Vanfleteren bis

Fotograaf Stephan Vanfleteren keert terug naar het Antwerpse FOMU met een overzichtstentoonstelling naar aanleiding van zijn vijftigste verjaardag.

Stephan Vanfleteren is de Irving Penn van België: een topfotograaf met een samenhangend oeuvre, dat tegelijk tijdloos, gevarieerd en herkenbaar is. Eddy Merckx in een vintage Molteni-truitje, Stromae als René Magritte, de hoogbejaarde Briek Schotte, Jan Hoet op zijn sterfbed, een kapotgeleefde visser, de vrouw met opwaaiende rok op het dak van de Koekelbergse basiliek: wie kent die beelden niet? Met zijn doorleefde portretten, weemoedige documentaire foto’s en poëtische stillevens nestelde hij zich in ons collectieve beeldgeheugen.

Op zijn tentoonstelling Present in het Antwerpse FOMU wilde Vanfleteren iets anders tonen. Om de juiste selectie te maken, dook hij maandenlang onder in zijn kelderarchief in Veurne: de plek waar hij connecties en verhaallijnen begon te zien tussen de duizenden beelden die hij maakte.

Vanfleteren werkte aanvankelijk als freelancer voor De Morgen tussen 1993 en 2009. Na zijn doorbraak met het boek en de expo Belgicum – ook in het FOMU – focuste hij op vrij werk en op buitenlandse opdrachtgevers. Met de jaren werden zijn foto’s minder actualiteitsgebonden, maar zeker niet minder intens. Zelfs in de schilderachtige stillevens van dode dieren, die hij onlangs in zijn studio maakte, is de hand van Vanfleteren te voelen. De extreme focus die hem al heel zijn carrière typeert, is ook merkbaar in het boek Present, dat de expo begeleidt. In die monografie, uitgegeven door Kannibaal, stak hij bovenmatig veel tijd, niet alleen om de 505 foto’s te selecteren, maar vooral om de autobiografische achtergrondverhalen bij zijn beelden te schrijven.