UW VAKANTIE EN DE ECO-SNOBS

De eco-snobs van het slag Al Gore en zijn Belgische vrienden, willen Jan met de Pet terug-drijven naar Blankenberge. De massatoerist die per lagekostenvlucht wil genieten van seks en sangria in de zuiderse zon, is duivelsgebroed volgens de zuurpruimen van het milieu.

Vroeger reisde u met uw ouders naar de zon in een bloedhete kar met samengeperste zussen en broers op de achterbank en dozen en VTB-tassen tussen de knieën of onder het achterwerk. Wagenziekte, braaklucht en vermoeidheid verknalden de tocht naar de Azurenkust of Spanje. Vandaag boekt u op internet een lagekostenvlucht voor uw gezin, parkeert de wagen in Brussel of Charleroi en arriveert 120 minuten later in het zuiden. Kakelvers, monter en proper. Wat een calvarie was, werd een akkefietje.

Reizen van het ene naar het andere land is simpelweg wat gedoe in de morgenuren en geen uitputtende en dure verplaatsing meer. Twee van mijn kleinkinderen in Zweden, 18 en 16, vlogen van Stockholm-Arlanda naar Zaventem voor vier dagen Rock Werchter. Mijn neef was in Praag voor een vrijgezellenavond van een Vlaamse vriend die met de maten de bierkelders aan de Karelsbrug wilde leegdrinken. Driemaal per jaar gaat u citytrippen in Berlijn, Lissabon, Istanboel. Om naar New York te vliegen, moet niemand nog een jaar sparen. In 2020 zal elke Belg gemiddeld tweemaal per jaar de lucht kiezen voor zijn vakantie, dus twintig miljoen vluchten. Waarom zou u het niet doen tegen negen euro voor een enkeltje?

Toch zijn er “democraten” die niet willen dat u vliegt en zij propageren uw terugkeer naar het Blankenberge van uw voorouders of dat u brakend en zielig in uw auto vastslibt in de file rond Parijs of op de Route du Soleil. De lagekostenmaatschappijen zijn het zwarte beest van groen en de kletsende klasse; het welmenende volkje dat in zijn wijken voor eco-snobs, zoals Zurenborg en het Zuid in Antwerpen, vit op Ryanair, Whizz, easyJet, Air Berlin en de tientallen aanbieders van betaalbare luchtreizen. De ecologisten willen een belasting op Ryanair en consorten, want vliegen in het algemeen en zeker massavliegen doet de broeikasgassen groeien. Ryan-air heeft jongere toestellen, die minder CO2 uitstoten dan veel reguliere maatschappijen en duwt in zijn machines meer passagiers. Niet Ryanair zou dus gestraft moeten worden, wel Alitalia, Air France en Brussels Airlines.

De groenen hebben in feite minder problemen met goedkoop reizen dan met de “goedkope” mensen die vertier zoeken buiten hun provincie of land. Jim Butcher vertelt in zijn boek “The Moralisation of Tourism” over de tweedeling die eco-snobs invoeren tussen de politiek correcte vakantieganger en de foute vakantieganger. De eerste trekt op ezels door de Andes in Peru. De tweede soest noen na noen gesausd door ouzo in sirtakiland. George Monbiot, een Britse columnist voor alle modieuze kwesties, die af ten toe bevalt van krankjoreme boeken, had het in The Guardian, links en lawaaierig, over “vliegen over de Atlantische Oceaan is vandaag even onaanvaardbaar als kinderverlokking”. Volkse globetrotters zijn gelijk aan pedofielen volgens Monbiot.

De afkeer van het vliegende volk grijpt terug naar de kritiek van de negentiende eeuw over de eerste proletariërs die het luxueuze vertier van de adel en de bourgeoisie vervuilden aan de Vlaamse kust. Vlak over de Pier in Blankenberge staat de residentie Comte Jean, met appartementen waaraan je vandaag blijft zien dat het geen oorden waren voor het plebs maar vakantie-etages van de vrienden van de Europese koningen en de prinsen, die flaneerden, koketteerden en flirtten van het Casino naar het staketsel. Arbeiders uit Antwerpen verdreven de hogere klassen gedurende 75 jaar tot de nieuwe jachthaven het geld teruglokte.

Beste lezer, zet een neus naar de eco-snobs op uw favoriete strand. Denk, terwijl u ligt in de buurt van Copacabana, aan het jongetje of meisje dat u was in Wenduine of Den Haan, gefilmd door vader met een snorrende super-8-camera, altijd met een ijscoverkoper of een venter van “boules de Berlin” op de achtergrond. Het strand is een sociale speelplaats, het bevrijdt het lichaam van de maatschappelijke conventies. De zon brengt uw geest in een aangename narcose. Ik wil niet concurreren met Marleen Finoulst, rubriek Gezondheid, elders in dit blad.

Denk ook aan het “omgekeerde Kortjakjesyndroom” zoals Nederlandse wetenschappers het noemen. U kent het kinderliedje “Altijd is Kortjakje ziek, midden in de week maar ‘s zondags niet”. Wat blijkt, het is net andersom voor vele vakantiezoekers. Zij zijn nooit ziek, behalve als zij vrij zijn. Kwalen manifesteren zich opvallend tijdens het weekeinde of aan het begin van de vakantie. Geniet, geniet, geniet in de volgende weken. Trends houdt de wacht.

De auteur is directeur-hoofdredacteur van Trends.

Frans Crols