“Veeltaligheid kraakt sociale zekerheid”

De taaldiscriminatie waarvan de Vlamingen in België het slachtoffer zijn, zal zich in Europa herhalen voor alle niet-Engelstaligen, voorspelt professor Philippe Van Parys (UCL). Met zware gevolgen voor de sociale zekerheid.

Vijftien studiecentra van Europese jezuïeten – het nieuwe Scribani-netwerk – organiseerden vorige week aan de Universiteit Antwerpen een driedaags congres over ‘Solidariteit in Europa – Zijn migratie en uitbreiding zware uitdagingen?’

De migratie werpt een trilemma op. Als de grenzen opengaan en iedereen gebruikt dezelfde sociale voordelen, dan implodeert de welvaartsstaat. Als de nieuwelingen arriveren en minder rechten ontvangen, dan ontstaat de apartheid. Als de grenzen gesloten blijven, dan worden landen veroordeeld tot lijfeigenschap.

Een hoofdspreker was prof. dr. Philippe Van Parys (UCL). Hij is een wereldautoriteit voor het gewaarborgde basisinkomen. “In de VS kun je je vaardigheden overal te gelde maken; er zijn geen taalbarrières of diepe culturele verschillen. De bestaande sociale rechten worden verdeeld door het federale niveau. In de Europese Unie zal het te gelde maken van talenten over het hele continent om taal- en cultuurredenen nog lang beperkt zijn en zo wordt onze sociale zekerheid kwetsbaarder,” voorspelt hij.

Behalve het gebrek aan beweeglijkheid van het Europese talent, ziet Van Parys een verminderde etnische homogeniteit van de Unie, een lagere vraag van hooggetalenteerden naar sociale zekerheid, een verzwakking van de intersectorale solidariteit en een Europese belasting- en sociale competitie. “Als de EU die tendensen wil keren, zal ze moeten evolueren naar een herverdeling op het federaal-Europese niveau,” meent hij.

Door de verschillende taalmacht – er zijn populaire talen en weinig gewenste talen – ziet Van Parys een verzwakking van de solidariteit in Europa. Zijn oplossing is: het Europese volk dient te kiezen voor een brugtaal, een lingua franca, en die kan moeilijk anders zijn dan het Engels. Drie vierde van de Europeanen tussen 15 en 35 kent in mindere of meerdere mate Engels. Van Parys: “De Europese jeugd begrijpt een toespraak van de Amerikaanse president; de Europese burgers van de toekomst begrijpen geen toespraak van de voorzitter van de Europese Unie in zijn moedertaal.”

F.C.