Van vishandelaar naar vrijgezel

Alain Praet is na een pauze van vijf weken weer gewoon bedrijfsleider. Meer dan een maand lang speelde hij de hoofdrol in de Vlaamse versie van het tv-spel ‘Bachelor, de begeerde vrijgezel’. Klinkt beter dan ‘Alain, de visboer’, toch? Vanaf deze week te zien op VT4.

Op het Kiel in Antwerpen rijden vrachtwagens af en aan. Vier Antwerpse vishandelaren hebben hier hun kantoren en magazijnen, broederlijk naast elkaar. Vishandel Praet is er een van.

Bedrijfsleider AlainPraet is sinds deze week te zien in het datingprogramma Bachelor, de begeerde vrijgezel op VT4. De dertiger heeft niet lang nagedacht over het voorstel van de programmamakers. “Natuurlijk krijg je een beklemmend gevoel: kan ik mijn bedrijf wel vijf weken achterlaten?” geeft Praet toe. “Pas dan besef je in welk keurslijf je zit. Ik ben van het principe dat iedereen vervangbaar is. Ik had mijn vertrek heel goed voorbereid. De klanten hebben amper gemerkt dat ik er niet was.”

Praet wil met zijn deelname aan Bachelor niet per se reclame maken voor zijn bedrijf. “Ik hou die twee zaken liever gescheiden,” zegt de vishandelaar. “Ik heb een geweldig avontuur achter de rug, maar de aandacht van de media is de prijs die je daarvoor moet betalen.” Hij was voorbestemd om zijn vader Jean op te volgen, die zich net na de oorlog als garnaalhandelaar vestigde in de Riemstraat in Antwerpen. Zijn voorouders waren garnaalvissers, een traditie die teruggaat tot in 1766. “Je wordt in die sector geboren,” zegt Praet. “Je kiest er niet vrijwillig voor.” Als puber protesteerde hij nog tegen zijn lotsbestemming, maar zodra hij de knepen van het vak kende, volgde hij zijn vader op.

Een hoge omzet is ook niet alles

In 1989 stond Alain Praet aan het hoofd van het familiebedrijf. Hij voerde een belangrijke verandering door: uitbreiding van het bestaande gamma met andere vissoorten. “Door de strenge hygiënische maatregelen, was het thuis pellen van de garnalen immers uit den boze,” verduidelijkt hij. Toen er problemen ontstonden rond de ligging en de beperkte expansiemogelijkheden, waren Vishandel Praet en twee collega’s-buren verplicht te verhuizen naar de groothandelsmarkt op het Kiel. De werkruimtes van vier Antwerpse vishandelaren liggen vredig naast elkaar. “We zitten gelukkig niet in elkaars vaarwater,” bezweert Praet. “We hebben elk onze eigen cliënteel.”

Vishandel Praet richt zich vooral naar de horecasector en ziekenhuizen en biedt afgewerkte vis aan. “Dat is onze meerwaarde. Onze slogan is dan ook U de vis, wij de graat.” De doorzetmarkt heeft volgens hem weinig toekomst. “We willen geen distributiekanaal zijn voor viswinkels, marktkramers of de retail.”

Aan het gebouw van Vishandel Praet is een winkel verbonden voor de particuliere verkoop. Alain Praet twijfelde even bij de verhuizing naar het Kiel of hij die traditie zou voortzetten. Heel wat klanten verkiezen blijkbaar om de vis rechtstreeks aan te kopen. Het gros van de omzet, 1,48 miljoen euro, komt van de horecasector. Praet praat niet graag over omzetcijfers. De tijd dat hij naar hoge omzetcijfers streefde, is voorbij. “Het lijkt een logische evolutie wanneer je op het Kiel industriëler begint te werken, maar ik voelde me daar niet goed bij. Ik verkies om gestaag te groeien. Wat je doet, moet je perfect doen. Ik heb trouwens een andere cliënteel dan mijn collega’s, wat het sowieso moeilijk meetbaar maakt.”

Melanie Devrieze