Vader van de hedgefondsen

George Soros maakte van deviezen zijn specialiteit, maar vergaarde zijn fortuin niet alleen op de valutamarkt.

George Soros kwam in de jaren vijftig in de Verenigde Staten aan met de ambitie fortuin te maken in de financiële wereld. Een ambitie die hij duidelijk heeft waargemaakt, al was het misschien niet zo snel als hij gewild had. Het zou zelfs tot 1992 duren voor deze miljardair en filantroop zich op geniale wijze een plaats verwierf in de geschiedenis van financiën als de “man die de Bank van Engeland ruïneerde”. Op dat moment was hij wel al lang geen groentje meer op de financiële markten. Hij had een mooi kapitaal vergaard en het was dankzij dat geld dat hij zijn huzarenstukje kon verwezenlijken.

Succesvolle transactie

Maar even terug naar 1992: in die periode zonk Engeland langzaam maar zeker weg in een economische crisis. Het Britse pond maakte deel uit van een wisselkoersstelsel dat nauw verwant is aan dat van de huidige euro: het Europees Monetair Stelsel (EMS). Deelnemen aan die voorloper van de euro betekende in de eerste plaats een bijna vaste waarde voor het pond tegenover de andere Europese munten die tot het EMS behoorden. Een waarde die als gevolg van de economische crisis veel te hoog geworden was. In die tijd waren de rentevoeten, net als vandaag, nauw met elkaar verbonden. Ze werden berekend op basis van die van de Bundesbank. Duitsland had nood aan een hoge rente, Engeland aan een lage rente. Het EMS en zijn implicaties bleken al snel onhoudbaar voor de Bank van Engeland. Soros besefte dat en speculeerde op het feit dat de Bank van Engeland niet langer zou kunnen weerstaan aan de druk op haar munt en dat ze verplicht zou zijn om het pond uit het EMS te halen. Het verlaten van het EMS impliceerde uiteraard een forse waardedaling van het pond.

Op woensdag 16 september 1992 ging George Soros voor 10 miljard dollar short in Britse pond. Hij zette dus in op een daling van het pond. Volgens specialisten heeft de druk van die transactie op het Britse pond de Bank van Engeland ertoe gedwongen het pond uit het EMS te halen en te devalueren. De winst van George Soros op de commandoactie bedroeg circa 1,1 miljard dollar.

Een macrovisie

De keuze van George Soros voor een aanval op het Britse pond was gebaseerd op een reeks macro-economische gebeurtenissen. Ook vandaag nog bestudeert het beheerteam van Soros’ fondsen de economische tendensen om te bepalen welke aandelen, deviezen en grondstoffen ze moeten kopen of shorten. Net als andere hedgefondsen is het fonds van Soros op zoek naar opportuniteiten, anomalieën in de markt, waaruit het op de financiële markten munt kan slaan.

Er zijn heel wat risico’s gekoppeld aan de fondsen beheerd door Soros, want deze vermogende beheerder heeft niet alleen successen op zijn actief. De dotcomzeepbel op het einde van de jaren negentig heeft George Soros flink pijn gedaan. Hij is al in 1998 en 1999 gestart met shortoperaties op de aandelenmarkten, wat veel te vroeg was. Daarna heeft hij zich herpakt en is hij erin geslaagd om geld te verdienen door opnieuw op de kar te springen. Hij voelde echter niet de krach aankomen die hij nochtans een of twee jaar eerder wel had voorvoeld.

Zelfs voor de goeroes uit de financiële wereld is verkopen op het hoogste punt en kopen op het laagste punt allesbehalve kinderspel!

Door Karine Huet

“Als je wil meespelen, moet je tegen de klappen kunnen.”

George Soros