Van Crans Montana naar Verbier

Beide Zwitserse vakantieoorden zijn zowel in de zomer als de winter geliefkoosde vakantiebestemmingen. Wie naar deze oorden komt, geniet intens van de bergen en kan naar hartenlust sporten op de toppen der aarde.

Crans Montana bestaat uit twee gefuseerde gemeenten en die zijn vandaag de dag goed voor zo’n 40.000 bedden; op 1500 meter hoog. Het ski- en golfoord biedt dag in dag uit het wonderlijke spektakel van het berglandschap; de Matterhorn, de Weisshorn, de Dent-Blanche en de Mont Blanc domineren de omgeving. En zoals gezegd: Crans Montana dankt zijn reputatie voornamelijk aan de verregaande golf- en skifaciliteiten; en aan de – dat is haast vanzelfsprekend – daarbijbehorende ruime shoppingmogelijkheden. Alle bekende Franse en Italiaanse mode- en designnamen zijn aanwezig. Toch zijn dit niet de enige troeven: in Crans Montana heeft u bovendien de keuze uit 80 restaurants, en aan het nachtelijk leventje ontbreekt geenszins enig ritme.

Ook dit nog. Het Congrescentrum heeft een capaciteit van 1500 personen; met andere woorden in Crans Montana worden niet alleen toeristen rijkelijk onthaald, ook de top van de economische en politieke sector voelt zich er thuis. Eén minpunt dient echter vermeld te worden. En dat is de ruimtelijke ordening. Want al getuigen de Alpen van een immense schoonheid, en al is de toeristische infrastructuur van de allerhoogste kwaliteit, het is een feit dat de meeste gebouwen esthetisch nauwelijks enig niveau halen. Integendeel zelfs: veel bouwsels zijn lelijk; van enige samenhang is geen sprake. Vreemd genoeg lijkt dat de toeristenstroom niet terug te dringen. En ook grote namen worden niet afgeschrikt door dit gebrek aan smaak. Ivana Trump viert elk jaar oudejaarsavond in het Grand Hôtel du Golf; Bruno Cremer – commissaris Maigret – dineert in restaurant Cervin, en de ‘grote’ Belgische families ontbreken evenmin: Boëssière, Kathulle, Carton du Wiart: ze komen er al generaties lang en het ziet er niet naar uit dat die traditie ophoudt te bestaan. Vorig jaar telde Crans Montana 1.2 miljoen toeristen; onder hen 66.000 Belgen.

Hôtel du Parc

ligt eigenlijk aan de basis van het succes van het vakantieoord. Het hotel werd in 1893 gebouwd en was verantwoordelijk voor de aanleg van de eerste snelweg naar dit hogerop gelegen bergdorp. In die tijd waren het niet de skiërs die voltallig naar Hôtel du Parc trokken, wel tuberculosepatiënten, op zoek naar zuivere lucht. De ontdekking en algemene verstrekking van penicilline bracht daar stilaan verandering in en de patiënten werden al vlug opgevolgd door toeristen.

De zomer in Crans Montana staat al vanaf het begin in het teken van de golfsport. Het was in 1908 dat Sir Henry Lunn het mooie golfterrein met 18 holes inhuldigde. En in 1911 kreeg Crans Montana al de reputatie van skioord voor de pioniers van het alpineskiën. De eerste afdalingswedstrijd in de skigeschiedenis werd er geboren: de Earl Robert of Kandahar Challenge Cup. Elf jaar geleden vonden de wereldkampioenschappen alpineskiën er plaats; en dit jaar in maart werd de Wereldbeker er gehouden. En dat wil wat zeggen. Aan infrastructuur ontbreekt het de ski- en sneeuwliefhebbers op geen enkel vlak. Met 50 pistes, die samen goed zijn voor meer dan 160 km en die met elkaar verbonden worden door 41 skiliften. Elk seizoen is aantrekkelijk; aan sport- en vrijetijdsmogelijkheden is geen gebrek. Tegen het jaar 2000 zal er trouwens een nieuw Thermaal Centrum openen; met zwembaden, sauna’s, tobogans, watervallen, hammam, enzovoort.

Wie naar Crans Montana trekt, komt gegarandeerd oog in oog te staan met een van de plaatselijke schonen. Een vechtende schone dan. Want dit is alvast een traditie die volledig in ere gehouden wordt: het gevecht der koninginnen. En die koninginnen staan meestal in de wei; het zijn de koeien van het ras Herens. Ze worden niet voor hun melk gekweekt; ook niet voor het vlees, wel voor hun hoge graaskwaliteit tijdens de zomermaanden. En op feestdagen vinden er “koeiengevechten” plaats. En die lokken veel kijkers, en talloze laaiend enthousiaste dorpelingen.

Ook op 1500 meter

hoogte ligt het Franstalige Verbier. Dit station is geen samenraapsel van allerlei bouwstijlen. Elk gebouw beantwoordt aan de chaletstijl. Het dorp ligt temidden van één van de grootste skigebieden ter wereld: 100 skiliften, 400 km skipistes, met de hoogste top op 2300 meter. Tijdens de zomermaanden trekt Verbier vooral wandelaars aan, en golfers natuurlijk, want ook op golfgebied staat Verbier letterlijk aan de top. Verbier is eveneens een geliefd vakantieoord van sterren van het witte doek; de glamoureuze high-society voelt er zich thuis. Grote industriëlen, internationale sterren; ze bezitten er vaak een eigen privé-residentie. Geen wonder dus dat dit kleine bergdorpje dat nog geen 2000 inwoners telt, meer dan twintig vastgoedkantoren herbergt. En dat er naast de 15.000 bedden, waarvan er 347 in 5 vijfsterrenhotels liggen, 75 restaurants zijn; vaak van hoogstaand gastronomisch niveau.

De eerste skiërs deden pas in 1910 hun intrede in Verbier. Op het eerste hotel dienden zij nog een tijd te wachten; dat kwam er in 1927. En gelukkig werd er 10 jaar later al een instelling in het leven geroepen met de opdracht toe te zien op de schoonheid van het gebied. Elke uitbreiding moest beantwoorden aan vastgelegde normen. En dat heeft het gebied goed gedaan. Ook al is het aantal overnachtingen ontzettend gegroeid. Want wat dacht u van 10.000 overnachtingen in 1950, 60.000 in 1962, 600.000 in 1968 en 1 miljoen in 1980. Ook nu schommelen de overnachtingen rond het miljoen; een getal dat de laatste jaren stabiel gebleven is.

Op een boogscheut

van het centrum van Verbier ligt Le Hameau, een hedendaagse ruimte die volledig in harmonie is met de traditionele architectuur, en waar een museum gevestigd is dat een beeld geeft over de alpencultuur. Le Hameau herbergt ook een conferentieruimte (tot 250 personen) en een aantal gespecialiseerde winkels. Vandaag is Verbier the place to be voor alle hippe skiërs en surfers. Er is het hele jaar door sneeuw; de Jumbo brengt 150 sneeuwfanaten in een mum van tijd naar de gletsjer Mont-Fort. En voor wie de volgende dag niet vroeg en fris het bed uit moet, is er nog het nachtelijk leven. En dat leeft. U heeft de keuze uit een tiental bars en nachtclubs. Wie niet echt ‘jong’ meer is, voelt zich hier alvast jong!

SERGE VANMAERCKE