Vanackere geeft Davignon lik op stuk

Als Vanackere ingaat op het verzoek van Davignon kan hij morgen dranghekken aan zijn kabinet laten plaatsen.

Etienne Davignon, de voorzitter van de raad van bestuur van de luchtvaartmaatschappij Brussels Airlines, luidt de alarmklok. De verliezen stapelen zich op en dus kijken Davignon en Brussels Airlines naar de regering.

Die reflex loopt als een rode draad doorheen de hele carrière van de burggraaf. Om de rode inkt te kunnen wegdweilen, wil Davignon een fiscaal gunstregime voor het vliegend personeel, daarbij verwijzend naar soortgelijke ingrepen in andere sectoren.

Minister van Financiën Steven Vanackere reageerde op de vraag van Davignon in het programma De Ochtend op Radio 1. Zoals immer bleef ook nu Vanackere zijn minzame en tactvolle zelf, maar hij gaf wel duidelijk aan niet op het verzoek van Davignon te willen ingaan. “Geen punctuele tussenkomsten”, aldus Vanackere.

Een uitstekende reactie van de minister, want als hij hierop ingaat kan hij morgen dranghekken aan zijn kabinet laten plaatsen om de rij gegadigden voor soortgelijke faveurs een beetje geordend te houden. Bovendien is het welbekend dat er bij Brussels Airlines veel meer aan de hand is dan enkel een probleem met loonkosten.

Tegelijk, en wederom zeer correct, wees Vanackere erop dat de problematiek van de loonkosten voor alle bedrijven geldt en dus breder aangepakt moet worden. Daar zal, aldus de minister, in de komende maanden werk van gemaakt worden. Iedereen die het goed meent met de Belgische economie kijkt hier met buitengewoon hoge verwachtingen naar uit. Dat de indexkoppeling weer op tafel zal moeten komen, bevestigde Vanckere net niet voluit.

Wel opmerkelijk was dat hij in het vooruitzicht stelde dat er aan de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven een insteek rond de index zal gevraagd worden. Hoezo? Wat met de studie van de Nationale Bank over de index? Die werd door de regering besteld en is klaar. De conclusies staan de PS echter niet aan. De CRB zal dus voor politiek meer aanvaardbare voorstellen moeten zorgen. Dit soort manoeuvres belooft weinig goeds voor deze discussie.

Zeer opmerkelijk was één zinnetje van Vanackere: “De lonen mogen niet sterker stijgen dan de productiviteit”. Vermits de productiviteit nogal verschilt per bedrijf en per sector wijst de minister van Financiën hier impliciet naar een heel andere benadering van de loonvorming dan wat we gewend zijn in België, namelijk veel meer gedecentraliseerd.

Bovendien staat een direct verband tussen productiviteit en loon haaks op het indexeringsmechanisme zoals we dat vandaag kennen. Zeer benieuwd of Vanackere de komende maanden zijn discours over de loonkosten en de concurrentiepositie van België op dit spoor houdt.

Spijtig genoeg was minister Vanackere heel wat ontwijkender op de nochtans scherpe vragen over Dexia Holding. Hij wil er nog altijd niet van horen dat dit dossier van in den beginne slecht onderhandeld is door de Belgen.

Deze houding begint gelijkenissen te vertonen met de ontkenning van het opkomen van de zon in het oosten. Hij praat over de 90 miljard garanties bijna als een fait divers.

Tegelijk hoor je doorheen het verbale bochtenwerk toch grote onzekerheid, zeg maar angst. We noemden enkele weken terug het dossier van Dexia Holding het Belgische Fukushima. Dat blijft onverkort zo en Vanackere wéét dat.