegen de uitgaven voor geneeskundige verzorging met 117 %, terwijl het BBP ‘slechts’ met 67 % toenam. Wie voor die groeiende wig zal opdraaien, is nog de vraag.

“België heeft een goede gezondheidszorg, dat blijkt uit elk onderzoek. Maar dat is geen reden om de discussie uit te weg te gaan. Trouwens, het stijgende ongenoegen in de sector onderstreept de nood aan een duidelijke toekomstvisie.”

Een privatisering wordt stilaan onontkoombaar?

TEUGHELS. “Universele toegang tot de gezondheidszorg is essentieel. De huidige situatie is bedrieglijk. Naar schatting 40 % van de huidige uitgaven in België aan gezondheidszorg zit niet in het budget van het Riziv. Er bestaat vandaag al een ‘duale gezondheidszorg’. Die wordt alleen scherper als de beleidsmakers hun kop in het zand blijven steken. Het debat over de financiering vermijden, verlengt de houdbaarheidsdatum van het huidige systeem niet.

“De patiënt betaalt steeds meer, tot een kwart van de gezondheidsuitgaven. We praten over vijf miljard euro per jaar. Gemiddeld is dat toch zo’n 500 euro per persoon. Wij pleiten voor een universele basisverzekering die niet wordt gefinancierd via de patronale lasten. Daarnaast moet er meer ruimte komen voor aanvullende verzekeringen met gelijke spelregels voor private verzekeraars en ziekenfondsen.”

Het is dus geen kwestie van een overaanbod?

TEUGHELS. “Wij beschouwen de zorgmarkt ook als groeimarkt. Nu voert de overheid een erg dirigistisch beleid dat vooral is gericht op uitgavenbeheersing. Toch is de werkgelegenheid in de zorgsector toegenomen en is het een sector met opportuniteiten als alle andere. Zo kunnen we ons kwalitatieve zorgaanbod als exportproduct voor buitenlandse patiënten promoten. Waarom zouden we het zogenaamde overaanbod aan ziekenhuizen en artsen niet omdraaien in een troef? De patiënten op de wachtlijsten van onze buurlanden hier behandelen kan het overaanbod compenseren.”

En wat met de regionale verschillen?

TEUGHELS. “Wie uitgaat van een integrale, inhoudelijke visie op lange termijn kan niet voorbij aan de verschillen in zorgcultuur in de verschillende landsdelen. Momenteel is de federale regering verantwoordelijk voor het curatieve, terwijl Vlaanderen voor preventie en welzijnsbeleid bevoegd is. Dat is geen gunstige situa-tie voor een langetermijnbeleid.”R.B.

D.V.T. n